Linowo

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linowo

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat szczycieński
Gmina Dźwierzuty
Liczba ludności (2010) 266
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 12-120
Tablice rejestracyjne NSZ
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Linowo
Linowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Linowo
Linowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Linowo (niem. Leynau, od 1938 r. Leinau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Dźwierzuty. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 266 mieszkańców. Aktualnie funkcję sołtysa sprawuje Marek Pichal[1].

Położenie

Wieś położona jest na Pojezierzu Mazurskim, w południowo–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, w północnej części powiatu szczycieńskiego. Miejscowość leży nad niewielkim Jeziorem Linowskim, w odległości 6 km na południe od Dźwierzut, na wschód od jeziora Sasek Wielki, przy drodze krajowej nr 57.

Dzieje miejscowości

Wieś została założona w 1387 roku na prawie chełmińskim na 20 łanach. Nadanie dla braci Macieja i Staśka wystawił wielki mistrz Konrad Zollner von Rotenstein. Lokacja objęła obszar rozciągający się nad Jeziorem Linowskim. Kolejne 22 łany w Linowie zapisane zostały w 1404 roku Szymonowi Wagile. Podczas wojny polsko–krzyżackiej Linowo zostało doszczętnie zniszczone. Następnie wieś jako łany opuszczone lokował 23 marca 1517 roku administrator dóbr Kapituły Warmińskiej Mikołaj Kopernik. W roku 1782 wieś składała się z 25 gospodarstw. W 1818 roku Linowo było zamieszkane przez 232 osoby i liczyło 43 gospodarstwa. W 1939 roku wieś była zamieszkana przez 456 osób.

Linowo jest siedzibą sołectwa.

Bezpieczeństwo

W miejscowości działa oddział Ochotniczej Straży Pożarnej.

Religia

Miejscowość znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Dźwierzutach.

Szkolnictwo

szkoła podstawowa.

Turystyka

W miejscowości działa gospodarstwo agroturystyczne Kanion[2] położone nad brzegiem jeziora Sasek.

Zabytki

  • zabudowa murowana z okresu międzywojennego, w tym budynek szkoły z 1915–1916 roku
  • dawny cmentarz ewangelicki z XIX wieku

Bibliografia

  1. Grabowski Sławomir, Z dziejów gminy Dźwierzuty, Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, ss. 3–6.
  2. Kossert Andreas, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.
  3. Liżewska Iwona, Knercer Wiktor, Przewodnik po historii i zabytkach ziemi szczycieńskiej, Olsztyn 1998.
  4. Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
  5. Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu, red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.
  6. Bank Danych Lokalnych GUS [09.09.2013]
  7. Deutsche Verwaltungsgeschichte [09.09.2013]
  8. Strona Gminy Dźwierzuty [30.09.2014]

Przypisy