Krosno (gmina Orneta)

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 12:41, 30 sty 2014 autorstwa Emes (dyskusja | edycje) (Zabytki)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Krosno

Krosno. Kościół
Krosno. Kościół
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat lidzbarski
Gmina Orneta
Liczba ludności (2010) 181[1]
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Krosno
Krosno
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Krosno
Krosno
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Krosno (niem. Krossen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Orneta. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 181 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Eugeniusz Błachnio[2].


Położenie

Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Orneckiej, 3 km na północny wschód od Ornety, na północ od drogi wojewódzkiej nr 513 na odcinku Orneta - Lidzbark Warmiński.

Dzieje miejscowości

Wieś została założona z nadania kapituły warmińskiej w 1384 roku jako majątek szlachecki; pierwotnie występowała pod nazwą Bludyn. W 1593 roku we wsi wybudowano drewnianą kaplicę, a pod koniec XVII wieku ustanowiono tutaj odrębnego proboszcza. W XVIII wieku działał tu młyn. Po I rozbiorze Polski w dalszym ciągu były to niewielkie dobra szlacheckie z folwarkiem. Wieś ucierpiała podczas wielkiej epidemii dżumy na początku XVIII wieku. W 1783 roku znajdowało się w Krośnie zaledwie osiem gospodarstw, a w roku 1820 wieś liczyła sześć gospodarstw i 67 mieszkańców.

Krużganki w Sanktuarium w Krośnie

Ozdobą wsi jest barokowy kościół odpustowy, który wybudowano w 1720 roku z fundacji biskupa Teodora Potockiego. Projektantem był nieznany z nazwiska architekt warszawski. Najbardziej efektowny element budowli stanowi dwuwieżowa fasada z kruchtą pośrodku. Wyposażenie wnętrza pochodzi głównie z XVIII wieku. Kościół otoczony jest krużgankami z kaplicami, kopułami i latarniami w narożach. Bramę zamyka rokokowa kuta krata wykonana w Elblągu. Przy kościele działała szkoła klasztorna.

Znajdował się tu zakład księży emerytów z około 1720 roku. Został spalony w 1914 roku, odbudowany po I wojnie światowej i częściowo zmieniony. Zdewastowany na początku 1945 roku, w 1954 roku został przebudowany w 1954 roku i zamieniony w mieszkanie oraz biura Państwowego Gospodarstwa Rolnego w Krośnie.


Zabytki

Wnętrze Sanktuarium w Krośnie w 1908 roku
  • Zabudowania nr 1, 2, 9, 11: kuźnia, czworaki, drewniane stodoły PGR
  • Budynek szkoły
  • Spichlerz
  • Kapliczki
  • Park klasztorny


Bibliografia

  1. Braniewo. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.
  2. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
  3. Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
  4. Krosno - Dzieje Sanktuarium [data dostępu: 12.11.2013]
  5. Wojewódzka ewidencja zabytków [data dostępu: 12.11.2013]
  6. Gminna ewidencja zabytków w: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Część I [data dostępu: 12.11.2013]
  7. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.11.2013]
  8. Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 12.11.2013]


Przypisy


Zobacz też