Maruny
Maruny | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | olsztyński |
Gmina | Barczewo |
Liczba ludności (2010) | 353 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Maruny (niem. Groß Maraunen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Barczewo.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś w 2010 roku była zamieszkana przez 353 osoby. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Radosław Słomiński[1].
Spis treści
Położenie
Miejscowość położona jest na Pojezierzu Olsztyńskim nad jeziorem Maryny i rzeką Maruną.
Dzieje miejscowości
Miejscowość została założona w XIV wieku. W roku 1349 przybrała nazwę Marung od imienia jej zasadźcy, który otrzymał nadanie od biksupa Hermana z Pragi.
W 1656 roku nowym właścicielem majątku został niejaki Pilchowitz. Ale już na początku XVIII wieku dobra przeszły w posiadanie Zygmunta Batyńskiego, który nadanie otrzymał od biskupa Potockiego. W XVIII stuleciu Maruny przechodziły z rąk do rąk. Za czasów kolejnego właściciela – radcy ziemskiego Kunckela – w majątku wybudowano okazały pałac.
W XIX wieku dwór w Marunach wchodził w skład parafii w Barczewie. Kolejnym właścicielem dóbr w XIX stuleciu był Bernard von Puttkammer. We wsi działała w tym czasie cegielnia. W roku 1864 Maruny były zamieszkane przez 218 osób (193 katolików, 25 ewangelików; 135 Polaków, 83 Niemców). Nieistniejący dziś pałac w Marunach wybudował ród Groeben. Jedyną pozostałością po dawnych właścicielach są pozostałości płyt nagrobnych na rodowym cmentarzu. W 1945 roku pałac został rozgrabiony przez żołnierzy Armii Czerwonej; popadająca w ruinę budowla została ostatecznie rozebrana.
Gospodarka
We wsi znajduje się siedziba leśnictwa należącego do Nadleśnictwa Wipsowo.
Zabytki
- grodzisko pruskie zlokalizowane w odległości 2,2 km od wsi, położone w lesie na stromym wzgórzu
- park podworski o charakterze krajobrazowym, obecnie zaniedbany; zlokalizowany po prawej stronie drogi z Tuławek do Barczewa
Turystyka
Bibliografia
Jadwiszczak Andrzej S., Klimek Robert, Kosińska Teresa, Warmia znana i nieznana: Ługwałd, Spręcowo, Sętal, Nowe Włóki, Plutki, Gradki, Tuławki, Gady, Frączki, Studzianka, Derc, Barczewko, Maruny, Gady 2011.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. Władysław Walewski, t. VI, Warszawa 1885.
Bank Danych Lokalnych GUS [12.12.2013]
Dom Warmiński [12.12.2013]
Genealogy.net[12.12.2013]
Przypisy
- ↑ Strona Urzędu Gminy Barczewo [04.12.2013]