Amur

Amur biały
Ctenopharyngodon idella`
Valenciennes, 1844
Ctenopharyngodon idella Valenciennes, 1844
Amur, źródło: wikicommoms
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	karpiokształtne
Rodzina	karpiowate
Rodzaj	Ctenopharyngodon
Gatunek	Amur biały

Amur biały (Ctenopharyngodon idella) – gatunek ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Ctenopharyngodon. Hodowany w akwakulturze, poławiany w wędkarstwie.

Morfologia

Amury białe swoim wydłużonym, wrzecionowatym, bocznie spłaszczonym ciałem przypominają klenia. Linia naboczna przebiega wyraźnie lekkim łukiem od płetwy ogonowej do górnej krawędzi wieczka skrzelowego. Głowa jest dość duża, z tępym pyskiem i półdolnym otworem gębowym pozbawionym wąsów. Amur wyróżnia się ciekawym ubarwieniem – jego grzbiet jest ciemnozielony do zielonoczarnego, boki są jaśniejsze, zielonkawe, z kolei brzuch biały pokryty łuskami z ciemnymi krawędziami, tworzącymi oryginalny, siatkowaty rysunek. Dorasta do 150 cm długości i 45 kg masy ciała.

Występowanie

W Polsce introdukowany od 1964, w 1966 w kompleksie jezior konińskich oraz jeziorze Dgał Wielki na Pojezierzu Mazurskim. Z miejsc hodowli przedostał się do innych zbiorników wodnych. W kolejnych latach zasiedlany również w rzekach.

Żyje w nizinnych rzekach oraz jeziorach w stadach liczących od kilku do kilkunastu osobników. Zimuje gromadnie w pobliżu dna.

Żerowanie

Młode osobniki amura odżywiają się początkowo drobnymi organizmami zwierzęcymi, bezkręgowcami, kiedy jednak osiągają długość 6-10 cm przechodzą na pokarm roślinny. Amur staje się wówczas typowym roślinożercą, a jego przewód pokarmowy wydłuża się, przekraczając nawet 2,5-krotnie długość ciała.

Rozród

Amur w Polsce się nie rozmnaża; spotykane osobniki pochodzą z zarybień. W chińskiej rzece Jangcy amur osiąga dojrzałość płciową już w 4 i 5 roku życia, w warunkach chłodniejszych, przy niskiej temperaturze wody - dopiero w 6-8 roku życia. Miejscem składania ikry są silne prądy wody nad żwirowym podłożem. Czas inkubacji jaj, przy wysokiej temperaturze wody wynoszącej ok. 30 stopni, wynosi od 32 do 40 godzin. W polskich warunkach sztuczne tarło przeprowadza się w czerwcu i lipcu.

Ochrona gatunku

Okres ochronny: brak

Wymiar ochronny: brak

Dobowy limit połowu: 3 sztuki (razem z boleniem, karpiem, lipieniem, pstrągiem potokowym, sandaczem, szczupakiem, brzaną).

Źródło

pl.wikipedia.org [29.10.2014]
wedkuje.pl [29.10.2014]