Rezerwat Zabrodzie
Rezerwat przyrody Zabrodzie | |
| |
Rodzaj rezerwatu | florystyczny |
Państwo | Polska |
Data utworzenia | 1972 |
Powierzchnia | 27,30 ha |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Rezerwat przyrody Zabrodzie
Spis treści
O rezerwacie
Rezerwat przyrody Zabrodzie utworzono w 1972 r.(MP nr 367 poz.202) w celu ochrony bogatych stanowisk brzozy niskiej, oraz bogatej flory rzadkich roślin torfowiskowych. Obejmuje swoimi granicami 27,30 ha gytiowiska z dobrze zachowanymi zespołami torfowisk niskich i przejściowych. Rezerwat znajduje się w pobliżu miejscowości Zabrodzie w gminie Biskupiec na terenie nadleśnictwa Wipsowo.
[[Plik:]]
Fizjogeografia terenu i szata roślinna
Gytiowisko powstało na terenie dawnego jeziora Pudląg, po jego osuszeniu przez przekopanie tzw. rowu pudliskiego, wpadającego do Kanału Dymerskiego. Misę osuszonego jeziora wypełniają osady gytii detrytusowej o miąższości dochodzącej do 9,5 m. W wierzchniej warstwie występuje domieszka storfiałych szczątków roślinnych. Gytia jest silnie uwodniona i tworzy typowe trzęsawisko.
Rośliny
Z roślin występujących na terenie rezerwatu największą rolę odgrywają brzoza omszona, wierzby, nerecznica błotna, bobrek trójlistkowy, turzyca zaostrzona, błotna i dzióbkowata, kozłek dwupienny, z mszaków liczne torfowce oraz sierpowiec błyszczący . Z roślin chronionych i rzadkich oprócz brzozy niskiej występują pływacz średni,bażyna czarna, rosiczka okrągłolistna, kruszyna pospolita i bagno zwyczajne.
Brzoza niska zwiększyła znacznie swój areał rozprzestrzeniając się w postaci pojedynczych okazów lub całych ich grup na całym obszarze rezerwatu. Najwiekszą żywotnością odznaczają się okazy Betula humilis w płatach torfowiska przejściowego a zwłaszcza w zespole Caricetum lasiocarpae. Obecnie tu znajdują się najliczniejsze stanowiska brzozy.
Ciekawostki
Pod koniec lat 50-tych ubiegłego wieku brzoza niska występowała w rezerwacie dość licznie na całym obszarze gytowiska, najliczniej w jego zachodnich części. Brzoza niska najlepiej rośnie w fitocenozach torfowiska niskiego i przejściowego, zróżnicowanych gatunków szuwarów wielko turzycowych oraz torfowisk mszysto-turzycowych.
Bibliografia
Dąbrowski S., Polakowski B., Wołos L. Obszary chronione i pomniki przyrody województwa Warmińsko-Mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999. Olsztyn,1999.
Linki zewnętrzne