Jakubowo Kisielickie

Jakubowo Kisielickie
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	iławski
Gmina	Susz
Liczba ludności (2010)	219
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Jakubowo Kisielickie
Położenie na mapie Polski Jakubowo Kisielickie
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Jakubowo Kisielickie (niem. Jakobau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Susz. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 219 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Krystyna Maksimik.

Położenie

Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Iławskim, 20 km na północny zachód od Iławy i 11 km na południe od Susza.

Dzieje miejscowości

Miejscowość została założona jako wieś kościelna w 1313 roku. Nazwa miejscowości stanowi nawiązanie do imienia zasadźcy Jakuba, który pełnił zarazem funkcję sołtysa. W 1315 roku odsprzedał on wieś kapitule pomezańskiej. Urząd miejscowego sołtysa trafił w ten sposób w ręce Dietricha von Allenmarcka. Na skutek działań wojennych w 1414 roku, a następnie wojny trzynastoletniej wieś została całkowicie zniszczona. Opuszczone grunty zostały włączone do dóbr Schlobhutów, właścicieli Bałoszyc i Gałdowa. Pod koniec XVII wieku wieś jako nadanie królewskie otrzymał polski szlachcic Ostrowski herbu Topór. W kolejnym stuleciu folwark i wieś składały się z 24 domów. W tym czasie Jakubowo Kisielickie jako wiano małżeńskie zostało włączone w skład klucza dóbr bałoszyckich, należących do Baltasara von Brunnecke. W roku 1817 wieś była zamieszkana przez 144 osób i składała się z 24 budynków mieszkalnych.

W 1922 roku Jakubowo Kisielickie i Czerwoną Wodę Wschodniopruskie Towarzystwo Ziemskie wykupiło z rąk Siegfrieda von Brunnecka. Towarzystwo dokonało parcelacji gruntów, wydzielając z nich 32 gospodarstwa chłopskie. Na pozostałym obszarze zasiedlono robotników rolnych i rzemieślników.

W miejscowości działa jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej. Wieś ma charakter rolniczy.

Liczba mieszkańców i budynków mieszkalnych w następujących latach wynosiła:

• 1831 – 173 osoby, 16 domów
• 1864 – 191 osób, 12 domów
• 1871 – 206 osób, 13 domów
• 1885 – 184 osoby, 12 domów
• 1895 – 171 osób, 11 domów
• 1905 – 156 osób, 10 domów
• 1933 – 258 osób
• 1939 – 252 osoby

Gospodarka

W miejscowości działa firma remontowo-budowlana.

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Redakach.

Zobacz też

• Jakubowo (gmina Dąbrówno)
• Jakubowo (gmina Piecki)
• Jakubowo – dzielnica Olsztyna

Bibliografia

Iława. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1972.
Niesiobędzki Wiesław, Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne, wydanie II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
Plan rozwoju lokalnego gminy i miasta Susz, BIP Gminy Susz [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
verwaltungsgeschichte.de [05.03.2014]