Jan Karol Konopacki

Jan Karol Konopacki
Jan Karol Konopacki
Data urodzenia	1581 r.
Data i miejsce śmierci	23 XII 1643 r. Tyniec

Jan Karol Konopacki (ur. 1581 r. – zm. 23 XII 1643 r. w Tyńcu) – duchowny katolicki, biskup warmiński w 1643 r.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Jan Karol Konopacki początkowo uczył się w domu pod okiem nauczyciela. Od młodości wiele podróżował, zdobywał wykształcenie za granicą (Francja i Włochy), znał kilka języków obcych. Studiował w latach 1606-1608 na uniwersytecie w Bourges.

Działalność

Konopacki został przydzielony na dwór królowej - żony Zygmunta III. Zaprzyjaźnił się tam z kanclerzem wielkim koronnym Jerzym Ossolińskim. W latach 1621-1627 był starostą dybowskim. Zajmował się także wykształceniem królewicza Aleksandra Wazy. Około 1631 r. przyjął święcenia kapłańskie i został mianowany opatem w Wąchocku (1635 r.), a następnie w Tyńcu (1643 r.).
W latach 1638-1641 przebywał w Paryżu. Konopacki został wysłany z misją dyplomatyczną, wraz z królewiczem Janem Kazimierzem. Po aresztowaniu Jana Kazimierza pozostał w Paryżu i zajął się sprawą spadkową królewicza.
Po śmierci Jana Alberta Wazy zabiegał bezskutecznie o biskupstwo warmińskie. Ostatecznie wybrano go na biskupa warmińskiego w 1643 r. Zastąpił na tronie biskupim Mikołaja Szyszkowskiego. 5 października 1643 r. wybór ten zatwierdził papież Urban VIII. Konopackiego mianowano także na administratora apostolskiego diecezji sambijskiej. Konopacki nie doczekał się upragnionego stanowiska. Zmarł pod koniec 1643 r. w Tyńcu. Jego następcą mianowano Wacława Leszczyńskiego.

Konopacki był znakomitym mówcą. Wspierał finansowo ubogich, duchownych oraz Collegium Hosianum w Braniewie.

Ciekawostki

Konopacki wywodził się z rodziny szlacheckiej - herb Odwaga. Ojciec Konopackiego - Maciej - był wojewodą chełmińskim, sekretarzem królewski, podkomorzym chełmińskim i starostą grudziądzkim. Po owdowieniu został biskupem chełmińskim. Matka, Elżbieta Dulska, była kasztelanką chełmińską spokrewnioną z rodziną św. Stanisława Kostki.
Po śmierci Konopackiego jego zwłoki długo leżały niepogrzebane. Dopiero Jerzy Ossoliński, który przybył na pogrzeb królowej Cecylii Renaty do Krakowa, zajął się jego pochówkiem.

Bibliografia

Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej, Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.

Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.