Rezerwat Struga Żytkiejmska

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 08:34, 24 wrz 2014 autorstwa Arom (dyskusja | edycje) (Zwierzęta)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Rezerwat przyrody Struga Żytkiejmska

Rodzaj rezerwatu leśny
Państwo  Polska
Data utworzenia 1982
Powierzchnia 471,04 ha
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Rezerwat przyrody Struga Żytkiejmska
Rezerwat przyrody Struga Żytkiejmska
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Rezerwat przyrody Struga Żytkiejmska
Rezerwat przyrody Struga Żytkiejmska
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}



Rezerwat przyrody Struga Żytkiejmska


O rezerwacie

Rezerwat przyrody Struga Żytkiejmska został utworzony w 1982 r.(MP nr 25, poz. 234) w celu zachowania fragmentu Puszczy Rominckiej ze stanowiskami rzadkich gatunków flory i fauny. Znajduje się we wschodniej części puszczy, na terenie nadleśnictwa Gołdap, w gminie Dubeninki. Powierzchnia rezerwatu wynosi 471,04 ha, z czego 91,3 ha przypada na torfowiska zlokalizowane w dolinie Żytkiejmskiej Strugi.


Stru.jpg
Tablica oznaczająca granicę rezerwatu
Fot. http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Struga_Żytkiejmska


Fizjogeografia terenu i szata roślinna

Obszar objęty ochroną przedstawia typowy krajobraz morenowy, charakteryzujący stosunki geomorfologiczne północno-wschodniej części Pojezierza Mazurskiego. Teren odznacza się urozmaiconą rzeźbą, wynikającą z przeplatania się na tym terenie licznych wzgórz i obniżeń (dolin morenowych). Różnice wysokości pomiędzy wierzchołkami wzniesień a obniżeniami są znaczne i dochodzą do 22-25 m.
Siedliska mineralne rezerwatu porasta w większości bór mieszany trzcinnikowo-świerkowy, zaliczany do zespołu Calamgrosito-Piceetum. Obok starodrzewu występują miejscami młodniki z odnowień zrębów zupełnych, wykonanych przed utworzeniem rezerwatu.


Zwierzęta

W rezerwacie występuje interesująca i zróżnicowana fauna: jeleń, sarna, łoś, dzik, lis, kuna leśna, jenot, borsuk, tchórz, łasica, wilk. Można zaobserwować też bobra, wydrę i piżmaka. Bogaty jest też skład gatunkowy awifauny.


Jeno.jpg
Jenot (Nyctereutes procyonoides)
Fot. http://et.wikipedia.org/wiki/Kährik

Rośliny

Partie starodrzewu buduje przede wszystkim świerk pospolity, sosna zwyczajna, brzoza brodawkowata i omszona, olsza czarna, pojedynczo dąb szypułkowy, grab i lipa drobnolistna. Runo zawiera borówkę czarną, borówkę brusznicę, widłaka jałowcowatego, sałatnika leśnego, turzycę palczastą, skrzypa leśnego i kostrzewę olbrzymią. W obniżeniach terenowych w domieszce pojawiają się m.in. niezapominajka błotna, kuklik zwisły. Znaczny jest udział mchów. W dolinach u podnóża wzgórz, a także na obrzeżach Żytkiejmskiej Strugi, wykształciły się płaty łęgu Circaeo-Alnetum. Natomiast gleby torfowe zalegające w obrębie doliny Żytkiejmskiej Strugi porasta w części bór mieszany torfowcowy reprezentujący zespół Betulo pubescentis-Piceetum.


Bibliografia

Dąbrowski S., Polakowski B., Wołos L.: Obszary chronione i pomniki przyrody województwa Warmińsko-Mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.


Linki zewnętrzne

Rejestr rezerwatów przyrody województwa warmińsko-mazurskiego: http://olsztyn.rdos.gov.pl/images/formy_ochrony/rejestr_rezerwatow_przyrody_stan_2014.pdf
http://pl.wikipedia.org/wiki/Rezerwat_przyrody_Struga_Żytkiejmska