Piotrowiec

Piotrowiec
Rodzaj miejscowości	wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	braniewski
Gmina	Pieniężno
Liczba ludności (2010)	189
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Piotrowiec
Położenie na mapie Polski Piotrowiec
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Piotrowiec (niem. Peterswalde) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie braniewskim, w gminie Pieniężno. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego. Miejscowość w 2010 roku liczyła 189 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Ewelina Staciwa.

Położenie

Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko–mazurskiego, w południowo–zachodniej części Wzniesień Górowskich, nad strumieniem Banówka, 8 km na północ od Pieniężna i 20 km na południowy wschód od Braniewa; przebiega przez nią droga wojewódzka nr 507 na odcinku Pieniężno - Braniewo.

Dzieje miejscowości

Wieś po raz pierwszy wymieniono w źródłach historycznych z roku 1326, zaś przywilej lokacyjny otrzymała 11 listopada 1330 roku. Sołtysem był niejaki Piotr, od którego wywodzi się nazwa wsi; miał on prawo założenia karczmy i młyna. Wieś liczyła 54,5 łana, a osadników na siedem lat zwolniono z płacenia czynszu. Wieś znacznie ucierpiała podczas ostatniej wojny polsko–krzyżackiej – spośród 45 łanów aż 32 leżały odłogiem; ponowne zagospodarowanie trwało aż do lat 80. XVI wieku. W 1649 roku kapituła odnowiła przywilej dla Piotrowca; sołtysem został wówczas niejaki Michał Belgart. W tym okresie gospodarowało tu 12 chłopów, sołtys, karczmarz i młynarz. W 1783 roku była to wieś królewska. Kościół w Piotrowcu wybudowano w XIV wieku. Po pożarze z roku 1581 odbudowano świątynię w 1589 roku; obecna pochodzi z drugiej połowy XVII wieku.

Przed wybuchem II wojny światowej większość mieszkańców utrzymywała się z rolnictwa i leśnictwa, 28 osób pracowało w przemyśle i rzemiośle, a 14 w handlu i komunikacji.

Liczba mieszkańców i gospodarstw w poszczególnych latach:

• 1783 r. – 36 gospodarstw rolnych

• 1820 r. – 237 osób, 31 gospodarstw rolnych

• 1857 r. – 333 osoby

• 1905 r. – 369 osób

• 1933 r. – 372 osoby

• 1939 r. – 399 osób, 90 gospodarstw domowych

Szkolnictwo

• szkoła podstawowa

Zabytki

• częściowo zachowany średniowieczny układ ruralistyczny
• kościół barokowy z XVI wieku, remontowany na przełomie XIX i XX wieku
• cmentarz przykościelny
• pomnik poległych w I wojnie światowej

Bibliografia

Braniewo. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Wojewódzka Ewidencja Zabytków [12.11.2013]
Strona Urzędu Gminy Pieniężno [12.11.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [12.11.2013]
Verwaltungsgeschichte [12.11.2013]