Gerhard Fittkau

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 10:41, 23 sty 2015 autorstwa Arom (dyskusja | edycje) (Zobacz też)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Gerhard Fittkau

Gerhard Fittkau.Źródło: www.peoplecheck.de/s/gerhard+fittkau
Gerhard Fittkau.
Źródło: www.peoplecheck.de/s/gerhard+fittkau
Data i miejsce urodzenia 11 maja 1912 r.
Tolniki k. Reszla
Data i miejsce śmierci 6 marca 2004 r.
Duisburg

Gerhard Fittkau (ur. 11 maja 1912 r. w Tolnikach koło Reszla, zm. 6 marca 2004 r. w Duisburgu) – duchowny rzymskokatolicki, profesor teologii, pisarz.

Monachium, 1960.

Życiorys

Gerhard był synem wiejskiego nauczyciela. Miał siedmioro rodzeństwa. W czasie rządów nazistów został uznany przez władze za „wroga publicznego”. Był inwigilowany przez gestapo i musiał opuścić Prusy. Z kolei w styczniu 1945 r., sprawując funkcję proboszcza parafii w Jurandowie, był świadkiem wkroczenia wojsk radzieckich. Został aresztowany i deportowany do pracy wgłąb ZSRR. Spędził tam dziewięć miesięcy. Po wojnie zamieszkał na terenie Niemiec. Zmarł w wieku 91 lat.

Szkoła i wykształcenie

Kształcił się w gimnazjum w Reszlu, a następnie podjął studia teologiczne w Liceum Hosianum w Braniewie. W dniu 7 marca 1937 r. we Fromborku przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Maksymiliana Kaldera. W latach 1939-1944 kontynuował studia we Wrocławiu, Innsbrucku i na Papieskim Gregorianum, zakończone doktoratem z teologii.

Praca

Pełnił obowiązki kapelana biskupa Kallera. Był wikarym w Pawłowicach koło Wrocławia i opiekował się domem zakonnym sióstr karmelitek. W sierpniu 1944 r. objął probostwo w Jarandowie koło Lidzbarka Warmińskiego. Po powrocie z zesłania z ZSRR był opiekunem duchowym w Sanktuarium Maryjnym w Rulle. Stamtąd biskup Kaller powołał go do Frankfurtu nad Menem i uczynił sekretarzem biskupim oraz kanclerzem w Wiedenbruck. Fittau kierował też urzędem ds. opieki nad wysiedlonymi we Frankfurcie i pracował w urzędzie Wikariusza Kapitulnego dla Warmiaków. Był profesorem dogmatyki w seminarium duchownym w Essen-Werden. Otrzymał godność infułata, a także kapelana Jego Świątobliwości (1949 r.)

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Po powrocie z zesłania napisał książkę wspomnieniową „Mój 33 rok życia” (Mein 33. Jahr). Książka została przełożona na dwanaście języków. Edycja polska ukazała się w 1994 r. Po wojnie sprawując swoje obowiązki na terenie Niemiec brał m.in. udział w tworzeniu trwałej opieki duszpasterskiej wysiedlonym Warmiakom i zabiegał o pomoc dla wysiedlonych.

Bibliografia

  1. Chłosta Jan, Biografie Niemców z Prus Wschodnich : leksykon, Olsztyn 2010, Studio Poligrafii Komputerowej "SQL", s. 42-44.
  2. Kopiczko Andrzej, Duchowieństwo katolickie Diecezji Warmińskiej w latach 1821-1945. Cz. 2, Słownik, Olsztyn 2003, Wydział Duszpasterski Kurii Metropolitalnej Archidiecezji Warmińskiej, s. 68.

Zobacz też