Komorowo Żuławskie

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 12:07, 3 kwi 2015 autorstwa LidiaK (dyskusja | edycje) (Dzieje miejscowości)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Komorowo Żuławskie

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat elbląski
Gmina Elbląg
Liczba ludności (2014) 265[1]
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Komorowo Żuławskie
Komorowo Żuławskie
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Komorowo Żuławskie
Komorowo Żuławskie
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Komorowo Żuławskie – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Elbląg. Miejscowość w 2014 roku liczyła 265 mieszkańców[1]. Funkcję sołtysa sprawuje Robert Fuk[2].

Położenie

Wieś położona jest w północno-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, około 13 km na południowy-wschód od Elbląga, przy drodze krajowej E77.

Dzieje miejscowości

Początki osadnictwa na terenie dzisiejszej wsi Komorowo Żuławskie sięgają wczesnego średniowiecza. Zamieszkiwała je ludność z plemienia Pogezanów. Za czasów krzyżackich w Komorowie odbywały się roki sądowe.
W dniu 6 sierpnia 1321 roku mistrz krajowy Fryderyk von Wildenberg nadał, zaufanemu i wiernemu krzyżakom rycerzowi pruskiemu imieniem Runo, włóki ziemi. Były one wolne od wszelkich ciężarów, ale właściciel obowiązany był do służby wojskowej w razie potrzeby, musiał stawać do pracy przy budowie i naprawie zamku elbląskiego.
Obok majątku rozwinęła się w Komorowie niewielka osada rybacka, która uzyskała około 1380 roku przywilej lokacyjny, odnowiony w 1415 roku. Każdy rybak miał prawo zbudować sobie dom oraz otrzymał grunt pod ogród, mórg pastwiska, drzewo na budowę i opał z lasu rosnącego po drugiej stronie jeziora Drużno (osada leżała wówczas nad samym brzegu jeziora; w ciągu wieków cofnęło się ono o około półtora kilometra od zabudowań) oraz pozwolenie na łowienie ryb małymi sieciami. Przywilej nakładał na rybaków czynsze i daniny, ściągane przez sołtysa. Do Komorowa należało początkowo 16 włók ziemi. W pierwszej ćwierci XV wieku dokupiło ono dalsze 3 włóki. Wielki przywilej Kazimierza Jagiellończyka nadany Elblągowi w 1457 roku przyznawał miastu osadę krzyżacką Komorowo. W XVIII wieku weszła ona pod zarząd administracji pruskiej. W 1820 roku we wsi istniało 5 gospodarstw gburskich. Zamieszkiwało ją 203 mieszkańców.
Od XVIII wieku w Komorowie funkcjonowała szkoła. W 1888 roku Komorowo nawiedziła olbrzymia powódź, która zalała łąki rozciągające się na południe i zachód od wsi, a doszedłszy do toru kolejowego zatopiła młyn wodny i wszystkie domy stojące na nizinie. Ludność z tych domów schroniła się na okres klęski w budynku szkolnym.
Około 1925 roku należało do Komorowa 791 ha ziemi i mieszkało we wsi 190 osób.
Miejscowość od 1973 roku była siedzibą gminy o tej samej nazwie, która obejmowała swymi granicami, prócz obszaru ziemskiego, ponad połowę wód jeziora Drużno. Gmina istniała do czerwca 1976 roku. Jej tereny włączono do gminy Elbląg[3]. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego[4]. Ponowne zmiany podziału administracyjnego państwa[5] umiejscowiły ją w powołanym 1 stycznia 1999 roku województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim.

Religia

Wieś należy do parafii w Pomorskiej Wsi.

Organizacje i instytucje

Turystyka

  • Szlak Wokół Jeziora Drużno (niebieski) – Raczki Elbląskie – Komorowo Żuławskie (45,7 km)

Przypisy

  1. 1,0 1,1 UG Elbląg [10.02.2015]
  2. BIP Urzędu Gminy Elbląg [10.02.2015]
  3. Dz.U. 1976, nr 23, poz. 142, Rozporządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 11 czerwca 1976 r. w sprawie połączenia, zniesienia, utworzenia, zmiany granic i nazw gmin oraz ustalenia siedzib gminnych organów władzy i administracji państwowej w województwach: białostockim, ciechanowskim, elbląskim, kieleckim, słupskim, suwalskim, tarnowskim, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
  4. Dz.U. 1975, nr 16, poz. 91, Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
  5. Dz.U. 1998, nr 103, poz. 652, Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]


Bibliografia

Dz.U. 1975, nr 16, poz. 91, Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
Dz.U. 1976, nr 23, poz. 142, Rozporządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 11 czerwca 1976 r. w sprawie połączenia, zniesienia, utworzenia, zmiany granic i nazw gmin oraz ustalenia siedzib gminnych organów władzy i administracji państwowej w województwach: białostockim, ciechanowskim, elbląskim, kieleckim, słupskim, suwalskim, tarnowskim, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
Dz.U. 1998, nr 103, poz. 652, Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
Bank Danych Lokalnych GUS [10.02.2015]
BIP Urzędu Gminy Elbląg [10.02.2015]
Urząd Gminy Elblag [10.02.2015]
Mapy Google Maps [10.02.2015]
www.elblag-ug.bil-wm.pl [10.02.2015]