Rezerwat Krutynia Dolna

Rezerwat przyrody Krutynia Dolna
Rodzaj rezerwatu	leśny
Państwo	Polska
Powierzchnia	969,33 ha
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Rezerwat przyrody Krutynia Dolna
Położenie na mapie Polski Rezerwat przyrody Krutynia Dolna
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Rezerwat przyrody Krutynia Dolna – rezerwat przyrody o charakterze krajobrazowo-wodno-leśnym, utworzony w 1989 r. (MP nr 17, poz. 120), powołany w celu ochrony fragmentu naturalnego krajobrazu polodowcowego wraz z występującymi na tym terenie naturalnymi ekosystemami wodnymi, torfowiskowymi i leśnymi. Obszar znajduje się na terenie gmin Mikołajki i Ruciane Nida, w Nadleśnictwie Maskulińskie, w granicach Mazurskiego Parku Krajobrazowego.

O rezerwacie

Rezerwat obejmuje swoimi granicami jeziora Malinówko, Gardyńskie i Dłużec o łącznej powierzchni 125,9 ha, odcinek rzeki Krutyni wraz z terenami przyległymi o powierzchni 21,2 ha, a także związane z tym terenem obszary leśne o powierzchni 822,2 ha. Łączna powierzchnia rezerwatu wynosi 969,33 ha.

Fizjogeografia terenu i szata roślinna

Rezerwat odznacza się urozmaiconą rzeźbą terenu. Dolina rzeki (wraz z jeziorami) o szerokości od około 15 do 50 m jest obramowana wzniesieniami morenowymi o silnie zróżnicowanej konfiguracji. W miejscach silnie rozszerzonych jest zabagniona i zatorfiona.
Dolinę rzeki zajmują zbiorowiska szuwarowe, wysokoturzycowe i niskoturzycowe z przedstawicielami takimi jak: trzcina pospolita (Phragmites australis), pałka szerokolistna (Typha latifolia), turzyca dzióbkowata (Carex rostrata), turzyca żółta (Carex flava), dziewięciornik błotny (Parnassia palustris), ostrożeń błotny (Triglochin palustre), sit członowaty (Juncus articulatus), sit rozpierzchły (Juncus effusum), storczyk szerokolistny (Dactylorhiza majalis) i szereg innych.

Zwierzęta

Fauna rezerwatu reprezentowana jest przez liczne gatunki ptaków na czele z bielikiem, orlikiem krzykliwym, rybołowem, myszołowem, pustułką, żurawiem, bocianem czarnym, czaplą siwą, cietrzewiem, dzięciołem czarnym, zimorodkiem, łabędziem niemym, perkozem dwuczubym i gatunkami kaczek. Z ssaków można tu spotykać: jelenie, łosie, sarny, dziki, lisy, jenoty, borsuki, kuny, a niekiedy też wilka i rysia. Bogata jest również ichtiofauna; występują tu szczupak, płoć, kleń, wzdręga, lin, kiełbia, ukleja, miętus, krąp, okoń, jaź, sum i węgorz.

Rośliny

Bogaty świat roślin reprezentowany jest przez grążel żółty, grzybienie białe, osokę aloesowatą, rdestnicę przeszytą i połyskującą. Obrzeża rzeki i jezior zajmują fitocenozy szuwarowe złożone głównie z trzciny pospolitej, pałki szerokolistnej i oczeretu jeziornego. Na obrzeżach jezior, gdzie występują torfowiska przejściowe, florę reprezentują siedmiopałecznik błotny, wełnianka wąskolistna, kruszczyk błotny, turzyca bagienna i wiele innych.
Drzewostan w dolinie rzeki budują brzoza omszona i brodawkowata, zaś na obrzeżach – sosna z domieszką świerka, brzozy i dębu. W borach mieszanych występuje szereg gatunków kserotermicznych, jak: ciemiężyk białokwiatowy, kokoryczka wonna, lepnica zwisła, bodziszek czerwony i wiele innych. Na glebach żyźniejszych występują lasy mieszane z drzewostanami sosnowo-dębowymi, w których rosną m.in. wawrzynek wilczełyko, konwalia majowa, lilia złotogłów, naparstnica zwyczajna, orlik pospolity, przylaszczka pospolita i dzwonek skupiony.

Ciekawostki

Rzeka Krutynia jest jednym z ciekawszych szlaków kajakowych w województwie warmińsko-mazurskim.

Zobacz też

Rejestr rezerwatów przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Olsztynie [02.10.2014]
Rezerwat przyrody Krutynia Dolna, pl.wikipedia.org [02.10.2014]
maskulinskie.bialystok.lasy.gov.pl [02.10.2014]

Bibliografia

Dąbrowski S., Polakowski B., Wołos L., Obszary chronione i pomniki przyrody województwa warmińsko-mazurskiego, Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.

Galeria zdjęć

• Rezerwat Krutynia Dolna
• 

  Rezerwat Krutynia Dolna

• 

  Rezerwat Krutynia Dolna

• 

  Rybołów zwyczajny (Pandion haliaetus) Fot. Putneypics. Źródło: Commons Wikimedia

• 

  Grzybienie białe (Nymphaea alba) Fot. H. Zell. Źródło: Commons Wikimedia