Rosiczka długolistna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Roślina infobox | {{Roślina infobox | ||
|Nazwa rośliny = Rosiczka długolistna | |Nazwa rośliny = Rosiczka długolistna | ||
| − | |Nazwa łacińska = Drosera anglica Huds | + | |Nazwa łacińska = Drosera anglica |
| + | |L = Huds | ||
|Pusta linia = <br/> | |Pusta linia = <br/> | ||
|grafika = dros.jpg | |grafika = dros.jpg | ||
| Linia 22: | Linia 23: | ||
| − | '''Rosiczka długolistna''' ('' Drosera anglica'' Huds ) – gatunek rośliny należący do rodziny rosiczkowatych (''Droseraceae''). | + | '''Rosiczka długolistna''' (''Drosera anglica'' Huds) – gatunek rośliny należący do rodziny rosiczkowatych (''Droseraceae''). |
=== Morfologia === | === Morfologia === | ||
| − | Roślina wieloletnia osiągająca wysokość | + | |
| − | Kwitnie od maja do czerwca. Kwiaty na pędzie kwiatonośnym | + | Roślina wieloletnia osiągająca wysokość 5–20, wyjątkowo 30 cm. Łodyga jest dwukrotnie wyższa od wyrastających skośnie liści, pojawia się w maju, czerwcu. Pęd przyrastający, pod powierzchnią torfu występuje długi pęd z poprzednich lat. Liście długości 10–40 mm i szerokości 3–7 mm zebrane są w różyczkę. Blaszka liściowa w kształcie wąskiej łopatki zbiega klinowato w ogonek liściowy, który zrośnięty jest z przylistkiem. Na liściach bardzo duże włoski z gruczołami na trzonkach. |
| + | <br/> | ||
| + | Kwitnie od maja do czerwca. Kwiaty na pędzie kwiatonośnym zebrane w gronopodobny kwiatostan. Kwiaty z 6 wolnymi płatkami korony barwy białej. Słupek jeden z 6–8 szyjkami. Roślina owadopylna. Owocem jest gładka torebka zawierająca liczne i bardzo drobne nasiona. Roślina wiatrosiewna. | ||
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
| + | |||
=== Rozmieszczenie i ekologia === | === Rozmieszczenie i ekologia === | ||
| − | Gatunek o zasięgu | + | |
| + | Gatunek o zasięgu wokółbiegunowym. Występuje w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Roślina torfowiskowa, przystosowana do życia w środowisku ubogim w azot. Występuje na torfowiskach, bagnach, mokradłach, na podłożu mokrym, piaszczysto-torfowymlub w kępach torfowców w miejscach odsłoniętych i nasłonecznionych. W Polsce występuje bardzo rzadko, głównie na niżu. Na Warmii i Mazurach notowana w [[Rezerwat Torfowisko na Tatarskiej Górze|rezerwacie Torfowisko na Tatarskiej Górze]]. W południowej Polsce notowana np. w Karpatach, choć tylko na kilku stanowiskach: w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej (na torfowiskach Puścizna Wielka, Puścizna Rękowiańska i Baligówka), na Działach Orawskich i na Polanie Biały Potok. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Scheuchzerietalia palustris .Tworzy mieszańce z rosiczką okrągłolistną. Efektem skrzyżowania tych dwóch gatunków jest rosiczka owalna (Drosera x obovata). | + | W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) ''Scheuchzerietalia palustris''. Tworzy mieszańce z [[rosiczka okrągłolistna|rosiczką okrągłolistną]]. Efektem skrzyżowania tych dwóch gatunków jest rosiczka owalna (''Drosera x obovata''). |
<br/> | <br/> | ||
| − | Roślina owadożerna . Braki azotu w podłożu uzupełnia owadożernością. Wabi swoje ofiary błyszczącymi kroplami słodkiej cieczy, wydzielanymi przez włoski gruczołowe. Czerwonawy kolor, uzyskany dzięki zawartości barwników antocyjanowych, zwiększa ich atrakcyjność. Ofiara jest unieruchamiana przez lepką substancję. Trawienie zachodzi w zamkniętej pułapce przez około 3 h. Wydzielany kwas mrówkowy stopniowo rozpuszcza ciało owada. Uwalniane pierwsze cząsteczki białka pobudzają gruczoły rośliny do wydzielania enzymów proteolitycznych. Miękkie części ciała ofiary zostają strawione, a powstała z nich ciecz – bogata w substancje odżywcze, ulega wchłonięciu przez roślinę. Po strawieniu ofiary liść otwiera się, a pozostałości zwykle są zdmuchiwane przez wiatr. Ponowne otwarcie następuje po 24 godzinach. | + | Roślina owadożerna. Braki azotu w podłożu uzupełnia owadożernością. Wabi swoje ofiary błyszczącymi kroplami słodkiej cieczy, wydzielanymi przez włoski gruczołowe. Czerwonawy kolor, uzyskany dzięki zawartości barwników antocyjanowych, zwiększa ich atrakcyjność. Ofiara jest unieruchamiana przez lepką substancję. Trawienie zachodzi w zamkniętej pułapce przez około 3 h. Wydzielany kwas mrówkowy stopniowo rozpuszcza ciało owada. Uwalniane pierwsze cząsteczki białka pobudzają gruczoły rośliny do wydzielania enzymów proteolitycznych. Miękkie części ciała ofiary zostają strawione, a powstała z nich ciecz – bogata w substancje odżywcze, ulega wchłonięciu przez roślinę. Po strawieniu ofiary liść otwiera się, a pozostałości zwykle są zdmuchiwane przez wiatr. Ponowne otwarcie następuje po 24 godzinach. |
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
| + | |||
=== Wartość użytkowa === | === Wartość użytkowa === | ||
| − | Rosiczka długolistna jest rośliną objętą w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. W skali kraju jest gatunkiem wymierającym, krytycznie zagrożonym (kategoria „E” na Czerwonej Liście). Jest rzadsza od [[rosiczka okrągłolistna |rosiczki okrągłolistnej]]. | + | |
| + | Rosiczka długolistna jest rośliną objętą w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. W skali kraju jest gatunkiem wymierającym, krytycznie zagrożonym (kategoria „E” na "Czerwonej Liście"). Jest rzadsza od [[rosiczka okrągłolistna|rosiczki okrągłolistnej]]. | ||
<br/> | <br/> | ||
=== Ciekawostki === | === Ciekawostki === | ||
| + | |||
Nazwa rosiczka pochodzi stąd, że na gruczołach jej liści powstaje lepka substancja wabiąca owady, przypominająca rosę. | Nazwa rosiczka pochodzi stąd, że na gruczołach jej liści powstaje lepka substancja wabiąca owady, przypominająca rosę. | ||
| − | Rosiczka długolistna jest największym | + | Rosiczka długolistna jest największym z polskich gatunków rosiczek. Rośnie na torfowiskach, ale nie wymaga aż tak kwaśnego podłoża jak rosiczka okrągłolistna. Gatunek można hodować cały rok na zewnątrz. |
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| − | K. | + | |
| + | Zarzycki K., Szeląg Z.: Red list of the vascular plants in Poland. W: Mirek Z., Zarzycki K., Wojewoda W., Szeląg Z. (red.): Red lists of plants and fungi in Poland. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków 2006, 11-20. | ||
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
| + | |||
== Linki zewnętrzne == | == Linki zewnętrzne == | ||
| + | |||
http://grzesiak.kei.pl/jurek/lista264.html | http://grzesiak.kei.pl/jurek/lista264.html | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | http://pl.wikipedia.org/wiki/ | + | http://pl.wikipedia.org/wiki/Rosiczka_długolistna |
<br/> | <br/> | ||
http://roslinyowadozerne.eu/art/rosliny/drosera-anglica.php | http://roslinyowadozerne.eu/art/rosliny/drosera-anglica.php | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria:Rośliny]] [[Kategoria:Rośliny Warmii i Mazur]] [[Kategoria:Rośliny chronione]] | + | [[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Rośliny]] [[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]] [[Kategoria: Rośliny chronione]] |
Wersja z 22:39, 2 lip 2014
| Rosiczka długolistna | |
| | |
| Drosera anglica | |
| Huds | |
 Rosiczka długolistna (Drosera anglica) | |
| Systematyka | |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | rośliny naczyniowe |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | dwuliścienne |
| Rząd | goździkowce |
| Rodzina | rosiczkowate |
| Rodzaj | rosiczka |
| Gatunek | rosiczka długolistna |
| Synonimy | |
Rosiczka długolistna (Drosera anglica Huds) – gatunek rośliny należący do rodziny rosiczkowatych (Droseraceae).
Spis treści
Morfologia
Roślina wieloletnia osiągająca wysokość 5–20, wyjątkowo 30 cm. Łodyga jest dwukrotnie wyższa od wyrastających skośnie liści, pojawia się w maju, czerwcu. Pęd przyrastający, pod powierzchnią torfu występuje długi pęd z poprzednich lat. Liście długości 10–40 mm i szerokości 3–7 mm zebrane są w różyczkę. Blaszka liściowa w kształcie wąskiej łopatki zbiega klinowato w ogonek liściowy, który zrośnięty jest z przylistkiem. Na liściach bardzo duże włoski z gruczołami na trzonkach.
Kwitnie od maja do czerwca. Kwiaty na pędzie kwiatonośnym zebrane w gronopodobny kwiatostan. Kwiaty z 6 wolnymi płatkami korony barwy białej. Słupek jeden z 6–8 szyjkami. Roślina owadopylna. Owocem jest gładka torebka zawierająca liczne i bardzo drobne nasiona. Roślina wiatrosiewna.
Rozmieszczenie i ekologia
Gatunek o zasięgu wokółbiegunowym. Występuje w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Roślina torfowiskowa, przystosowana do życia w środowisku ubogim w azot. Występuje na torfowiskach, bagnach, mokradłach, na podłożu mokrym, piaszczysto-torfowymlub w kępach torfowców w miejscach odsłoniętych i nasłonecznionych. W Polsce występuje bardzo rzadko, głównie na niżu. Na Warmii i Mazurach notowana w rezerwacie Torfowisko na Tatarskiej Górze. W południowej Polsce notowana np. w Karpatach, choć tylko na kilku stanowiskach: w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej (na torfowiskach Puścizna Wielka, Puścizna Rękowiańska i Baligówka), na Działach Orawskich i na Polanie Biały Potok.
W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Scheuchzerietalia palustris. Tworzy mieszańce z rosiczką okrągłolistną. Efektem skrzyżowania tych dwóch gatunków jest rosiczka owalna (Drosera x obovata).
Roślina owadożerna. Braki azotu w podłożu uzupełnia owadożernością. Wabi swoje ofiary błyszczącymi kroplami słodkiej cieczy, wydzielanymi przez włoski gruczołowe. Czerwonawy kolor, uzyskany dzięki zawartości barwników antocyjanowych, zwiększa ich atrakcyjność. Ofiara jest unieruchamiana przez lepką substancję. Trawienie zachodzi w zamkniętej pułapce przez około 3 h. Wydzielany kwas mrówkowy stopniowo rozpuszcza ciało owada. Uwalniane pierwsze cząsteczki białka pobudzają gruczoły rośliny do wydzielania enzymów proteolitycznych. Miękkie części ciała ofiary zostają strawione, a powstała z nich ciecz – bogata w substancje odżywcze, ulega wchłonięciu przez roślinę. Po strawieniu ofiary liść otwiera się, a pozostałości zwykle są zdmuchiwane przez wiatr. Ponowne otwarcie następuje po 24 godzinach.
Wartość użytkowa
Rosiczka długolistna jest rośliną objętą w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. W skali kraju jest gatunkiem wymierającym, krytycznie zagrożonym (kategoria „E” na "Czerwonej Liście"). Jest rzadsza od rosiczki okrągłolistnej.
Ciekawostki
Nazwa rosiczka pochodzi stąd, że na gruczołach jej liści powstaje lepka substancja wabiąca owady, przypominająca rosę.
Rosiczka długolistna jest największym z polskich gatunków rosiczek. Rośnie na torfowiskach, ale nie wymaga aż tak kwaśnego podłoża jak rosiczka okrągłolistna. Gatunek można hodować cały rok na zewnątrz.
Bibliografia
Zarzycki K., Szeląg Z.: Red list of the vascular plants in Poland. W: Mirek Z., Zarzycki K., Wojewoda W., Szeląg Z. (red.): Red lists of plants and fungi in Poland. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków 2006, 11-20.
Linki zewnętrzne
http://grzesiak.kei.pl/jurek/lista264.html
http://pl.wikipedia.org/wiki/Rosiczka_długolistna
http://roslinyowadozerne.eu/art/rosliny/drosera-anglica.php
