Antoni Sikorski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Ciekawostki)
Linia 21: Linia 21:
 
}}
 
}}
  
'''Antoni Sikorski''' (ur. 5 czerwca 1854 r. w [[Gietrzwałd|Gietrzwałdzie]], zm. w 1939 r. przed wybuchem II wojny światowej lub w jej trakcie) – działacz społeczny, poeta, korespondent.
+
'''Antoni Sikorski''' (ur. 5 czerwca 1854 r. w [[Gietrzwałd|Gietrzwałdzie]], zm. w 1939 r. przed wybuchem II wojny światowej lub w jej trakcie) – działacz społeczny, poeta, korespondent.  
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
== Życiorys ==  
 
== Życiorys ==  
Linia 30: Linia 30:
  
 
=== Praca ===
 
=== Praca ===
Antoni Sikorski był korespondentem "[[Gazeta Olsztyńska|Gazety Olsztyńskiej]]", "Pielgrzyma", "[[Nowiny Warmińskie|Nowin Warmińskich]]", "Kuriera Poznańskiego" i "Gazety Toruńskiej". W pismach tych drukował własne wiersze patriotyczne i okolicznościowe. Był działaczem Towarzystwa Czytelni Ludowych (TCL) działającego na Warmii.  
+
Antoni Sikorski był korespondentem "[[Gazeta Olsztyńska|Gazety Olsztyńskiej]]", "Pielgrzyma", "[[Nowiny Warmińskie|Nowin Warmińskich]]", "Kuriera Poznańskiego", a także "Gazety Toruńskiej". W pismach tych drukował korespondencje oraz własne wiersze patriotyczne i okolicznościowe. Był również jednym z działaczy Towarzystwa Czytelni Ludowych (TCL) działającego na Warmii.  
  
 
Od 1891 r. sprawował funkcję subdelegata TCL na I okręg warmiński, w skład którego wchodziły m. in. miejscowości: [[Sząbruk]], [[Gietrzwałd]], [[Wrzesina]] i [[Szałstry]]. Okręg obejmował swym zasięgiem łącznie dwadzieścia dziewięć okolicznych wsi. W 1881 r. w jego domu mieściła się biblioteka TCL.  
 
Od 1891 r. sprawował funkcję subdelegata TCL na I okręg warmiński, w skład którego wchodziły m. in. miejscowości: [[Sząbruk]], [[Gietrzwałd]], [[Wrzesina]] i [[Szałstry]]. Okręg obejmował swym zasięgiem łącznie dwadzieścia dziewięć okolicznych wsi. W 1881 r. w jego domu mieściła się biblioteka TCL.  
  
W lipcu 1881 r. odkupił księgarnię polsko-katolicką w Gietrzwałdzie, która sąsiadowała z istniejącą od 1878 r. księgarnią [[lkwim:Andrzej Samulowski|Andrzeja Samulowskiego]]. W okresie międzywojennym Sikorski prowadził swą księgarnię pod nazwą "Księgarni Katolickiej". Sprzedawał głównie sprowadzane z Pomorza, ze Śląska i z Wielkopolski książki religijne i umoralniające.  
+
W lipcu 1881 r. odkupił księgarnię polsko-katolicką w Gietrzwałdzie, która sąsiadowała z istniejącą od 1878 r. księgarnią [[lkwim:Andrzej Samulowski|Andrzeja Samulowskiego]]. W okresie międzywojennym prowadził pod nazwą "Księgarni Katolickiej". Sprzedawał głównie sprowadzane z Pomorza, ze Śląska i z Wielkopolski książki religijne i umoralniające. Sikorski był wydawcą książki pt. ''Chwała Boża. Zbiór nabożeństwa katolickiego mieszczący w sobie dwa sposoby słuchania Mszy św.'' wydanej w 1884 r. w Poznaniu.  
  
Sikorski był wydawcą książki pt. ''Chwała Boża. Zbiór nabożeństwa katolickiego mieszczący w sobie dwa sposoby słuchania Mszy św.'' wydanej w 1884 r. w Poznaniu.
+
W latach 1890–1914 aktywnie uczestniczył w pracach polskich komitetów wyborczych na Warmii, często sprawując funkcję sekretarza lub skarbnika. Był też współzałożycielem Towarzystwa Wyborczego na Warmii (1910 r.). W Inowrocławiu w 1912 r. wspólnie z [[Władysław Pieniężny|Władysławem Pieniężnym]] podpisał odezwę przeciwko antypolskiej ustawie wywłaszczeniowej.  
 
 
W latach 1890–1914 aktywnie uczestniczył w polskich komitetach wyborczych na Warmii, często sprawując funkcję sekretarza lub skarbnika. Był też współzałożycielem Towarzystwa Wyborczego na Warmii (1910 r.). W Inowrocławiu w 1912 r. wspólnie z [[Władysław Pieniężny|Władysławem Pieniężnym]] podpisał odezwę przeciwko antypolskiej ustawie wywłaszczeniowej.  
 
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 47: Linia 45:
 
Sikorski był gorącym rzecznikiem założenia szkoły polskiej w Gietrzwałdzie. Księgarnię zlikwidował tuż przed I wojną światową. W okresie międzywojennym w jego domu mieściła się [[Katolicka Szkoła Polska w Gietrzwałdzie|katolicka szkoła polska]].   
 
Sikorski był gorącym rzecznikiem założenia szkoły polskiej w Gietrzwałdzie. Księgarnię zlikwidował tuż przed I wojną światową. W okresie międzywojennym w jego domu mieściła się [[Katolicka Szkoła Polska w Gietrzwałdzie|katolicka szkoła polska]].   
  
Syn Sikorskiego, również Antoni, ksiądz pełniący posługę kapłańską na Warmii i Powiślu, wydał "Zbiór pieśni nabożnych dla Warmii i Mazur" (po 1945 r.), natomiast brat Teofil Sikorski (ur. w 1864 r.) po latach nauki buchalterii pobieranej w Poznaniu został kierownikiem Banku Ludowego w [[Pelplin|Pelplinie]].
+
Syn Sikorskiego, również Antoni, ksiądz pełniący posługę kapłańską na Warmii i Powiślu, wydał "Zbiór pieśni nabożnych dla Warmii i Mazur" (po 1945 r.), natomiast brat, Teofil Sikorski (ur. w 1864 r.), po latach nauki buchalterii pobieranej w Poznaniu został kierownikiem Banku Ludowego w [[Pelplin|Pelplinie]].
 
<br/>
 
<br/>
  

Wersja z 13:58, 20 maj 2014

Antoni Sikorski

Data i miejsce urodzenia 5 czerwca 1854 r.
Gietrzwałd
Data śmierci Dokładna data nieznana – rok 1939 lub lata II wojny światowej
Zawód Poeta, korespondent, działacz społeczny

Antoni Sikorski (ur. 5 czerwca 1854 r. w Gietrzwałdzie, zm. w 1939 r. przed wybuchem II wojny światowej lub w jej trakcie) – działacz społeczny, poeta, korespondent.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Antoni Sikorski urodził w rodzinie chłopskiej. Był synem Andrzeja i Anny z domu Sarnowskiej. Szkoły, do których uczęszczał, nie są znane.

Praca

Antoni Sikorski był korespondentem "Gazety Olsztyńskiej", "Pielgrzyma", "Nowin Warmińskich", "Kuriera Poznańskiego", a także "Gazety Toruńskiej". W pismach tych drukował korespondencje oraz własne wiersze patriotyczne i okolicznościowe. Był również jednym z działaczy Towarzystwa Czytelni Ludowych (TCL) działającego na Warmii.

Od 1891 r. sprawował funkcję subdelegata TCL na I okręg warmiński, w skład którego wchodziły m. in. miejscowości: Sząbruk, Gietrzwałd, Wrzesina i Szałstry. Okręg obejmował swym zasięgiem łącznie dwadzieścia dziewięć okolicznych wsi. W 1881 r. w jego domu mieściła się biblioteka TCL.

W lipcu 1881 r. odkupił księgarnię polsko-katolicką w Gietrzwałdzie, która sąsiadowała z istniejącą od 1878 r. księgarnią Andrzeja Samulowskiego. W okresie międzywojennym prowadził ją pod nazwą "Księgarni Katolickiej". Sprzedawał głównie sprowadzane z Pomorza, ze Śląska i z Wielkopolski książki religijne i umoralniające. Sikorski był wydawcą książki pt. Chwała Boża. Zbiór nabożeństwa katolickiego mieszczący w sobie dwa sposoby słuchania Mszy św. wydanej w 1884 r. w Poznaniu.

W latach 1890–1914 aktywnie uczestniczył w pracach polskich komitetów wyborczych na Warmii, często sprawując funkcję sekretarza lub skarbnika. Był też współzałożycielem Towarzystwa Wyborczego na Warmii (1910 r.). W Inowrocławiu w 1912 r. wspólnie z Władysławem Pieniężnym podpisał odezwę przeciwko antypolskiej ustawie wywłaszczeniowej.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Antoni Sikorski był długoletnim członkiem zarządu Polsko-Katolickiego Towarzystwa Ludowego w Gietrzwałdzie. Brał udział w polskich wiecach wyborczych i w założeniu Banku Ludowego w Olsztynie (1911 r.). W marcu 1930 r. wstąpił do Związku Polaków w Niemczech. Wszedł również w skład stałego Polskiego Komitetu Wyborczego powołanego przez działaczy polskich na Warmii.

Ciekawostki

Sikorski był gorącym rzecznikiem założenia szkoły polskiej w Gietrzwałdzie. Księgarnię zlikwidował tuż przed I wojną światową. W okresie międzywojennym w jego domu mieściła się katolicka szkoła polska.

Syn Sikorskiego, również Antoni, ksiądz pełniący posługę kapłańską na Warmii i Powiślu, wydał "Zbiór pieśni nabożnych dla Warmii i Mazur" (po 1945 r.), natomiast brat, Teofil Sikorski (ur. w 1864 r.), po latach nauki buchalterii pobieranej w Poznaniu został kierownikiem Banku Ludowego w Pelplinie.

Bibliografia

Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla od połowy XV wieku do 1945 roku, Warszawa 1963.

Oracki Taduesz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku), Warszawa 1983.

Szkice olsztyńskie, pod. red. Janusza Jasińskiego, Olsztyn 1967.