Pomorska Wieś

Pomorska Wieś
Kościół parafialny w Pomorskiej Wsi
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	elbląski
Gmina	Milejewo
Liczba ludności (2010)	262
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Pomorska Wieś
Położenie na mapie Polski Pomorska Wieś
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Pomorska Wieś (niem. Pomehrendorf) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Milejewo. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 262 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Krystyna Gliwa.

Położenie

Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, 8 km na południe od Milejewa, przy drodze wojewódzkiej nr 509.

Dzieje miejscowości

Pomorska Wieś jest jedną z najstarszych miejscowości na Wzniesieniu Elbląski, położoną przy starym trakcie biegnącym z Elbląga do Młynar. Pierwotnie na obszarze dzisiejszej wsi znajdowała się osada Pogezanów. Lokacja miejscowości miała miejsce pod koniec XIII stulecia. Ponowienie przywileju lokacyjnego nastąpiło w 1344 roku. Miejscowy proboszcz o imieniu Mateusz został po raz pierwszy wymieniony w roku 1378. Pomorska Wieś posiadała 57 włók ziemi oraz karczmę.

Około 1820r. należało do wsi 67 włók ziemi, istniało 14 gospodarstw kmiecych i żyło 331 osób. Zajmowano się wyrobem płótna, które sprzedawano w Gdańsku.

Nazwa Pomehrendorf utrzymała się w pieczęciach nagłówkowych Urzędu Gminnego, obok nadanej przez władzę nazwy Bierutowo, aż do roku 1947. Pomorska Wieś została stosunkowo szybko zasiedlona przez przybyszów z Polski i już w roku 1945 działał tu urząd gminny. Nie udało się ustalić stanu spustoszenia kościoła. Ludność miejscowa zadbała jednak, by doprowadzić go do stanu używalności i poprosić polskiego księdza katolickiego o poświęcenie domu Bożego. Stało się to udziałem ks. Pracz-Praczyńskiego lub ks. Żynela, bo tylko ci dwaj pracowali wtedy na terenie Elbląga. Poświecenia dokonano w dniu 1.11.1945 roku. Poświadcza ten fakt Starostwo Powiatowe w piśmie skierowanym do Urzędu Bezpieczeństwa w kwietniu 1946 roku. Była to odpowiedź na pismo UB z dnia 29.03.1946 roku nr 234/46. Komunikuje się w tym piśmie, "że dnia 1.11.1945 roku kościół ewangelicki w Bierutowie został samorzutnie przejęty przez polskie społeczeństwo wyznania rzymsko-katolickiego, które sprowadziło księdza z Elbląga do wyświęcenia".

8 sierpnia 1946 roku Urząd Gminny w Bierutowie zawiadamia w odpowiedzi na pismo Starostwa Powiatowego z dnia 23.08.1946 nr VIII/6/46, że na terenie gminy Bierutowo nie ma żadnego duszpasterza. Do Bierutowa i do Wańkowicz (Przezmark) dojeżdża co drugą niedzielę ks. mjr Białek z Elbląga. W trzy miesiące później ks. Białek zawiadamia Kurię Biskupią o dokonanym wcześniej poświęceniu kościoła w Pomehrendorf - Bierutowo i o tym, że odprawia się tam Mszę św. w każdą pierwszą niedzielę miesiąca. Ze sprawozdania Urzędu Gminnego (bez daty, lecz, jak wynika z okoliczności, pisanego na początku 1947 roku) można się dowiedzieć, że przed wojną do majątku kościelnego należały następujące składniki majątkowe: ośmiopokojowa plebania, dom dla służby kościelnej i 69 ha ziemi.

Nazwa Pomehrendorf utrzymała się w pieczęciach nagłówkowych Urzędu Gminnego, obok nadanej przez władzę nazwy Bierutowo, aż do roku 1947. Pomorska Wieś została stosunkowo szybko zasiedlona przez przybyszów z Polski i już w roku 1945 działał tu urząd gminny. Nie udało się ustalić stanu spustoszenia kościoła. Ludność miejscowa zadbała jednak, by doprowadzić go do stanu używalności i poprosić polskiego księdza katolickiego o poświęcenie domu Bożego. Stało się to udziałem ks. Pracz-Praczyńskiego lub ks. Żynela, bo tylko ci dwaj pracowali wtedy na terenie Elbląga. Poświecenia dokonano w dniu 1.11.1945 roku. Poświadcza ten fakt Starostwo Powiatowe w piśmie skierowanym do Urzędu Bezpieczeństwa w kwietniu 1946 roku. Była to odpowiedź na pismo UB z dnia 29.03.1946 roku nr 234/46. Komunikuje się w tym piśmie, "że dnia 1.11.1945 roku kościół ewangelicki w Bierutowie został samorzutnie przejęty przez polskie społeczeństwo wyznania rzymsko-katolickiego, które sprowadziło księdza z Elbląga do wyświęcenia".

8 sierpnia 1946 roku Urząd Gminny w Bierutowie zawiadamia w odpowiedzi na pismo Starostwa Powiatowego z dnia 23.08.1946 nr VIII/6/46, że na terenie gminy Bierutowo nie ma żadnego duszpasterza. Do Bierutowa i do Wańkowicz (Przezmark) dojeżdża co drugą niedzielę ks. mjr Białek z Elbląga. W trzy miesiące później ks. Białek zawiadamia Kurię Biskupią o dokonanym wcześniej poświęceniu kościoła w Pomehrendorf - Bierutowo i o tym, że odprawia się tam Mszę św. w każdą pierwszą niedzielę miesiąca. Ze sprawozdania Urzędu Gminnego (bez daty, lecz, jak wynika z okoliczności, pisanego na początku 1947 roku) można się dowiedzieć, że przed wojną do majątku kościelnego należały następujące składniki majątkowe: ośmiopokojowa plebania, dom dla służby kościelnej i 69 ha ziemi.

Szkoła parafialna istniała tam już od kilku wieków, nowy budynek szkoły wzniesiono w XVIIIw. Po wojnie otwarto szkołę już w 1946r. Około 1920r. wieś posiadała 1025 ha ziemi i liczyła 428 mieszkańców. Do 1 stycznia 1973r. mieściła się w Pomorskiej Wsi siedziba Gromadzkiej Rady Narodowej, obecnie wieś włączona jest jako wieś sołecka do gminy Milejewo. W Pomorskiej Wsi znajduje się 6-klasowa Szkoła Podstawowa im. Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku, Filia Biblioteczna oraz sklep spożywczy, świetlica wiejska.

Wielki pożar strawił latem 1671 roku znaczną część Pomorskiej Wsi. Spłonęło 12 zagród chłopskich, szkoła, karczma i stary gotycki kościół. Świątynia zniszczała do tego stopnia, że trudno było mówić o jej odbudowie, trzeba było wznieść nowy kościół. Ciężar inwestycji mieli ponieść parafianie, a największą i najbogatszą wsią był wówczas Kamiennik Wielki. Wszystkim wydało się oczywistym, że właśnie ta wieś poniesie największy ciężar. Postanowiono nowy kościół wznieść w Kamienniku Wielkim, nie oponowali przeciw temu nawet mieszkańcy Pomorskiej Wsi. Miejsce na budowę wybrano ładne - wyniosły pagórek w centrum wsi.Kiedy jednak wiosną 1672 roku rozpoczęto budowę, wszystko szło nie tak jak powinno. Już podczas gromadzenia materiałów budowlanych zdarzyło się wiele nieszczęść: podczas transportu drewna złamała się oś u wozu i bale przygniotły parobka z Rogowa, to znów cegły wyrabiane w miejscowej cegielni pękały podczas wypalania, mimo, że procesu wypalania pilnował mistrz w tej sztuce. Podczas zakładania fundamentów zmarł, rażony apopleksją, budowniczy z Kamiennika, a kiedy zaczęto wznosić mury, wszystko co wzniesiono w dzień, nocą zostawało zburzone. Uznano więc, że należy zaprzestać budowy w Kamienniku. Jak zapisał kronikarz: „ludzie doszli do wniosku, że nie jest wolą Bożą posiadanie Domu w Kamienniku, wybudowano go więc na miejscu starej świątyni”. Wierni Kamienniccy przystali na to pod warunkiem, że miejsca w kościele będą zajmowali przy samym ołtarzu.

Parafia pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny

Edukacja

• Szkoła Podstawowa w Pomorskiej Wsi

Zabytki

• Zabytkowy kościół pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny; wzniesiony w stylu gotyckim, z XIV-wiecznym prezbiterium, nawą z 1672 roku i drewnianą wieżą z 1766 roku. Pierwotną świątynię strawił pożar w 1671 roku, po którym pozostały tylko mury obwiednie i wschodni szczyt. Kościół częściowo odbudowano już w kolejnym roku
• Pomnik ku czci poległych w czasie I wojny światowej, znajdujący się przy kościele

Bibliografia

1. Informacji Lokalnej [data dostępu: 4.05.2014]
2. Szkoła Podstawowa w Pomorskiej Wsi [data dostępu: 4.05.2014]
3. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Milejewo [data dostępu: 4.05.2014]
4. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 4.05.2014]
5. Wysoczyzny Elbląskiej [data dostępu: 4.05.2014]

Przypisy

[Kategoria: Kościoły]]