Komorowo Żuławskie
| Komorowo Żuławskie | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | elbląski |
| Gmina | Elbląg |
| Liczba ludności (2014) | 265[1] |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Komorowo Żuławskie | |
| Położenie na mapie Polski  Komorowo Żuławskie | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Komorowo Żuławskie – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Elbląg. Miejscowość w 2014 roku liczyła 265 mieszkańców[1]. Funkcję sołtysa sprawuje Robert Fuk[2].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w północno-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, około 13 km na południowy-wschód od Elbląga, przy drodze krajowej E77.
Dzieje miejscowości
Początki osadnictwa na terenie dzisiejszej wsi Komorowo Żuławskie sięgają wczesnego średniowiecza. Zamieszkiwała je ludność z plemienia Pogezanów. Za czasów krzyżackich w Komorowie odbywały się roki sądowe.
W dniu 6 sierpnia 1321 roku mistrz krajowy Fryderyk von Wildenberg nadał, zaufanemu i wiernemu krzyżakom rycerzowi pruskiemu imieniem Runo, włóki ziemi. Były one wolne od wszelkich ciężarów, ale właściciel obowiązany był do służby wojskowej w razie potrzeby, musiał stawać do pracy przy budowie i naprawie zamku elbląskiego.
Obok majątku rozwinęła się w Komorowie niewielka osada rybacka, która uzyskała około 1380 roku przywilej lokacyjny, odnowiony w 1415 roku. Każdy rybak miał prawo zbudować sobie dom oraz otrzymał grunt pod ogród, mórg pastwiska, drzewo na budowę i opał z lasu rosnącego po drugiej stronie jeziora Drużno (osada leżała wówczas nad samym brzegu jeziora; w ciągu wieków cofnęło się ono o około półtora kilometra od zabudowań) oraz pozwolenie na łowienie ryb małymi sieciami. Przywilej nakładał na rybaków czynsze i daniny, ściągane przez sołtysa.
Do Komorowa należało początkowo 16 włók ziemi. W pierwszej ćwierci XV wieku dokupiło ono dalsze 3 włóki. Wielki przywilej Kazimierza Jagiellończyka nadany Elblągowi w 1457 roku przyznawał miastu osadę krzyżacką Komorowo. W XVIII wieku weszła ona pod zarząd administracji pruskiej. W 1820 roku we wsi istniało 5 gospodarstw gburskich. Zamieszkiwało ją 203 mieszkańców.
Od XVIII wieku w Komorowie funkcjonowała szkoła. W 1888 roku Komorowo nawiedziła olbrzymia powódź, która zalała łąki rozciągające się na południe i zachód od wsi, a doszedłszy do toru kolejowego zatopiła młyn wodny i wszystkie domy stojące na nizinie. Ludność z tych domów schroniła się na okres klęski w budynku szkolnym.
Około 1925 roku należało do Komorowa 791 ha ziemi i mieszkało we wsi 190 osób.
Miejscowość od 1973 roku była siedzibą gminy o tej samej nazwie, która obejmowała swymi granicami, prócz obszaru ziemskiego, ponad połowę wód jeziora Drużno. Gmina istniała do czerwca 1976 roku. Jej tereny włączono do gminy Elbląg[3]. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego[4]. Ponowne zmiany podziału administracyjnego państwa[5] umiejscowiły ją w powołanym 1 stycznia 1999 roku województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim.
Religia
Wieś należy do parafii w Pomorskiej Wsi.
Organizacje i instytucje
Turystyka
- Szlak Wokół Jeziora Drużno (niebieski) – Elbląg - Raczki Elbląskie - Węgle - Jurandowo - Żółwiniec - Krzewsk - Dzierzgonka - Nowe Dono - Stankowo - Klepa - Dłużyna - Węzina - Komorowo Żuławskie - (45,7 km)
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 UG Elbląg [10.02.2015]
- ↑ BIP Urzędu Gminy Elbląg [10.02.2015]
- ↑ Dz.U. 1976, nr 23, poz. 142, Rozporządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 11 czerwca 1976 r. w sprawie połączenia, zniesienia, utworzenia, zmiany granic i nazw gmin oraz ustalenia siedzib gminnych organów władzy i administracji państwowej w województwach: białostockim, ciechanowskim, elbląskim, kieleckim, słupskim, suwalskim, tarnowskim, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
- ↑ Dz.U. 1975, nr 16, poz. 91, Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
- ↑ Dz.U. 1998, nr 103, poz. 652, Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
Bibliografia
Dz.U. 1975, nr 16, poz. 91, Ustawa z dnia 28 maja 1975 r. o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
Dz.U. 1976, nr 23, poz. 142, Rozporządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 11 czerwca 1976 r. w sprawie połączenia, zniesienia, utworzenia, zmiany granic i nazw gmin oraz ustalenia siedzib gminnych organów władzy i administracji państwowej w województwach: białostockim, ciechanowskim, elbląskim, kieleckim, słupskim, suwalskim, tarnowskim, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
Dz.U. 1998, nr 103, poz. 652, Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów, isap.sejm.gov.pl [10.02.2015]
Bank Danych Lokalnych GUS [10.02.2015]
BIP Urzędu Gminy Elbląg [10.02.2015]
Urząd Gminy Elblag [10.02.2015]
Mapy Google Maps [10.02.2015]
www.elblag-ug.bil-wm.pl [10.02.2015]
