Stefan Kotarski

Stefan Stanisław Kotarski
Stefan Kotarski wśród członków Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, źródło: Kotarski [03.04.2014]
Data i miejsce urodzenia	28.07.1902 r. Warszawa
Data i miejsce śmierci	31.12.1975 r Warszawa
Przyczyna śmierci	choroba
Miejsce spoczynku	grób rodzinny na Powązkach

Kotarski Stefan Stanisław (ur. 28 lipca 1902 roku w Mińsku Mazowieckim, zm. 31 grudnia 1975 roku w Warszawie) – pedagog, bibliotekarz, pracownik naukowy, kurator oświaty w Olsztynie.

Życiorys

Stefan Stanisław Kotarski urodził się 28.07. 1902 r. w Mińsku Mazowieckim, jako syn lekarza Józefa Ignacego i matki Marii Ludwiki ze Żmigrodzkich. Matka po śmierci ojca w 1906 roku przeniosła się z synem do Częstochowy. Tam Stefan uczył się. Należał też do drużyny harcerskiej im. Waleriana Łukasińskiego. Pielęgnowane w rodzinie tradycje powstania styczniowego zdecydowały, że podjął studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Chcąc kontynuować studia doktoranckie musiał odbyć czteroletnią pracę w szkolnictwie. W 1935 roku ożenił się z nauczycielką języka polskiego Elżbietą Rydzewską, którą poznał podczas pracy nauczycielskiej w Opatowie. W 1937 r. Kotarscy przenieśli się do Płońska. W sierpniu 1939 r. dr Stefan Kotarski został zmobilizowany. Brał udział w obronie Modlina. Następnie w czasie niewoli przebywał w oflagu II C w Woldenbergu. W obozie prowadził dla jeńców wykłady z historii XIX wieku oraz sporządzał "Notatnik obozowy 1939 - 1945". Po wojnie organizował szkolnictwo w Pułtusku oraz na Warmii i Mazurach oraz poświęcał się pracy naukowej.

Szkoła i wykształcenie

W Częstochowie chodził do szkoły powszechnej, a potem do gimnazjum im Henryka Sienkiewicza. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim. W 1928 roku zdobył tytuł magistra historii na podstawie pracy pt. "Przemysł II Pogrobowiec". Natomiast w 1934 roku obronił pracę doktorską nt. "Opatów w latach 1861-1864".

Praca

Przed II wojną światową pracował jako nauczyciel i dyrektor szkół średnich w Opatowie, Pułtusku i Płońsku. Od 1947 do 1948 r. przebywał w Olsztynie, gdzie pełnił funkcję kuratora w Kuratorium Oświaty w Olsztynie. W latach 1949-1964 był wicedyrektorem Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. Wykładał w Wyższej Szkole Pedagogicznej (1950-1958) oraz na Uniwersytecie Warszawskim (1951-1964). W latach 1958-1961 pełnił funkcję dyrektora Biblioteki Instytutu Geografii PAN w Warszawie, następnie kierownika oddziału sieci bibliotek PAN.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Podczas pobytu w województwie olsztyńskim założył i był prezesem Polskiego Towarzystwa Historycznego. Organizował szkolnictwo, kierował kursami dla nauczycieli. Zajmował się historią Warmii i Mazur. Wydał m.in. publikację pt. Olsztyn w czasie wojny trzynastoletniej (1948) oraz Dzieje dwóch szkół polskich na Warmii w świetle kronik 1929-1939. Ponadto był autorem licznych prac z historii Mazowsza, kartografii, geografii, bibliotekarstwa. Redaktorem wielu wydawnictw i czasopism. Działał w Stowarzyszeniu Bibliotekarzy Polskich.

Ciekawostki

Elżbieta Kotarska, zgodnie z wolą męża, przekazał spuściznę po drze Stefanie Kotarskim Bibliotece Narodowej. Wśród cennych darów znalazło się m.in. opracowanie Stefana Kotarskiego dotyczące monografii obozu w Woldenbergu.

Odznaczenia

• Odznaka XXV–lecia Harcerstwa Ziemi Częstochowskiej
• Zasłużony Działacz Kultury
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Odznaka Grunwaldzka
• Medal 30-lecia PRL
• Medal Zwycięstwa i Wolności.

Bibliografia

Oracki Tadeusz, Twórcy i działacze kultury w województwie olsztyńskim w latach 1945-1970, Olsztyn 1975.

Kotarski Stefan [03.04.2014]

Kotarski [03.04.2014]