Skowrony: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Zabytki) |
(→Dzieje miejscowości) |
||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | + | Skowrony zostały założone na terenie dawnego pruskiego grodziska. Pierwsza wzmianka dotycząca wsi pochodzi z lat 1320-1331. Na ten okres przypada również wystawienie aktu lokacyjnego Skowron. W XVI wieku, w związku z procesem ponownego zasiedlania opuszczonych wsi, w miejscowości żyła spora kolonia holenderskich osadników. W XVIII stuleciu doszło do reformy administracyjnej. Skowrony zostały przyłączone do powiatu morąskiego. W latach 1758-1762 w okresie [[Wojna siedmioletnia| wojny siedmioletniej]] wieś okupowały wojska cesarskie. | |
| + | |||
| + | |||
| + | W czasie kampani napoleońskich stacjonowały w Skowronach wojska napoleońskie. W 1818 r. Skowrony włączono do nowoutworzonego powiatu pasłęckiego. | ||
W XIX w. utworzono Urząd Stanu Cywilnego, zbudowano piękna gospodę oraz salę zgromadzeń ludowych, tartak. Mieściła się także placówka poczty konnej. Pięknie rozbudowującą się wieś zniszczył częściowo pożar, który wybuchł w 1907 r. W wyniku pożaru spłonął częściowo Kościół, który w późniejszych latach odbudowano. W okresie międzywojennym wieś prezentowała się okazale i miała sporo urządzeń komunalnych. | W XIX w. utworzono Urząd Stanu Cywilnego, zbudowano piękna gospodę oraz salę zgromadzeń ludowych, tartak. Mieściła się także placówka poczty konnej. Pięknie rozbudowującą się wieś zniszczył częściowo pożar, który wybuchł w 1907 r. W wyniku pożaru spłonął częściowo Kościół, który w późniejszych latach odbudowano. W okresie międzywojennym wieś prezentowała się okazale i miała sporo urządzeń komunalnych. | ||
Wersja z 20:26, 27 cze 2014
| Skowrony | |
| | |
 Kościół Wniebowzięcia NMP w Skowronac
| |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | elbląski |
| Gmina | Godkowo |
| Liczba ludności (2010) | 255 (łącznie z Klekotkami) |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Skowrony | |
| Położenie na mapie Polski  Skowrony | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Skowrony (niem. Schmauch) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Godkowo. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 255 mieszkańców (łącznie z Klekotkami).
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, 2 km na południe od Godkowa.
Dzieje miejscowości
Skowrony zostały założone na terenie dawnego pruskiego grodziska. Pierwsza wzmianka dotycząca wsi pochodzi z lat 1320-1331. Na ten okres przypada również wystawienie aktu lokacyjnego Skowron. W XVI wieku, w związku z procesem ponownego zasiedlania opuszczonych wsi, w miejscowości żyła spora kolonia holenderskich osadników. W XVIII stuleciu doszło do reformy administracyjnej. Skowrony zostały przyłączone do powiatu morąskiego. W latach 1758-1762 w okresie wojny siedmioletniej wieś okupowały wojska cesarskie.
W czasie kampani napoleońskich stacjonowały w Skowronach wojska napoleońskie. W 1818 r. Skowrony włączono do nowoutworzonego powiatu pasłęckiego.
W XIX w. utworzono Urząd Stanu Cywilnego, zbudowano piękna gospodę oraz salę zgromadzeń ludowych, tartak. Mieściła się także placówka poczty konnej. Pięknie rozbudowującą się wieś zniszczył częściowo pożar, który wybuchł w 1907 r. W wyniku pożaru spłonął częściowo Kościół, który w późniejszych latach odbudowano. W okresie międzywojennym wieś prezentowała się okazale i miała sporo urządzeń komunalnych.
Zimą 1945 r. wieś poniosła ogromne zniszczenia z powodu ciężkich walk. 3.02.1945 r. wieś zajęły wojska radzieckie. Zniszczeniu uległa m.in. plebania, dwie sale zebrań, tartak, gospody, domy, spichlerz i obory.
Jednym z najciekawszych obiektów zachowanych jest Kościół p.w. NMP wybudowany w poł. XIX w. na miejscu dawnego pruskiego grodziska. Pięknie odrestaurowany pod koniec lat 90 XX w. przez obecnego proboszcza ks. Andrzeja Gazdę. Obecnie wieś liczy 253 mieszkańców.
Zabytki
- Cmentarz przykościelny
- Kościół pw. Wniebowzięcia NMP, wybudowany w połowie XIV wieku, na miejscu pruskiego grodziska. W 1699 roku został rozbudowany w kierunku zachodnim; wzniesiono również wieżę. W 1733 roku wbudowano w ołtarz ambonę. Pożar z 1909 roku strawił organy (1722) i dwa dzwony (1638, 1805). Nowe organy zainstalowano w 1937/1938 roku. Pod podłogą znajduje się krypta z kamieniem nagrobnym Otto von Perbandta. Ostatnim przedwojennym pastorem byli Heine Dietrich oraz Arno Kiel. Świątynia została odrestaurowana pod koniec lat 90. XX wieku.
Bibliografia
- Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, Rowerem po krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych, Elbląg 2012.
- Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997, red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.
- Strategia zrównoważonego rozwoju gminy Godkowo na lata 2013-2020 [data dostępu: 5.05.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.05.2014]
- Informacji Lokalnej [data dostępu: 5.05.2014]
Przypisy
