Komorowo
Komorowo | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | nidzicki |
Gmina | Janowo |
Sołectwo | Komorowo |
Liczba ludności (2010) | 1 047 (łącznie z mieszkańcami Janowa) |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Kod pocztowy | 13 - 113 Janowo |
Tablice rejestracyjne | NNI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Komorowo (Camerau, Cammerau, niem. Mückenhausen, od 1938 r. Grossmückenhausen) – wieś sołecka w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Janowo. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W 2010 roku liczba mieszkańców Komorowa i Janowa wynosiła 1 047. Obecnie sołtysem wsi jest Bożena Majewska[1].
Położenie
Komorowo leży nieopodal Jeziora Zawadzkiego, w odległości 1 km od Janowa.
Dzieje miejscowości
Miejscowość lokowano przed 1437 r. W tym roku wójt niborski Jakub Michaelis nadał Pawłowi Wichartz 2 włókiziemi, 2 sady i 6 mórg łąk. W 1544 r. książę Olbracht nadał Cherubinowi Kosmaczewskiemu 46 włók na prawie lennym. Cherubin otrzymał prawo swobodnego połowu ryb w jeziorach: Schönau i Rukowa. Kosmaczewski miał obowiązek pełnienia jednej służby rycerskiej. W 1556 r. oddał córce Annie i jej mężowi Stanisławowi Pączkowskiemu 23 włóki. W 1600 r. była tu wyłącznie polska ludność. W latach 1709–1711 wieś została wyludniona z powodu epidemii dżumy.
W 1717 r. Komorowo było podzielone na: Pentzken i Schönau (23 łany) oraz Lomno (23 łany). W 1751 r. 10 pustych łanów obsadzono asekurantami. Wówczas 2 łany otrzymali – Lorenz Bomballa i Simon Ogrysek, zaś po 1 łanie – Christoph Lach, Franziskus Komorowski, Adam Kopitka, Joseph Bomballa, Martin Bomballa, Jan Bomballa. W 1791 r. Komorowo zostało osadą targową. Na przełomie XVIII/XIX w. we wsi powstała szkoła. W XIX w. Komorowo stanowiło dobra szlacheckie. W XIX w. miejscowość należała do powiatu niborskiego. Odbywały się tutaj 2 jarmarki.
Religia
Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Muszakach.
Zabytki
Na terenie wsi znajduje się dwór z XIX w., którego pierwszym właścicielem był generał Szlinger.
Bibliografia
- Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. IV, Warszawa 1880-1914.
- Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Reznera, Nidzica 2012, ss. 165–202.
- Bank Danych Lokalnych GUS [23.07.2014]
- Strona Gminy Janowo [23.07.2014]
Przypisy
- ↑ Strona Gminy Janowo [23.07.2014]