Sandacz

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Sandacz pospolity

Sander lucioperca`
Linnaeus, 1758
Sander lucioperca Linnaeus, 1758
źródło: wikicommoms
źródło: wikicommoms
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada promieniopłetwe
Rząd okoniokształtne
Rodzina okoniowate
Rodzaj Sander
Gatunek Sandacz pospolity
Synonimy

Centropomus sandat Lacepède, 1802
Lucioperca linnei Malm, 1877
Lucioperca lucioperca (Linnaeus, 1758)
Lucioperca sandra Cuvier, 1828
Perca lucioperca Linnaeus, 1758
Stizostedion lucioperca (Linnaeus, 1758)
Stizostedion luciperca (Linnaeus, 1758)
Stizostedium lucioperca (Linnaeus, 1758)


Sandacz pospolity ,sandacz (Sander lucioperca) – gatunek słodkowodnej, drapieżnej ryby okoniokształtnej, z rodziny okoniowatych(Percidae).

Morfologia

Sandacze wyróżniają się zdecydowanie wydłużonym ciałem i małą głową, grzbiet ma zielono-szary kolor, a brzuch jest biały. Występują ciemne, poprzeczne smugi, zamieszczone bokach ciała. Sandacz wyróżnia się także dwiema stykającymi się ze sobą płetwami grzbietowymi, które rzadko są od siebie oddalone. Do specyficznych cech tej ryby zaliczamy również liczne, ciemne plamy, które zaobserwować można na błonach pomiędzy promieniami płetw grzbietowych i ogonowej. Niesamowity wygląd nadają sandaczowi lekko opalizujące oczy, które w nocy, w świetle latarki, świecą na czerwono.

Sandacz

Sandacz


Odżywianie

Aktywny wieczorem, szczególnie po zachodzie słońca, w nocy oraz nad ranem. Dobrze widzi w ciemności. Wylęg żywi się planktonem, przy długości 3–4 cm zaczyna polować na narybek innych ryb, przy długości 5–10 cm staje się typowym drapieżnikiem.
Wąskie gardło, sprawia, iż podstawowym pokarmem dorosłego sandacza są stynki i ukleje, czasami małe leszcze i karpie. Sandacz odżywia się dwa razy w ciągu doby - najpierw o brzasku, a potem tuż przed zachodem, najczęściej przed samym zmrokiem.

Występowanie

Stawy i wszelkiego rodzaju wyrobiska, jeziora, zbiorniki zaporowe, rzeki średnie nizinne, rzeki wielkie nizinne, przybrzeżne strefy Morza Bałtyckiego.

Tarło

Trze się w kwietniu i maju przy temperaturze około 12 °C. Tarło odbywa się zazwyczaj w płytkiej wodzie o głębokości około 1 m, jednak w niektórych jeziorach ikra może być składana nawet na głębokości kilkunastu metrów. Samiec buduje prymitywne gniazdo wśród korzeni roślin lub zatopionych gałęzi, samica składa do niego średnio 200 000–300 000 ziaren ikry o średnicy 0,8–1,5 mm. Ikra ma barwę jasnożółtą i jest kleista. Samiec strzeże gniazda chroniąc ikrę oraz świeżo wykluty wylęg przed zamuleniem oraz zapewnia stały dopływ czystej, natlenionej wody. Okres inkubacji przy temp 10 °C wynosi 12 dni, przy temp. 20 °C skraca się do 3 dni. Świeżo wyklute larwy sandacza wykazują dużą wrażliwość na zbyt silne oświetlenie, które może spowodować nawet ich śmierć. W wieku 4 lat sandacz osiąga średnio 50–60 cm długości i 1,5 -2 kg masy ciała.

Ochrona i zagrożenie

Kategoria zagrożenia (CKGZ), do której został zakwalifikowany sandacz wskazuje, że w tej chwili nie ma żadnych obaw o przyszłość tego gatunku.

Okoń - kategoria niższego ryzyka


�Okres ochronny: od 1 stycznia do 31 maja

�Wymiar ochronny: 50cm

�Dobowy limit połowu: 2 szt. (razem z boleniem, karpiem, lipieniem, amurem, pstrągiem potokowym, szczupakiem, brzaną).

Znaczenie gospodarcze

Ma duże znaczenie gospodarcze, jest często hodowany w stawach rybnych. Chętnie łowiony przez wędkarzy na spinning oraz żywą i martwą rybę.


Źródło

1) pl.wikipedia.org [28.08.2014]
2) wedkuje.pl [28.08.2014]