Łodygowo
| Łodygowo | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | piski |
| Gmina | Biała Piska |
| Liczba ludności (2010) | 98 |
| Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
| Kod pocztowy | 12-230 |
| Tablice rejestracyjne | NPI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Łodygowo | |
| Położenie na mapie Polski  Łodygowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Łodygowo (niem. Lodwigowen, od 1938 r. Ludwigshagen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Biała Piska. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 r. liczyła 98 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Roman Karwowski[1].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest na terenie Pojezierza Ełckiego wchodzącego w skład Krainy Wielkich Jezior Mazurskich. Miejscowość leży w odległości 10,5 km na południowy wschód od Białej Piskiej, przy drodze nr 610 w kierunku Szczuczyna.
Dzieje miejscowości
Osada istniała prawdopodobnie już około 1443 roku w lesie zwanym wówczas Lodwici, zaś jej założyciele przybyli zza granicy mazowieckiej, ze wsi Czarnowo i Mazowo, które nazywano wtedy Ludwigowlas lub Lodwigowo, a zatem wszystkie te wsie – po obu stronach granicy – wzięły nazwę od owego lasu. Przywilej na prawie magdeburskim na dobra służebne o powierzchni 30 łanów otrzymali tutaj w 1471 roku spokrewnieni ze sobą: Wawrzyniec, Marek, Jerzy, Jakub, Jan, Andrzej, Maciej, Stanisław, Marcin i Mikołaj Łodwigowczycy. W XV i XVI wieku wieś występowała pod nazwami Lodwigowen, Ludwigowen, Loviken, Loricken, Łodigowen, Lodwigoffczick – ale ostatecznie utrwaliła się pierwsza z nich. Wieś poniosła ogromne straty w wyniku epidemii dżumy, która dotarła tu w lipcu 1710 roku; zmarło wówczas aż 75 mieszkańców.
Po II wojnie światowej ze względu na zniszczenie szkoły w Świdrach założono w Łodygowie w listopadzie 1946 roku placówkę szkolną, która przetrwała do lat 70. XX w.
Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.
Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:
- 1857 r. – 125 osób
- 1867 r. – 150 osób
- 1871 r. – 155 osób
- 1895 r. – 200 osób
- 1925 r. – 218 osób
- 1939 r. – 198 osób
Religia
Łodygowo długo należało do parafii ewangelickiej w Białej Piskiej, dopiero w 1902 roku zostało włączone do nowo utworzonej parafii ewangelickiej w Skarżynie. Obecnie wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Skarżynie.
Zabytki
- dawny cmentarz ewangelicki z XIX wieku
- zespół budynków szkolnych z okresu międzywojennego: szkoła i budynek gospodarczy, murowane
- dwie murowane zagrody z początku XX wieku
Ludzie związani z miejscowością
- Gerard Skok (1930–1987) - urodzony w Łodygowie publicysta, redaktor, działacz społeczno–oświatowy
Bibliografia
Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. I, Olsztyn 2011.
Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
Białuński Grzegorz, Przyczynek do przebiegu zarazy dżumy w starostwie piskim w latach 1709–1711, Znad Pisy, nr 13/14, 2004/2005, ss. 51–57.
Pisz. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
Sawicki Ryszard, Dzieje wsi i parafii Skarżyn. Monografia historyczno-pastoralna, Znad Pisy, nr 15, 2006, ss. 52–77.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Bank Danych Lokalnych GUS [17.08.2013]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [17.08.2013]
Strona Urzędu Gminy Biała Piska [17.08.2013]
Przypisy
