Kuratorium Oświaty w Olsztynie

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Kuratorium Oświaty w Olsztynie

Typ instytucji: urząd
Powiat: województwo warmińsko-mazurskie
Adres: ul. Marszałka J. Piłsudskiego 7/9, 10-959 Olsztyn


Kuratorium Oświaty w Olsztynie – urząd sprawujący m.in. nadzór pedagogiczny nad szkołami podstawowymi, gimnazjalnymi i ponadgimnazjalnymi oraz placówkami oświatowymi w województwie warmińsko-mazurskim. Posiada dwie delegatury: w Ełku i Elblągu.

Historia

Historia Kuratorium Oświaty w Olsztynie sięga kwietnia 1945 r., gdy powołany został Wydział Oświaty, Kultury i Sztuki przy Urzędzie Pełnomocnika Rządu RP na Okręg Mazurski. Funkcję naczelnika sprawował Paweł Sowa. Pieczę nad referatem przedszkoli objęła Maria Zientara-Malewska. Dopiero 1 września 1945 r. w wyniku przekształcenia wydziału utworzono Kuratorium Okręgu Szkolnego Mazurskiego z siedzibą w Olsztynie. Pierwszym kuratorem został dr Zygmunt Szulczyński, który tę funkcję pełnił do kwietnia 1947 r. W 1946 r. na skutek reformy administracyjnej Kuratorium Okręgu Szkolnego Mazurskiego przekształcono w Kuratorium Okręgu Szkolnego Olsztyńskiego obejmującego zasięgiem obszar województwa olsztyńskiego. W skład Okręgu Szkolnego Olsztyńskiego wchodziły następujące obwody szkolne: bartoszycki (Bartoszyce), braniewski (Braniewo), giżycki (Giżycko), iławecki (Górowo Pruskie), kętrzyński (Kętrzyn), lidzbarski (Lidzbark Warmiński), morąski (Morąg), mrągowski (Mrągowo), nidzicki (Nidzica), olsztyński miejski (Olsztyn), olsztyński (Olsztyn), ostródzki (Ostróda), pasłęcki (Pasłęk), piski (Pisz), reszelski (Biskupiec), suski (Susz), szczycieński (Szczytno), węgorzewski (Węgorzewo). Kuratorium oświaty w Okręgu Olsztyńskim działało jako terenowy organ administracji państwowej pełniąc funkcję drugiej instancji dla szkolnictwa powszechnego i pierwszej dla szkolnictwa średniego. Powiatowe inspektoraty szkolne jako organa niezespolonej administracji państwowej stanowiły pierwszą instancję do spraw szkolnictwa powszechnego. Ustawa z dnia 20 marca 1950 roku o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz. U. RP 1950, nr 14, poz. 130) położyła kres dwutorowości organów władzy administracyjnej. 25 maja 1950 roku funkcje Kuratorium Okręgu Szkolnego Olsztyńskiego przejęło Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej znosząc tym samym niezespolone organa administracji państwowej.

Obecnie Kuratorium Oświaty w Olsztynie jest państwową jednostką budżetową wchodzącą w skład zespolonej administracji rządowej w województwie jako wyodrębniona jednostka organizacyjna. Na czele urzędu stoi Warmińsko-Mazurski Kurator Oświaty, który w imieniu Wojewody wykonuje na obszarze województwa warmińsko-mazurskiego zadania i kompetencje w zakresie oświaty określone w ustawie o systemie oświaty z 1991 r. i przepisach odrębnych. W celu sprawnego wykonywania zadań, właściwego wykorzystania wykwalifikowanej kadry niezbędnej do sprawowania nadzoru pedagogicznego oraz racjonalnego wykorzystania środków budżetowych działają Delegatury Kuratorium w Elblągu oraz w Ełku.

Według danych Systemu Informacji Oświatowej z 30 września 2013 r. Kuratorium Oświaty w Olsztynie sprawuje nadzór pedagogiczny nad 2485 szkołami i placówkami oświatowymi w województwie warmińsko-mazurskim.

W latach 1945-2014 kuratorami oświaty byli m.in. dr Zygmunt Szulczyński, Jan Bohucki, dr Stefan Kotarski, Witold Władysław Witkowski, Franciszek Sikora, dr Andrzej Gerszberg, Grażyna Langowska, Janusz Barszczewski, Jolanta Gregorczuk, Janusz Samarow, Małgorzata Bogdanowicz-Bartnikowska, Grażyna Przasnyska.

Od 28 stycznia 2016 r. obowiązki Warmińsko-Mazurskiego Kuratora Oświaty pełni Dorota Anuszkiewicz. [1]

29 lutego 2016 r. konkurs na Warmińsko-Mazurskiego Kuratora Oświaty wygrał radny Krzysztof Nowacki.[2]

Cele i zadania instytucji

Kuratorium Oświaty w Olsztynie jako urząd realizuje cele i zadania określone w Ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, Ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, Ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 29 grudnia 1998 r. w sprawie organizacji kuratoriów oświaty oraz zasad tworzenia ich delegatur.

Zgodnie z art. 33 ustawy o systemie oświaty z 1991 r. Kuratorium Oświaty w Olsztynie sprawuje nadzór pedagogiczny nad szkołą, w szczególności w zakresie:

  • zgodności zatrudniania nauczycieli z wymaganymi kwalifikacjami,
  • realizacji podstaw programowych i ramowych planów nauczania,
  • przestrzegania statutu szkoły lub placówki,
  • przestrzegania praw dziecka i praw ucznia oraz zapewnienia uczniom bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki.

Działalność i patronaty

Działalność komórek organizacyjnych Kuratorium Oświaty w Olsztynie

Wydział Administracyjno-Prawny prowadzi sprawy w zakresie:

  • pragmatyki zawodowej nauczycieli
  • awansu zawodowego nauczycieli
  • nostryfikacji i legalizacji dokumentów
  • dokumentacji przebiegu nauczania po zlikwidowanych szkołach i placówkach

Wydział Nadzoru Pedagogicznego działa w zakresie:

  • ewaluacji szkół i placówek
  • kontroli planowych w szkołach i placówkach
  • kontroli doraźnych w szkołach i placówkach

Wydział Kształcenia, Wychowania i Opieki zajmuje się sprawami w zakresie:

  • akredytacji
  • konkursów przedmiotowych
  • doskonalenia nauczycieli
  • innowacji pedagogicznych
  • przykładów dobrej praktyki
  • wypoczynku i turystyki

W roku szkolnym 2013/2014 Kuratorium Oświaty w Olsztynie objęło patronatem m.in. następujące wydarzenia:

Ciekawostki

Warmińsko-Mazurski Kurator Oświaty przyznaje następujące certyfikaty:

  • „Szkoła Przyjazna Środowisku”
  • „Szkoła Promująca Bezpieczeństwo”
  • „Szkoła Promująca Zdrowie”

Bibliografia

  1. Mauersberg Stanisław, Walczak Marian, Oświata polska 1944-1956. Wybór źródeł, Część pierwsza lata 1944-1948, Warszawa 1999.
  2. Oracki Tadeusz, Twórcy i działacze kultury w województwie olsztyńskim w latach 1945-1970, Olsztyn 1975.
  3. Kuratorium Oświaty w Olsztynie, 26.11.2013.
  4. Radziszewska Maria Jolanta, Nauczyciele szkół powszechnych i podstawowych na Warmii i Mazurach (1945–1956), Kraków 2011.

Przypisy