Bogatyńskie
Bogatyńskie | |
| |
Bogatyńskie. Pałac
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | lidzbarski |
Gmina | Orneta |
Liczba ludności (2010) | 57 |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Bogatyńskie (niem. Tüngen) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Orneta. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 57 mieszkańców.
Położenie
Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Orneckiej, na wschodnim brzegu Pasłęki, 8 km na południowy zachód od Ornety, przy granicy z powiatami elbląskim i ostródzkim, między drogami wojewódzkimi nr 513 i 528.
Dzieje miejscowości
Wieś po raz pierwszy jest wzmiankowana w źródłach historycznych z 1282 roku jako własność szlachecka. Nazwa miejscowości wywodzi się od pierwszych właścicieli, rodziny Bogatyńskich, której przedstawiciele w XV wieku wsławili się zaciętym oporem wobec Zakonu Krzyżackiego. Przez następne stulecia współistniały tu obok siebie majątek szlachecki i wieś. Bogatyńskie ucierpiały podczas wielkiej epidemii dżumy na początku XVIII wieku. Od końca XVI wieku we wsi znajdowała się kaplica, która została rozebrana w 1830 roku. Obecny neogotycki kościół został wybudowany w XIX wieku na miejscu kaplicy i z pochodzącym z niej i z innych kościołów wyposażeniem.
Po I rozbiorze Polski tutejszy majątek należał początkowo do rodziny Ratkowskich. W tym czasie majątek obejmował 29 łanów. W XVIII wieku na miejscu dawnego dworu wybudowano pałac w stylu barokowym. Po II wojnie światowej na bazie majątku utworzono we wsi Państwowe Gospodarstwo Rolne Bogatyńskie.
Liczba mieszkańców i gospodarstw
1783 - 17 gospodarstw rolnych
1820 - 141 osób, 14 gospodarstw rolnych
1857 - 251 osób
1933 - 440 osób
1939 - 422 osoby, 81 gospodarstw domowych
Zabytki
- Zespół pałacowo-parkowy z XVIII wieku: pałac, park, układ dworski, zabudowa czworaków, cmentarz rodzinny
- Kościół neogotycki z XIX wieku
Bibliografia
- Braniewo. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
- Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
- ewidencja zabytków [data dostępu: 12.11.2013]
- Gminna ewidencja zabytków w: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Część I [data dostępu: 12.11.2013]
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.11.2013]
- Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 12.11.2013]
Przypisy
Zobacz też