Barbara Kreutzinger-Cywińska

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 08:10, 18 paź 2016 autorstwa Konrad (dyskusja | edycje) (Utworzono nową stronę "{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Barbara Kreutzinger-Cywińska |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = bkc.jpg |opis graf...")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Barbara Kreutzinger-Cywińska

Źródło: lidzbarkrolnicza.pl
Źródło: lidzbarkrolnicza.pl
Data i miejsce urodzenia 9 lipca 1937 r.
Dębiec Stary (pow. Kościan, woj. wielkopolskie)
Zawód nauczycielka, bibliotekarka, działaczka społeczna


(1937)- nauczycielka, bibliotekarka, działaczka społeczna

Biografia

Urodziła się 9 lipca 1937 r. w Wielkopolsce, w Dębcu Starym, miejscowości będącej przysiółkiem wsi Jurkowo w powiecie Kościan. Jej ojciec Feliks Kreutzinger, z zawodu agronom, zarządzał tam majątkiem ziemskim. Będąc oficerem rezerwy walczył w 1939 r w kampanii wrześniowej i udało mu się zbiec z niewoli radzieckiej, dzięki czemu najprawdopodobniej uniknął rozstrzelania w Katyniu. W czasie okupacji, wobec nieprzyjęcia volkslisty, rodzina została wysiedlona do Generalnej Guberni i przebywała w majątkach ziemskich na Podlasiu (najdłużej w miejscowości Seroczyn). Ojciec współpracował z podziemnym ruchem oporu i wobec zagrożenia aresztowaniem w połowie 1944 roku przenoszą się do rodziny w Warszawie. Tam zastało ich Powstanie. Wraz z młodszą siostrą i matką chronią się w piwnicach przy ul. Chmielnej (ojciec kierował sekcją straży pożarnej). 19 września 1944 r. w czasie jednodniowego zawieszenia broni jej rodzinę wraz z innymi cywilami wyprowadzono z Warszawy i skierowano do obozu w Pruszkowie. Powyższe fakty oraz brawurową ucieczkę ojca z sowieckiej niewoli przedstawiła w opowiadaniach "Wrześniowa noc" i "Dzień wrześniowy" wydanych w Brwinówie-Pszczelinie w 2011 r. oraz zamieszczonych na portalu lidzbark-rolnicza.pl w zakładce "Artykuły i publikacje" https://lidzbarkrolnicza.pl/artykuly-i-publikacje/wrzesniowe-opowiadania/.

Po wojnie rodzina osiedliła się w majątku Rutkowice w powiecie działdowskim, gdzie ojciec kierował gospodarstwem Państwowych Nieruchomości Ziemskich przekształconych w 1949 r. w Państwowe Gospodarstwa Rolne. W roku 1952 ojciec został bezpodstawnie aresztowany przez UB na rok. W 1950 r. Barbara podjęła naukę w Technikum Rolniczym w Gródkach, powiat Działdowo.

Jest absolwentką:

  • Technikum Rolniczego w Gródkach, pow. Działdowo (1955),
  • Studium Nauczycielskiego o kierunku filologia polska w Gdańsku (1959),
  • Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku, Wydział Humanistyczny, kierunek pedagogika, magisterium (1966).

Dokształcała się też na kursach nauczycielskich - nauczycieli zawodu - bibliotekarskim, tanecznym, kierowników prac świetlicowych.

Działalność zawodowa

Po maturze podjęła pracę w Technikum Rolniczo-Łąkarskim w Lidzbarku Warmińskim na stanowisku nauczycielki zawodu hodowli zwierząt. Do jej obowiązków oprócz prowadzenia zajęć praktycznych z uczniami należał też bezpośredni nadzór nad produkcją zwierzęcą w gospodarstwie szkolnym. Prowadziła też lekcje wychowania fizycznego z dziewczętami.

Po roku pracy zgodnie ze swym głównym zainteresowaniem podjęła studia zaoczne na kierunkach humanistycznych (filologia polska, pedagogika). W roku 1959 r. po skończeniu Studium Nauczycielskiego przeszła na etat nauczycielki przedmiotów ogólnokształcących (historia, język polski, wiadomości o Polsce i świecie współczesnym, wychowanie fizyczne z grupami dziewcząt).

W latach 1961-69 prowadziła też szkolną bibliotekę oraz zajęcia pozalekcyjne - zespoły taneczne, małe inscenizacje teatralne, koło bibliotekarskie itp. Była nauczycielką wymagającą, ale także lubianą i szanowaną przez młodzież i współpracowników.

W Radzie Pedagogicznej była jedną z osób najbardziej aktywnych w podejmowaniu i realizacji inicjatyw wychowawczych jak np. w opracowaniu programu wychowawczego, czy odwiedzin w domach rodzinnych uczniów mających trudności w nauce. Wygłaszała prelekcje pedagogiczne na spotkaniach z rodzicami uczniów. Doprowadziła w cyklu pięcioletnim do matury dwa roczniki uczniów (1959-1964 i 1964-1969). W klasach tych w procesie kształcenia wystąpił niewielki odsiew. Pewna grupa z jej uczennic i uczniów jeszcze po przeszło pięćdziesięciu latach utrzymuje z nią kontakty.

W roku 1969 ze względów zdrowotnych przeniosła się do pracy w Centralnym Ośrodku Doskonalenia Kadr Szkolnictwa Rolniczego w Brwinowie-Pszczelinie na stanowisko kierowniczki biblioteki. Pod jej kierownictwem nastąpił rozwój i unowocześnienie tej placówki, znaczne zwiększenie księgozbioru, modernizacja czytelni oraz wprowadzenie dodatkowych form działalności takich jak prezentowanie i kolportaż nowości wydawniczych, wystawa obrazów itp. Dodatkowo prowadziła też zajęcia dydaktyczne w miejscowym Technikum Rolniczym oraz istniejącym tam Studium Nauczycielskim. Mając uprawnienia przewodnika PTTK prowadziła też organizowane w czasie wolnym dla kursantów i młodzieży wycieczki na terenie Warszawy.

Współpracowała też z redakcją wydawanego w latach 1958-1994 kwartalnika Biuletyn Pedagogiczny Oświaty Rolniczej zamieszczając tam rozprawki pedagogiczne i omówienia nowości wydawniczych.

Na emeryturę przeszła w roku 1999, po czym jeszcze przez 5 lat pracowała w bibliotece w miejscowości Otrębusy. Po przejściu na emeryturę zintensyfikowała bezinteresowną działalność społecznikowską, którą zawsze w miarę możliwości uprawiała. Wspólnie z mężem Julianem Cywińskim (zmarł 29 sierpnia 2016 r.) organizowała w Brwinowie poza urzędowymi strukturami wieczornice związane z rocznicami ważnych wydarzeń historycznych, spotkania mieszkańców miasta z osiadłymi w okolicy naukowcami, twórcami kultury czy artystami. Przewodniczyła w zarządzie wspólnoty mieszkaniowej. Organizowała pomoc bezdomnym zwierzętom. Na miarę swoich fizycznych możliwości ciągle jest społecznie aktywna i stara się pomagać ludziom w swoim środowisku. Utrzymuje też kontakty z żyjącymi jeszcze ludźmi, towarzyszącymi jej w pierwszej pracy na Warmii, obchodzą tez ją losy szkoły, w której rozpoczynała w 1955 roku pracę zawodową.

Odznaczenia

  • Honorowa Odznaka Zasłużonym dla Warmii i Mazur,
  • Odznaka Zasłużony Pracownik Rolnictwa,
  • Złota Odznaka ZNP,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej

Bibliografia

  1. Alicja Daniela Kicowska, Nauczyciele szkół rolniczych na Warmii i Mazurach (1945-1985), Olsztyn 2009, s. 120-121.
  2. lidzbark-rolnicza.pl

Hasło opracował Apolinary Zapisek.