Linowo

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linowo

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat szczycieński
Gmina Dźwierzuty
Liczba ludności (2010) 266
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 12-120
Tablice rejestracyjne NSZ
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Linowo
Linowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Linowo
Linowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Linowo (niem. Leynau, od 1938 r. Leinau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Dźwierzuty. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 266 mieszkańców. Aktualnie funkcję sołtysa sprawuje Marek Pichal[1].

Położenie

Wieś położona jest na Pojezierzu Mazurskim, w południowo–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, w północnej części powiatu szczycieńskiego. Miejscowość leży nad niewielkim Jeziorem Linowskim, w odległości 6 km na południe od Dźwierzut, na wschód od jeziora Sasek Wielki, przy drodze krajowej nr 57.

Dzieje miejscowości

Wieś została założona w 1387 roku na prawie chełmińskim na 20 łanach. Nadanie dla braci Macieja i Staśka wystawił wielki mistrz Konrad Zollner von Rotenstein. Lokacja objęła obszar rozciągający się nad Jeziorem Linowskim. Kolejne 22 łany w Linowie zapisane zostały w 1404 roku Szymonowi Wagile. Podczas wojny polsko–krzyżackiej Linowo zostało doszczętnie zniszczone. Następnie wieś jako łany opuszczone lokował 23 marca 1517 roku administrator dóbr Kapituły Warmińskiej Mikołaj Kopernik. W roku 1782 wieś składała się z 25 gospodarstw. W 1818 roku Linowo było zamieszkane przez 232 osoby i liczyło 43 gospodarstwa. W 1939 roku wieś była zamieszkana przez 456 osób.

Linowo jest siedzibą sołectwa.

Bezpieczeństwo

W miejscowości działa oddział Ochotniczej Straży Pożarnej.

Religia

Miejscowość znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Dźwierzutach.

Szkolnictwo

szkoła podstawowa.

Turystyka

W miejscowości działa gospodarstwo agroturystyczne Kanion[2] położone nad brzegiem jeziora Sasek.

Zabytki

  • zabudowa murowana z okresu międzywojennego, w tym budynek szkoły z 1915–1916 roku
  • dawny cmentarz ewangelicki z XIX wieku

Bibliografia

Grabowski Sławomir, Z dziejów gminy Dźwierzuty, Rocznik Mazurski, t. 10, 2006, ss. 3–6.
Kossert Andreas, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.
Liżewska Iwona, Knercer Wiktor, Przewodnik po historii i zabytkach ziemi szczycieńskiej, Olsztyn 1998.
Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
Szczytno. Z dziejów miasta i powiatu, red. Jan Jałoszyński i in., Olsztyn 1962.
Bank Danych Lokalnych GUS [09.09.2013]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [09.09.2013]
Strona Gminy Dźwierzuty [30.09.2014]

Przypisy