Jarandowo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia) |
|||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | ''' Jarandowo''' (niem. ''Süssenberg'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]] w [[powiat lidzbarski| powiecie lidzbarskim]] w [[Lidzbark Warmiński (gmina wiejska)|gminie Lidzbark Warmiński]]. | + | ''' Jarandowo''' (niem. ''Süssenberg'') – wieś sołecka położona w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat lidzbarski| powiecie lidzbarskim]], w [[Lidzbark Warmiński (gmina wiejska)|gminie Lidzbark Warmiński]]. |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. | W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. | ||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
<br/> | <br/> | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Wieś została założona w pobliżu jeziora Symsa, między 1333 a 1342 rokiem. Jarandowo powstało z inicjatywy [[Henryk z Lutr| Henryka z Lutr]]. Lokacja miejscowości została potwierdzona w roku 1359 przez ówczesnego biskupa [[Jan Stryprock| Jana Stryprocka]] | + | Wieś została założona w pobliżu jeziora Symsa, między 1333 a 1342 rokiem. Jarandowo powstało z inicjatywy [[Henryk z Lutr| Henryka z Lutr]]. Lokacja miejscowości została potwierdzona w roku 1359 przez ówczesnego biskupa [[Jan Stryprock| Jana Stryprocka]]. |
| − | Pierwszy kościół został wzniesiony w 1359 roku. Nową świątynię wybudowano w 1791 roku pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Budowlę rozbudowano w 1794 roku. W 1927 roku doszło do ustanowienia w Jarandowie samodzielnej parafii. W 1939 roku Jarandowo było zamieszkane przez 469 osób. W 1944 roku proboszczem miejscowej parafii został ks. Gerhard Fittkau, autor wspomnień z czasów II wojny światowej pt. ''Mój trzydziesty trzeci rok życia''. Fittkau opisał m.in. wkroczenie Armii Czerwonej w styczniu 1945 roku oraz deportację w głąb Rosji. | + | W czasie wojen polsko-krzyżackich wieś została dotkliwie zniszczona. Podobny los spotkał Jarandowo w okresie wojen szwedzkich w latach 1655–1660. W 1783 roku miejscowość składała się z 42 budynków. W 1818 roku wieś liczyła 240 mieszkańców. |
| + | |||
| + | Pierwszy kościół został wzniesiony w 1359 roku. Nową świątynię wybudowano w 1791 roku pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Budowlę rozbudowano w 1794 roku. W 1927 roku doszło do ustanowienia w Jarandowie samodzielnej parafii. | ||
| + | |||
| + | W 1939 roku Jarandowo było zamieszkane przez 469 osób. W 1944 roku proboszczem miejscowej parafii został ks. [[Gerhard Fittkau]], autor wspomnień z czasów II wojny światowej pt. ''Mój trzydziesty trzeci rok życia''. Fittkau opisał m.in. wkroczenie Armii Czerwonej w styczniu 1945 roku oraz deportację w głąb Rosji. | ||
Po zakończeniu II wojny światowej Jarandowo uzyskało status wsi sołeckiej. W 1998 roku miejscowość była zamieszkana przez 146 osób. | Po zakończeniu II wojny światowej Jarandowo uzyskało status wsi sołeckiej. W 1998 roku miejscowość była zamieszkana przez 146 osób. | ||
| Linia 60: | Linia 64: | ||
[http://www.domwarminski.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=699:gmina-lidzbark-warminski&catid=30:szlaki-rowerowe&Itemid=211| Dom Warmiński] [05.03.2014]<br/> | [http://www.domwarminski.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=699:gmina-lidzbark-warminski&catid=30:szlaki-rowerowe&Itemid=211| Dom Warmiński] [05.03.2014]<br/> | ||
[http://www.polskaniezwykla.pl/web/place/gallery,2,4299.html| polskaniezwykla.pl] [05.03.2014]<br/> | [http://www.polskaniezwykla.pl/web/place/gallery,2,4299.html| polskaniezwykla.pl] [05.03.2014]<br/> | ||
| − | [http://www.wuoz.olsztyn.pl/| Wojewódzka ewidencja zabytków] [05.03.2014]<br/> | + | [http://www.wuoz.olsztyn.pl/| Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków, Wojewódzka ewidencja zabytków] [05.03.2014]<br/> |
<br/> | <br/> | ||
Wersja z 15:33, 24 lis 2014
| Jarandowo | |
| | |
 Jarandowo
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | lidzbarski |
| Gmina | Lidzbark Warmiński |
| Liczba ludności (2010) | 127 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Jarandowo | |
| Położenie na mapie Polski  Jarandowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Jarandowo (niem. Süssenberg) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Lidzbark Warmiński. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku była zamieszkana przez 127 osób. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Halina Stańczak[1].
Położenie
Miejscowość leży w odległości 9 km na południe od Lidzbarka Warmińskiego.
Dzieje miejscowości
Wieś została założona w pobliżu jeziora Symsa, między 1333 a 1342 rokiem. Jarandowo powstało z inicjatywy Henryka z Lutr. Lokacja miejscowości została potwierdzona w roku 1359 przez ówczesnego biskupa Jana Stryprocka.
W czasie wojen polsko-krzyżackich wieś została dotkliwie zniszczona. Podobny los spotkał Jarandowo w okresie wojen szwedzkich w latach 1655–1660. W 1783 roku miejscowość składała się z 42 budynków. W 1818 roku wieś liczyła 240 mieszkańców.
Pierwszy kościół został wzniesiony w 1359 roku. Nową świątynię wybudowano w 1791 roku pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Budowlę rozbudowano w 1794 roku. W 1927 roku doszło do ustanowienia w Jarandowie samodzielnej parafii.
W 1939 roku Jarandowo było zamieszkane przez 469 osób. W 1944 roku proboszczem miejscowej parafii został ks. Gerhard Fittkau, autor wspomnień z czasów II wojny światowej pt. Mój trzydziesty trzeci rok życia. Fittkau opisał m.in. wkroczenie Armii Czerwonej w styczniu 1945 roku oraz deportację w głąb Rosji.
Po zakończeniu II wojny światowej Jarandowo uzyskało status wsi sołeckiej. W 1998 roku miejscowość była zamieszkana przez 146 osób.
Turystyka
- Szlak rowerowy o długości 32 km
Przebieg trasy: Lidzbark Warmiński – Łabno – Jarandowo – Kochanówka – Suryty – Blanki – Ośrodek "Świteź" – Medyny – Lidzbark Warmiński
Zabytki
- kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny wzniesiony w latach 1791–1794; dobudowane w 1936 roku prezbiterium, we wnętrzu ołtarz główny z ok. 1660 roku, manierystyczna ambona z 1. połowy XVII wieku, gotycki krucyfiks z 1. połowy XIV stulecia
- cmentarz rzymskokatolicki
Przypisy
- ↑ Gmina Lidzbark Warmiński [05.03.2014]
Bibliografia
Chłosta Jan, Słownik Warmii, Olsztyn 2002.
Chrzanowski Tadeusz, Przewodnik po zabytkowych kościołach Północnej Warmii, Olsztyn 1978.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Bank Danych Lokalnych GUS [10.03.2014]
ciekawemazury.pl [05.03.2014]
Dom Warmiński [05.03.2014]
polskaniezwykla.pl [05.03.2014]
Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków, Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
