Włodzimierz Baran: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Linia 21: | Linia 21: | ||
}} | }} | ||
− | '''Lubomir Włodzimierz Baran ''' (ur. 27 września 1937 r. w Żniatynie, zm. 3 kwietnia 2009 r. w Olsztynie) – profesor, geodeta, rektor. | + | '''Lubomir Włodzimierz Baran ''' (ur. 27 września 1937 r. w Żniatynie, zm. 3 kwietnia 2009 r. w [[Olsztyn|Olsztynie]]) – profesor, geodeta, rektor. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == |
Wersja z 15:00, 19 cze 2014
Lubomir Włodzimierz Baran | |
| |
Lubomir Włodzimierz Baran [2]
| |
Data i miejsce urodzenia | 27 września 1937 r. Żniatyn |
Data i miejsce śmierci | 3 kwietnia 2009 r. Olsztyn |
Lubomir Włodzimierz Baran (ur. 27 września 1937 r. w Żniatynie, zm. 3 kwietnia 2009 r. w Olsztynie) – profesor, geodeta, rektor.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Absolwent Politechniki Warszawskiej (1960 r.). Doktorat obronił w 1966 r., habilitował się w 1972 r., profesorem nadzwyczajnym został w 1972 r., zaś zwyczajnym w 1987 r.
Praca
Pracę zawodową rozpoczął jako twórca i kierownik Stacji Obserwacji Sztucznych Satelitów w Lamkówku koło Olsztyna. Później związał się z olsztyńskimi uczelniami: Wyższą Szkołą Rolniczą, Akademią Rolniczo-Techniczną i Uniwersytetem Warmińsko-Mazurskim. Sprawował funkcje dziekana Wydziału Geodezji i Gospodarki Przestrzennej (1969-1975, 1978-1981, 1992-1999), a także prodziekana (1975-1978), kierownika Katedry Geodezji Wyższej i Fotogrametrii (1969-1970), Katedry Geodezji (1970-1976), zastępcy dyrektora (1983-1984) i dyrektora (1976-1983, 1989-1993) Instytutu Geodezji i Fotogrametrii. Był prorektorem (1981-1984) i rektorem (1984-1987) Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztyn|Olsztynie. Kierował także Katedrą Geomatyki w Wyższej Szkole Morskiej w Szczecinie (2000-2002). Autor lub współautor ok. 80 prac twórczych, ponad 150 artykułów, 5 podręczników i skryptów akademickich.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Lubomir Włodzimierz Baran specjalizował się w geodezji satelitarnej. Opracował metody wyrównywania sieci geodezyjnych przy wykorzystaniu obserwacji sztucznych satelitów Ziemi. Był członkiem korespondentem PAN (od 1994 r.), członkiem rzeczywistym PAN (od 2007 r.), członkiem Prezydium PAN (od 2003 r.), członkiem Prezydium Oddziału PAN w Gdańsku (od 1998 r.); członkiem wielu komitetów PAN, m.in. Komitetu Geodezji (od 1972 r., wiceprzewodniczący 1990-1996, 1999-2003, przewodniczący od 2003 r.), Komitetu Narodowego ds. Współpracy z Międzynarodową Unią Geodezji i Geofizyki ICSU (od 1989 r., przewodniczący od 1996 r.), Komitetu Astronomii (1978-1980), Komitetu Geofizyki (od 1996 r.), Komitetu Badań Kosmicznych i Satelitarnych (od 1978 r.), Komitetu Problemowego Planeta Ziemia, European Geosciences Union (od 2004 r.) itd. Za swoją działalność otrzymał wiele nagród i odznaczeń, m.in. Medal Komisji Edukacji Narodowej (1979 r.), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1980 r.), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1987 r.), Medal 900-lecia Uniwersytetu w Bolonii (1988 r.), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1999 r.), Osobowość Roku Warmii i Mazur 2001, doctor honoris causa Akademii Rolniczej we Wrocławiu (2000 r.).
Bibliografia
Słownik biograficzny profesorów Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Maria Fafińska, Zofia Gawinek, Danuta Jemiołkowska, Barbara Stolarczyk (oprac.),
Olsztyn 2004, s. 11-12.
Zobacz też
pl.wikipedia.org [22.12.2013]
up.wroc.pl [22.12.2013]
yasni.pl [22.12.2013]