Natura 2000 Doliny Wkry i Mławki

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Natura 2000 Doliny Wkry i Mławki

rodzaj OSO (dyrektywa ptasia)
data październik 2007
powierzchnia 6 889,70 ha
kod obszaru PLB140008
Koordynaty: 52°57′46″
20°4′36″

Natura 2000 Doliny Wkry i Mławki – obszar położony na Nizinie Środkowopolskiej i w Kotlinie Warszawskiej. Obejmuje jednokilometrowy odcinek rzeki Wkry (prawy dopływ Narwi o długości 249,1 km i powierzchni dorzecza 5.322 km²) wraz z przyległymi terenami leśnymi oraz rzeką Mławką (lewy dopływ Wkry o długości 43,4 km i powierzchni dorzecza 676 km²).

Wkra ma tu bardzo naturalny, roztopowy charakter o wyjątkowych walorach krajobrazowych. Prawy brzeg rzeki jest w tym miejscu wysoki i urwisty, natomiast lewy brzeg – płaski i porośnięty łęgami. W zasięgu tego chronionego obszaru znalazły się cenne, doskonale zachowane łęgi i grądy zboczowe porastające strome stoki wysoczyzny. Okalają je mady, torfy niskie oraz ziemie czarne. Doliny Wkry i Mławki należą do obszaru Natura 2000.

Dolina Wkry i Mławki
Dolina Wkry i Mławki
Dolina Wkry i Mławki
 

Przeznaczenie i zagrożenia

Obszar powstał głównie ze względu na ochronę ptaków związanych ze środowiskiem wodnym. Podstawowym zagrożeniem jest dla niego zamiana łąk na grunty orne, zaniechanie użytkowania łąk i pastwisk oraz nadmierne pogłębianie rowów melioracyjnych. Zagrożenie dla wartości przyrodniczych obszaru stanowi również zaśmiecanie oraz niszczenie runa leśnego.

Fauna i flora

Ostoję zamieszkują dwa gatunki ssaków cenne w skali europejskiej: bóbr i wydra. W ostoi stwierdzono także występowanie co najmniej 24 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej. Liczebności 2 gatunków (błotniaka łąkowego i derkacza) spełniają kryteria wyznaczania ostoi ptaków wprowadzone przez BirdLife International. Ponadto 10 gatunków zostało zamieszczonych na liście zagrożonych ptaków w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt. Ostoja jest jednym z 10 najważniejszych w Polsce lęgowisk błotniaka łąkowego.

O bogactwie i wyjątkowości tutejszej awifauny może świadczyć także obecność takich gatunków, jak: zimorodek, świergotek polny, orlik grubodzioby, orlik krzykliwy, czapla purpurowa, uszatka błotna, bąk, rybitwa białowąsa, bocian biały, bocian czarny, błotniak stawowy, błotniak zbożowy, łabędź czarnodzioby, łabędź krzykliwy, żuraw, bielik, rybitwa wielkodzioba, lerka, batalion, siewka złota, kropiatka oraz rybitwa rzeczna.

Na terenie ostoi występują dwa rodzaje siedlisk cennych z europejskiego punktu widzenia: lasy łęgowe oraz grąd środkowoeuropejski. Obejmują one w sumie około 60% powierzchni ostoi.

Drzewostan stanowią głównie drzewa 60 i 90-letnie – olchy i jesiony z niewielkim udziałem świerka i wiązu szypułkowego. W grądzie drzewostany zdominowane są głównie przez sztuczne odnowienia sosny z domieszką dębu. Na stromych stokach występuje grąd zboczowy. Dużą różnorodność stwierdzono wśród gatunków krzewiastych. Brzegi porasta trzcina oraz wiklina.

Bibliografia

avelelek.cba.pl [19.09.2013]
Instytut na rzecz Ekorozwoju [19.09.2013]
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie [20.09.2013]
Natura 2000 a rozwój lokalny, oprac. Piotr Dynowski, Szczecin 2010.
Natura 2000. Naturalnie się opłaca, oprac. Czerwińska Maria, Leda Marek, Szczecin 2010.