Mikołaj Kmita

Mikołaj Kmita
Data śmierci	1447 r.

Mikołaj Kmita (zm. 1447 r.) – rycerz herbu Szreniawa z Wiśnicza koło Jędrzejowa, Sobienia (koło Opoczna), Dubiecka pod Przemyślem; uczestnik bitwy grunwaldzkiej.

Życiorys

Był synem Piotra Kmity z Wiśniczy. Jego ojciec był wierny dynastii Andegawenów. Po śmierci króla polskiego Ludwika Piotr Kmita razem z panami małopolskimi bronił kraju dla Jadwigi aż do momentu jej przybycia do Polski. Od Jagiełły ojciec Mikołaja Kmity dostał Dubiecko z przyległymi wsiami. Ponadto król mianował go wojewodą krakowskim. Dało to początek bogactwa Kmitów.

Piotr Kmita zostawił dwóch synów, młodszy Mikołaj wziął udział w wyprawie wojennej do Prus pod swoją chorągwią. Mikołajowi Kmicie udał się wyjść zwycięsko z bitwy pod Grunwaldem. W oblężeniu Malborka pełnił razem ze swoją chorągwią straż przy działach. Udało mu się odeprzeć zbrojny napad z zamku.

W późniejszych latach Mikołaj Kmita dostał od króla Jagiełły kasztelanię przemyską. Zmarł w 1447 r., kiedy na Wawelu był koronowany Kazimierz IV Jagiellończyk.

Bibliografia

J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.