Figura św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Lidzbarku Warmińskim
Figura św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Lidzbarku Warmińskim
Spis treści
Położenie
Figura św. Katarzyny Aleksandryjskiej znajduje się na dziedzińcu zamku biskupów warmińskich w Lidzbarku Warmińskim.
Opis
Figura św. Katarzyny Aleksandryjskiej z 1756 roku jest punktem kluczowym dziedzińca przedzamcza zamku biskupiego w Lidzbarku Warmińskim. Piaskowcowa rzeźba świętej, o szatach silnie pofałdowanych, z mieczem w ręku, góruje na wolutowym postumencie, ozdobionym z przodu bogato płaskorzeźbionym herbem biskupim pod kapeluszem i na krzyżu metropolitalnym, wskazującym jednoznacznie na fundację dworską biskupa Adama Stanisława Grabowskiego. Inskrypcja z tyłu cokołu głosi: "Memoriae S. Catharinae Virg. et. Mart P. Adam Stanislaus Episcopus MDCCLVI" - tłum. z łac.: „Pamięci świętej Katarzyny dziewicy i męczennicy P. Adam Stanisław biskup 1756”. Figura należy do jednych z czołowych dzieł rokokowych na Warmii. Była ona dotąd przypisywana francuzowi Piotrowi Coudray'owi, a nawet warszawskiemu rzeźbiarzowi F.A. Vogtowi. Jednak według najnowszych badań wykonanie tej figury należy łączyć z pozawarmińskim warsztatem Jana Jerzego Plerscha. Podczas II wojny światowej nieznani sprawy rozbili głowę świętej. W czasie powojennym, na podstawie zachowanych, przedwojennych materiałów ikonograficznych, udało się na szczęście zrekonstruować brakującą część figury.
Zdjęcia
Bibliografia
Karpowicz Mariusz, Związki Warmii z Warszawą w zakresie rzeźby w XVIII wieku, t. 17, “Rocznik Olsztyński”, 1997.
Kuprjaniuk Stanisław, Mała architektura sakralna na Warmii do 1945 roku ze szczególnym uwzględnieniem kapliczek, w druku.
Lewicka Krystyna, Osińska Barbara, Poczet artystów polskich, Warszawa 1996.
Piskorska Józefa, Lidzbark Warmiński. Inwentarz ruchomych zabytków sztuki kościelnej diecezji warmińskiej według stanu z 1980 r., „Studia Warmińskie”, t. 19, 1982.
Ulbrich Anton, Geschichte der Bildhauerkunst in Ostpreußen vom Ausgang des 16. bis in die 2. Hälfte des 19. Jahrhunderts, Bd. 1-2, Königsberg i. Pr. 1926-29.