Kozin

Kozin
Rodzaj miejscowości	Wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	Warmińsko-Mazurskie
Powiat	giżycki
Gmina	Giżycko
Strefa numeracyjna	(+48) 87
Kod pocztowy	11-500
Tablice rejestracyjne	NGI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Kozin
Położenie na mapie Polski Kozin
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Kozin (niem. Koszinnen; od 1928 roku nazwę zmieniono na Rodenau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim w powiecie giżyckim, w gminie Giżycko. Powstała w 1554 roku. Miejscowość położona jest nad Jeziorem Jagodne. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa suwalskiego. Obecnie sołtysem wsi jest Ryszard Matyjasek.

Charakterystyka fizjograficzna

Krajobraz powiatu giżyckiego powstał podczas pobytu na tym obszarze lądolodu, który w plejstocenie napływał na te tereny z okolic Skandynawii. Różnorodne formy tego krajobrazu tworzyły się w wyniku erozyjnej i akumulacyjnej działalności lądolodu oraz jego wód roztopowych. Z dłuższym postojem czoła lodowca powiązane są wzgórza moreny czołowej. Należą do nich wzniesienia w postaci wałów równoległych do czoła lodowca, powstałe z wytopionego materiału naniesionego na powierzchni oraz wewnątrz lodowca. Materiał ten to piasek, żwir, glina oraz duże ilości potężnych głazów. Przebiegająca na tym obszarze linia moren łączy się przez szereg jezior, (między innymi Jezioro Jagodne) i kanałów z Jeziorem Niegocin.

Dzieje miejscowości

W 1571 roku został potwierdzony przywilej lokacyjny dla sołtysów Trojana Kałtki i Macieja Danowskiego. W 1625 roku, jak wynika z ksiąg rachunkowych powiatu giżyckiego, w Kozinowie (Kozinie) żyli wyłącznie Polacy. Szkoła w Kozinie została założona w 1774 roku.

Ludzie związani z miejscowością

Sołtysi zarządzający wsią w XVI w.: Trojan Kałka i Maciej Danowski

Gospodarka

Na terenach przeważają głównie gleby brunatne, zwłaszcza lekkie i średnie, powstałe z glin zwałowych. Zajmują obszary w kierunku na wschód od Jeziora Jagodne. Gleby brunatne posiadają wyższe właściwości użytkowe. Są zaliczane do III-IV, a najlepsze do II klasy. Można wyróżnić tu takie rodzaje gleb, jak: Uggla – są to gleby wybitnie ciepłe oraz przewiewne. Powstały z gliny zwałowej ciężkiej, również niekiedy średniej oraz na małym obszarze z piasków luźnych.

Bibliografia

Konopka B., Mazur C., Starzewski S., Grosse Masurische Seen. Touristenkarte, Warszawa 2003.
Wakar A., Willan T., Giżycko, z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1966.
Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.