Kłosownica pierzasta

Kłosownica pierzasta
Brachypodium pinnatum
(L.) P. Beauv.
Kłosownica pierzasta - C. A. M. Lindman, Bilder ur Nordens Flora, źródło: pl.wikipedia.org
Systematyka
Królestwo	rośliny
Gromada	rośliny naczyniowe
Klasa	okrytonasienne
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	kłosownica
Gatunek	kłosownica pierzasta
Synonimy

Kłosownica pierzasta (Brachypodium pinnatum (L.) P. Beauv.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych (Poaceae, Gramineae; trawy).

Morfologia

Trawa trwała, żółtozielona, wysokości 30-120 cm, z podziemnymi rozłogami, tworząca geste skupienia lub duże płaty. Źdźbła nagie. Pochwy liściowe przeważnie nagie. Blaszki liściowe długości do 40 cm, równomiernie zaostrzone, szerokości 6-8 mm, wiotkie, żółtozielone, na brzegach orzęsione rzęskami niejednakowo długimi i w nieregularnych odstępach, na blaszce szorstko słabo owłosione. Języczki liściowe tępe. Pochwy liściowe nagie, dolne czasami słabo owłosione. Kłosy wzniesione, o 6-8 kłoskach. Kłoski lekko spłaszczone, skierowane szerszą strona ku osi kłosa. Plewka dolna z krótka ością. Ości zawsze krótsze od plewek, szorstkie. Kwitnie od czerwca do lipca.

Rozmieszczenie i ekologia

Trawa ta występuje naturalnie od północno-zachodnich krańców Afryki poprzez niemal całą Europę, Azję środkową i północną po północno-wschodnią część Chin.

W Polsce rośnie na terenie całego kraju, zdecydowanie jednak częściej w południowej części, gdzie pokrywa duże połacie terenu. Rośnie na glebach wapiennych (gatunek wskaźnikowy dla gleb zasadowych), na obrzeżach lasów.

Na Warmii i Mazurach gatunek ten jest uznawany za rzadkość; występuje m.in. w Obszarze Natura 2000 Murawy koło Pasłęka.

Wartość użytkowa

Trawa ta rośnie na suchych lub umiarkowanie świeżych glebach gliniastych. Odporna na spasanie, wapieniolubna, wskaźnik ubogich półsuchych muraw - gatunek charakterystyczny muraw kserotermicznych z klasy Festuco-Brometea.

Ciekawostki

Ze względu na szorstkie i owłosione liście unika jej większość pasących się zwierząt. Głęboko w ziemi zakorzenione rozłogi dobrze chronią ją przed występującymi niekiedy pożarami. Na leżących odłogiem ubogich murawach nawapiennych jej trudno rozkładająca się substancja organiczna z liści i źdźbeł przyczynia się, przez wytworzenie zbitej darni do ustępowania gatunków światłolubnych.

Bibliografia

Trawy. Leksykon Przyrodniczy, Warszawa.
pl.wikipedia.org, kłosownica pierzasta [18.06.2014]