Kosakowo
| Kosakowo | |
| | |
 Drewniana dzwonnica w Kosakowie.
Fot. Mieczysław Kalski | |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | kętrzyński |
| Gmina | Srokowo |
| Liczba ludności (2010) | 232[1] |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Kosakowo | |
| Położenie na mapie Polski  Kosakowo | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Kosakowo (niem. Marienthal) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Srokowo. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Miejscowość w 2010 roku liczyła 232 mieszkańców (łącznie z Lipowem). W skład sołectwa wchodzą wsie: Kosakowo, Lipowo, Łęsk, Wikrowo i Wólka Jankowska. Funkcję sołtysa obecnie sprawuje Zenon Rutkowski[2].
Położenie
Kosakowo leży w odległości 4 km od Srokowa.
Dzieje miejscowości
Miejscowość powstała w 1387 roku jako wieś czynszowa na prawie chełmińskim, obejmująca obszar 50 łanów. W 1657 roku została doszczętnie zniszczona przez Tatarów. Spalony został również miejscowy kościół. Na początku kolejnego stulecia miejscowość została spustoszona przez epidemię dżumy. W 1710 roku zaraza doprowadziła do śmierci 13 mieszkańców.
W 1785 roku miejscowość składała się z 35 domów. W 1817 roku 223 mieszkańców żyło w 43 domostwach. W 1909 roku wzniesiony został budynek jednoklasowej szkoły. U progu II wojny światowej Kosakowo było zamieszkane przez 429 osób.
W czasie wojny w Kosakowie i okolicach przebywali polscy robotnicy przymusowi. Po 1945 roku jeden z nich, Nikodem Błażewicz, został pierwszym powojennym sołtysem wsi. W roku 1949 do miejscowej szkoły uczęszczało 56 uczniów. W 1954 roku Kosakowo była siedzibą Gromadzkiej Rady Narodowej, którą zniesiono trzy lata później. W 1970 roku miejscowość była zamieszkana przez 170 osób. W tym czasie w Kosakowie działała ośmioklasowa szkoła podstawowa oraz punkt biblioteczny. W 1973 roku w skład sołectwa Kosakowo w gminie Srokowo wchodziło pięć miejscowości.
Miejscowość ma charakter typowej wsi rolniczej, jednak coraz chętniej mieszkańcy decydują się na prowadzenie gospodarstw agroturystycznych. W Kosakowie działa Koło Gospodyń Wiejskich, istnieje również świetlica. W centrum wsi znajduje się staw zarybiany przez mieszkańców.
Miejscowy kościół został zniszczony w czasie najazdu tatarskiego w roku 1657 i nie został już odbudowany. Zachowała się drewniana dzwonnica.
Zabytki
- drewniana dzwonnica przebudowywana na przestrzeni XVI-XIX stulecia
- dawna kuźnia z XIX stulecia
Przypisy
- ↑ Łącznie: Kosakowo i Lipowo.
- ↑ bip.warmia.mazury.pl [05.03.2014]
Bibliografia
Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, przewodniczący komitetu redakcyjnego Andrzej Wakar, Olsztyn 1978.
Licharewa Zofia, Kętrzyn. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1962.
Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001.
Bank Danych Lokalnych GUS [15.03.2014]
ciekawemazury.pl [15.03.2014]
img.iap.pl, folder Gmina Srokowo i okolice [15.03.2014]
jerzysikorski.pl, historia wsi Kosakowo [15.03.2014]
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
