Żaba jeziorkowa
Żaba jeziorkowa | |
| |
Pelophylax lessonae/Rana lessonae` | |
Camerano, 1882 | |
Pelophylax lessonae/Rana lessonae Camerano, 1882 | |
Żaba jeziorkowa w naturalnym środowisku.(zdj.R.Sanderson/flickr.com) | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | płazy |
Rząd | płazy bezogonowe |
Rodzina | żabowate |
Rodzaj | Pelophylax |
Żaby
To rodzina płazów bezogonowych. Blisko spokrewnione z ropuchami. Różnią się od nich wielkością (żaby są mniejsze) i zazwyczaj skóra żab jest wilgotna i gładka (u ropuch: chropowata i sucha oraz pokryta gruczołami jadowymi). Poza tym żaby dużo swobodniej się poruszają skacząc. Gatunki żab występujących na Warmii i Mazurach: żaba jeziorkowa, żaba moczarowa, żaba śmieszka, żaba trawna, żaba wodna.
Żaba jeziorkowa
Bardzo charakterystyczny płaz Pojezierza Mazurskiego, ze względu na liczne występowanie jezior oraz niewielkich zbiorników wodnych. Ma wydłużone zielonkawe ciało z ciemniejszymi plamami. Długość do 8 cm. Łatwo pomylić ją z żabą wodną (ta ostatnia jest mieszańcem żaby jeziorkowej z żabą śmieszką – do ich oznaczenia potrzebne jest wprawne oko, ewentualnie klucz do oznaczania płazów. U niektórych osobników zauważyć można przebiegającą przez całą długość ciała jasną pręgę.
Potrafi zagrzebywać się w ziemi, co umożliwiają jej modzele podeszwowe (wyraźne, masywne narośla) na tylnych kończynach. W ten sposób kryje się nie tylko w okresie hibernacji zimowej, ale także w chłodniejsze dni – tak unika utraty ciepła. Rechotanie samców – wyłącznie w chórze – przeważnie siedzących na liściach na powierzchni wody, można usłyszeć od kwietnia do czerwca. Aktywna wyłącznie w ciągu dnia.
Bibliografia
- Główczyński K./ Wittbrodt K. 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 11 str.
- WikiMedia