Falknowo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 40: | Linia 40: | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Nazwa miejscowości pojawiła się po raz pierwszy w dokumencie lokacyjnym wsi [[Babięta Wielkie]]. Trzy lata później zasadźca o imieniu Kundrat otrzymał z rąk kapituły pomezańskiej 80 łanów ziemi oraz przywilej prowadzenia karczmy. Miejscowość została doszczętnie zniszczona w czasie [[wojna trzynastoletnia|wojny trzynastoletniej]]. Po roku 1466 opuszczone grunty zostały włączone do domeny lennej [[Zakon Krzyżacki|Zakonu Krzyżackiego]]. Od 1800 roku Falknowo Duże znalazło się w rękach barona [[von Schleinitz]], który był również właścicielem folwarku Falknowo Małe oraz majątek Piotrkowo Duże. Po 1807 roku Falknowo Duże oraz Falknowo Małe przeszły w posiadanie zamożnego kupca rodem z [[Elbląg|Elbląga]] o nazwisku du Bois. Jednak w 1840 roku pojawia się nazwisko nowego właściciela wspomnianych dóbr. Został nim wówczas pochodzący z Meklemburgii, członek rady powiatu [[von Hasse]]. Po jego śmierci w 1898 roku dobra przeszły w ręce Banku Ziemskiego. W części dóbr Falknowa i Piotrkowa zasiedlili osadnikami z [[Grabowiec|Grabowca]]. Pozostałe grunty Falknowa Dużego wykupił cieśla o nazwisku Gollnick. Gollnick wybudował tartak, a w 1905 roku dobra ziemskie odsprzedał Refschlagerowi. | + | Nazwa miejscowości pojawiła się po raz pierwszy w dokumencie lokacyjnym wsi [[Babięta Wielkie]]. Trzy lata później zasadźca o imieniu Kundrat otrzymał z rąk kapituły pomezańskiej 80 łanów ziemi oraz przywilej prowadzenia karczmy. Miejscowość została doszczętnie zniszczona w czasie [[wojna trzynastoletnia|wojny trzynastoletniej]]. Po roku 1466 opuszczone grunty zostały włączone do domeny lennej [[Zakon Krzyżacki|Zakonu Krzyżackiego]]. Od 1800 roku Falknowo Duże znalazło się w rękach barona [[von Schleinitz]], który był również właścicielem folwarku Falknowo Małe oraz majątek Piotrkowo Duże. Po 1807 roku Falknowo Duże oraz Falknowo Małe przeszły w posiadanie zamożnego kupca rodem z [[Elbląg|Elbląga]] o nazwisku du Bois. Jednak w 1840 roku pojawia się nazwisko nowego właściciela wspomnianych dóbr. Został nim wówczas pochodzący z Meklemburgii, członek rady powiatu [[von Hasse]]. Po jego śmierci w 1898 roku dobra przeszły w ręce Banku Ziemskiego. W części dóbr Falknowa i [[Piotrkowo (gmina Susz) |Piotrkowa]] zasiedlili osadnikami z [[Grabowiec|Grabowca]]. Pozostałe grunty Falknowa Dużego wykupił cieśla o nazwisku Gollnick. Gollnick wybudował tartak, a w 1905 roku dobra ziemskie odsprzedał Refschlagerowi. |
| − | W 1902 roku jednoklasową szkołę powiększono o dodatkowe pomieszczenie. Dziesięć lat później Refschlager sprzedał majątek Brunowi Ritgerowi. W 1918 roku Falknowo Duże, Piotrkowo i [[Różanka| Różankę]] kupił od wdowy Ritger Otto Jahr. Rok później udało mu się odkupić Falknowo Małe. Jahr wzniósł okazały dworek, nowe budynki gospodarcze oraz mieszkania dla robotników. W 1922 roku została zawiązana spółka wodna obejmująca teren Różanki, Falknowa Dużego oraz Falknowa Małego. W 1940 roku ukończono budowę dużej szkoły i mieszkań dla nauczycieli. W tym okresie Falknowo Duże wchodziło w skład parafii w [[Ząbrowo|Ząbrowie]]. W 1939 roku Falknowo Duże składało się z 59 budynków mieszkalnych i liczyło 322 mieszkańców. | + | W 1902 roku jednoklasową szkołę powiększono o dodatkowe pomieszczenie. Dziesięć lat później Refschlager sprzedał majątek Brunowi Ritgerowi. W 1918 roku Falknowo Duże, [[Piotrkowo (gmina Susz) |Piotrkowo]] i [[Różanka| Różankę]] kupił od wdowy Ritger Otto Jahr. Rok później udało mu się odkupić Falknowo Małe. Jahr wzniósł okazały dworek, nowe budynki gospodarcze oraz mieszkania dla robotników. W 1922 roku została zawiązana spółka wodna obejmująca teren Różanki, Falknowa Dużego oraz Falknowa Małego. W 1940 roku ukończono budowę dużej szkoły i mieszkań dla nauczycieli. W tym okresie Falknowo Duże wchodziło w skład parafii w [[Ząbrowo|Ząbrowie]]. W 1939 roku Falknowo Duże składało się z 59 budynków mieszkalnych i liczyło 322 mieszkańców. |
Wersja z 14:28, 12 sie 2014
| Falknowo | |
| | |
 Pocztówka z Falknowa. 1901
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | iławski |
| Gmina | Susz |
| Liczba ludności (2010) | 130[1] |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Falknowo | |
| Położenie na mapie Polski  Falknowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Falknowo (niem. Gross Falkenau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Susz. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 130 mieszkańców (łącznie z Falknowem Małym). Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Piotr Wiśniewski[2].
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Iławskim, 14 km na północny zachód od Iławy i 7 km na południowy wschód od Suszu; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 521.
Dzieje miejscowości
Nazwa miejscowości pojawiła się po raz pierwszy w dokumencie lokacyjnym wsi Babięta Wielkie. Trzy lata później zasadźca o imieniu Kundrat otrzymał z rąk kapituły pomezańskiej 80 łanów ziemi oraz przywilej prowadzenia karczmy. Miejscowość została doszczętnie zniszczona w czasie wojny trzynastoletniej. Po roku 1466 opuszczone grunty zostały włączone do domeny lennej Zakonu Krzyżackiego. Od 1800 roku Falknowo Duże znalazło się w rękach barona von Schleinitz, który był również właścicielem folwarku Falknowo Małe oraz majątek Piotrkowo Duże. Po 1807 roku Falknowo Duże oraz Falknowo Małe przeszły w posiadanie zamożnego kupca rodem z Elbląga o nazwisku du Bois. Jednak w 1840 roku pojawia się nazwisko nowego właściciela wspomnianych dóbr. Został nim wówczas pochodzący z Meklemburgii, członek rady powiatu von Hasse. Po jego śmierci w 1898 roku dobra przeszły w ręce Banku Ziemskiego. W części dóbr Falknowa i Piotrkowa zasiedlili osadnikami z Grabowca. Pozostałe grunty Falknowa Dużego wykupił cieśla o nazwisku Gollnick. Gollnick wybudował tartak, a w 1905 roku dobra ziemskie odsprzedał Refschlagerowi.
W 1902 roku jednoklasową szkołę powiększono o dodatkowe pomieszczenie. Dziesięć lat później Refschlager sprzedał majątek Brunowi Ritgerowi. W 1918 roku Falknowo Duże, Piotrkowo i Różankę kupił od wdowy Ritger Otto Jahr. Rok później udało mu się odkupić Falknowo Małe. Jahr wzniósł okazały dworek, nowe budynki gospodarcze oraz mieszkania dla robotników. W 1922 roku została zawiązana spółka wodna obejmująca teren Różanki, Falknowa Dużego oraz Falknowa Małego. W 1940 roku ukończono budowę dużej szkoły i mieszkań dla nauczycieli. W tym okresie Falknowo Duże wchodziło w skład parafii w Ząbrowie. W 1939 roku Falknowo Duże składało się z 59 budynków mieszkalnych i liczyło 322 mieszkańców.
Liczba mieszkańców i budynków mieszkalnych (folwark Falknowo)
1817 - 60 osób, 4 domy
1831 - 62 osoby, 4 domy
1864 - 31 osób, 2 domy
1871 - 41 osób, 2 domy
1885 - 24 osoby, 1 dom
1895 - 29 osób, 1 dom
1905 - 33osoby, 3 domy
1933 - 270 osób (łącznie z Falknowem Małym, Modrakami oraz Różanką)
Gospodarka
W miejscowości działa firma produkująca okna i drzwi oraz producent artykułów rolnych.
Bibliografia
- Iława. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1972.
- Niesiobędzki Wiesław, Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne, wydanie II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
- Plan rozwoju lokalnego gminy i miasta Susz [data dostępu: 5.03.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.03.2014]
- Deutsche Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 5.03.2014]
Przypisy
- ↑ Łącznie Falknowo i Falknowo Małe.
- ↑ http://bip.susz.sisco.info/?id=1739 [data dostępu: 5.03.2014]
Zobacz też
- Falknowo Małe w gminie Susz
