Gulb
Gulb | |
| |
Zajazd w Gulbie. Pocztówka z początku XX wieku
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | iławski |
Gmina | Iława |
Liczba ludności (2010) | 350[1] |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Gulb (niem. Gulbien, Gulbin) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Iława. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 350 mieszkańców (łącznie z osadami Skarszewo i Zazdrość). W skład sołectwa wchodzą Gulb i Zazdrość. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Wiesław Pogoda[2].
Położenie
Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Iławskim, 11 km na zachód od Iławy, na południe od drogi krajowej nr 16. Miejscowość leży nad Jeziorem Gulbińskim.
Dzieje miejscowości
Data założenia wsi nie jest znana. W 1414 roku miejscowość została spustoszona i właśnie w tym czasie miał zaginąć pierwszy dokument lokacyjny. Nowy przywilej został wystawiony już po odbudowaniu Gulbia w 1447 roku. Najstarsze nazwy miejscowości: Golme, Gulbiens, nawiązywały do pruskich początków osady. Tereny te były niegdyś strefą graniczną, oddzielającą terytoria polskie i pruskie. Gulb w 1789 roku składał się z wsi wraz z karczmą, folwarku oraz majątku szlacheckiego - łącznie 28 domów. W tym czasie istniała karczma, a w skład miejscowości wchodził również folwark i majątek ziemski. W 1896 roku Pruskie Towarzystwo Osiedleńcze w Poznaniu rozparcelowało majątek ziemski, którego ostatnim właścicielem był niejaki Wentscher. W 1906 roku resztki majątku znalazły się w rękach rodziny von Willisch. Sześć lat później został zakupiony przez Edwarda Schimanskiego. W tym okresie miejscowe dzieci uczęszczały do jednoklasowej szkoły w Mózgowie. Po 1934 roku wybudowana została droga łącząca miejscowość z Lasecznem i Ząbrowem. Od tego momentu mieszkańcy mogli bez problemu docierać do stacji kolejowych w Ząbrowie i Kisielicach i tym sposobem dostarczać swoje produkty na lokalne rynki w Prabutach, Iławie, Suszu oraz Biskupcu. W tym okresie jeden z mieszkańców - Adolf Wolff zbudował w Gulbiu zajazd oraz sklep z artykułami kolonialnymi. W 1937 roku dzięki wsparciu Powiatowego Towarzystwa Sportowego oddano do użytku kąpielisko oraz... trampolinę.
Liczba mieszkańców i budynków mieszkalnych
1817 - 53 osoby, 24 domy
1831 - 116 osób, 16 domów
1864 - 186 osób, 9 domów
1871 - 176 osób, 10 domów
1885 - 150 osób, 10 domów
1895 - 262 osoby, 19 domów
1905 - 341 osób, 53 domy
1933 - 477 osób (łącznie z Zazdrością i Skarszewem)
Zabytki
- Cmentarz ewangelicki z początku XX wieku, w centrum wsi, przy szkole, własność parafii ewangelickiej; obiekt nieczynny, powierzchnia 0,16 ha
- Cmentarz ewangelicki z XIX wieku, na wschód od wsi, w lesie, przy drodze do Skarszewa, własność parafii ewangelickiej; obiekt nieczynny, powierzchnia 0,16 ha
- W pobliżu jeziora zlokalizowane jest owalne grodzisko, pochodzące z I tysiąclecia n.e.
Bibliografia
- Iława. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1972.
- Niesiobędzki Wiesław, Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne, wydanie II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
- Plan zagospodarowania przestrzennego gminy Iława 2003: Uchwała Nr XIII/108/2003 z dnia 3 grudnia 2003 [data dostępu: 5.03.2014]
- Strategia rozwoju gminy Iława 2000-2015 [data dostępu 5.03.2014]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 5.03.2014]
- Deutsche Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 5.03.2014]
Przypisy
- ↑ Łącznie Gulb, Skarszewo i Zazdrość.
- ↑ http://www.gmina-ilawa.pl/dla_mieszkanca/jednostki-podlegle/ [data dostępu: 5.03.2014]