Alfons Żurawski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Krzysztofk (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
}} | }} | ||
| − | '''Alfons Żurawski''' (ur. 17 grudnia 1914 r., zm. 6 października 1942 r.) – włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej. | + | '''Alfons Żurawski''' (ur. 17 grudnia 1914 r. w [[Kajny|Kajnach]] koło [[Jonkowo|Jonkowa]], zm. 6 października 1942 r.) – włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej. |
<br/><br/> | <br/><br/> | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
| − | + | Jego ojciec, działacz ruchu polskiego na [[Warmia|Warmii]], po śmierci swej pierwszej żony Joanny z domu Kulik, z którą miał czwórkę dzieci, ożenił się z Anną Ziemską. | |
| − | + | ||
| − | + | W czerwcu 1937 r. wstąpił do [[Związek Polaków w Niemczech|Związku Polaków w Niemczech]]. Brał czynny udział w polskim ruchu kulturalnym i młodzieżowym. | |
| − | + | ||
| − | Od 1 października 1935 r. do 1 października 1937 r. Alfons Żurawski | + | Od 1 października 1935 r. do 1 października 1937 r. Alfons Żurawski odbywał obowiązkową służbę wojskową w [[Olsztyn|Olsztynie]] w wojskach pancernych. 15 sierpnia 1939 r. został ponownie powołany do wojska. Po zajęciu Polski przez armię niemiecką, jako rezerwista, musiał odbyć w 1940 r. szkolenie wojskowe w Królewcu, które zakończył w stopniu podporucznika. Była to normalna droga rezerwisty w wojsku. |
| − | Już wtedy śledziło go gestapo, gdyż był członkiem różnych organizacji polskich. Wiosną 1940 r. Alfons Żurawski przyjechał na urlop do rodzinnej miejscowości Kajny. Tu spotykał się z przebywającymi na przymusowych robotach polskimi jeńcami wojennymi. Po powrocie do Królewca został aresztowany i uwięziony pod zarzutem zdrady państwa niemieckiego. Na wiosnę 1942 r. przewieziono go do Berlina. | + | |
| + | Już wtedy śledziło go gestapo, gdyż był członkiem różnych organizacji polskich. Wiosną 1940 r. Alfons Żurawski przyjechał na urlop do rodzinnej miejscowości Kajny. Tu spotykał się z przebywającymi na przymusowych robotach polskimi jeńcami wojennymi. Po powrocie do Królewca został aresztowany i uwięziony pod zarzutem zdrady państwa niemieckiego. Na wiosnę 1942 r. przewieziono go do Berlina. | ||
| + | |||
| + | ===Szkoła i wykształcenie=== | ||
| + | Alfons uczęszczał do szkoły w Bydgoszczy, by później kontynuować naukę w gimnazjum w [[Reszel|Reszlu]], gdzie w 1935 r. uzyskał maturę. | ||
| + | |||
| + | Rozpoczął studia filologiczne na Uniwersytecie we Wrocławiu, jednak po kilku miesiącach zmienił kierunek zainteresowań i podjął studia chemiczne. Od stycznia 1936 r. do 1939 r. kontynuował naukę w [[Królewiec|Królewcu]]. Zarówno we Wrocławiu, jak i w Królewcu mieszkał w Polskiej Bursie Akademickiej i działał w Związku Akademików Polaków w Niemczech. | ||
| + | |||
===Śmierć męczeńska=== | ===Śmierć męczeńska=== | ||
| − | Wyrokiem sądu wojennego z 29 sierpnia 1942 r. skazano go na karę śmierci przez ścięcie. Wykazał szczególną odwagę i hart. Przewieziono go do więzienia w Brandenburgu, gdzie 6 października 1942 r. wykonano wyrok. | + | Wyrokiem sądu wojennego z 29 sierpnia 1942 r. skazano go na karę śmierci przez ścięcie. Wykazał szczególną odwagę i hart ducha. Przewieziono go do więzienia w Brandenburgu, gdzie 6 października 1942 r. wykonano wyrok. |
| − | Alfons Żurawski będąc Polakiem żyjącym w państwie niemieckim, musiał służyć w Wehrmachcie. Mimo zakazów i surowych konsekwencji nie odmówił pomocy głodnym jeńcom wojennym. Wspierał ich również duchowo. Pamiętał o czynie miłosierdzia, by głodnych nakarmić, a strapionych pocieszyć. | + | |
| − | W dniu egzekucji Alfons Żurawski napisał do swoich rodziców i rodzeństwa list pożegnalny. Jego treść ukazuje nie tylko przywiązanie do swojej rodziny, ale również głęboką wiarę i znaczenie sakramentów świętych. List daje również świadectwo chrześcijańskiego umierania. Przy końcu swego krótkiego życia | + | Alfons Żurawski, będąc Polakiem żyjącym w państwie niemieckim, musiał służyć w Wehrmachcie. Mimo zakazów i surowych konsekwencji nie odmówił pomocy głodnym jeńcom wojennym. Wspierał ich również duchowo. Pamiętał o czynie miłosierdzia, by głodnych nakarmić, a strapionych pocieszyć. |
| + | |||
| + | W dniu egzekucji Alfons Żurawski napisał do swoich rodziców i rodzeństwa list pożegnalny. Jego treść ukazuje nie tylko przywiązanie do swojej rodziny, ale również głęboką wiarę i znaczenie sakramentów świętych. List daje również świadectwo chrześcijańskiego umierania. Przy końcu swego krótkiego życia Alfons był przekonany, że prowadzi go Boża Opatrzność, a on sam oddaje się losowi śmierci i traktuje to jako wolę Bożą.<br/> | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| Linia 42: | Linia 51: | ||
[[Kategoria: Jonkowo (gmina miejsko-wiejska)|Żurawski, Alfons]] | [[Kategoria: Jonkowo (gmina miejsko-wiejska)|Żurawski, Alfons]] | ||
[[Kategoria: Warmińscy męczennicy|Żurawski, Alfons]] | [[Kategoria: Warmińscy męczennicy|Żurawski, Alfons]] | ||
| − | [[Kategoria: | + | [[Kategoria: 1919-1945|Żurawski, Alfons]] |
Wersja z 11:13, 28 sty 2015
| Alfons Żurawski | |
| | |
 Rodzinna wieś Kajny
| |
| Data i miejsce urodzenia | 17 grudnia 1914 r. Kajny |
| Data śmierci | 6 października 1942 r. |
| Przyczyna śmierci | śmierć męczeńska |
Alfons Żurawski (ur. 17 grudnia 1914 r. w Kajnach koło Jonkowa, zm. 6 października 1942 r.) – włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.
Życiorys
Jego ojciec, działacz ruchu polskiego na Warmii, po śmierci swej pierwszej żony Joanny z domu Kulik, z którą miał czwórkę dzieci, ożenił się z Anną Ziemską.
W czerwcu 1937 r. wstąpił do Związku Polaków w Niemczech. Brał czynny udział w polskim ruchu kulturalnym i młodzieżowym.
Od 1 października 1935 r. do 1 października 1937 r. Alfons Żurawski odbywał obowiązkową służbę wojskową w Olsztynie w wojskach pancernych. 15 sierpnia 1939 r. został ponownie powołany do wojska. Po zajęciu Polski przez armię niemiecką, jako rezerwista, musiał odbyć w 1940 r. szkolenie wojskowe w Królewcu, które zakończył w stopniu podporucznika. Była to normalna droga rezerwisty w wojsku.
Już wtedy śledziło go gestapo, gdyż był członkiem różnych organizacji polskich. Wiosną 1940 r. Alfons Żurawski przyjechał na urlop do rodzinnej miejscowości Kajny. Tu spotykał się z przebywającymi na przymusowych robotach polskimi jeńcami wojennymi. Po powrocie do Królewca został aresztowany i uwięziony pod zarzutem zdrady państwa niemieckiego. Na wiosnę 1942 r. przewieziono go do Berlina.
Szkoła i wykształcenie
Alfons uczęszczał do szkoły w Bydgoszczy, by później kontynuować naukę w gimnazjum w Reszlu, gdzie w 1935 r. uzyskał maturę.
Rozpoczął studia filologiczne na Uniwersytecie we Wrocławiu, jednak po kilku miesiącach zmienił kierunek zainteresowań i podjął studia chemiczne. Od stycznia 1936 r. do 1939 r. kontynuował naukę w Królewcu. Zarówno we Wrocławiu, jak i w Królewcu mieszkał w Polskiej Bursie Akademickiej i działał w Związku Akademików Polaków w Niemczech.
Śmierć męczeńska
Wyrokiem sądu wojennego z 29 sierpnia 1942 r. skazano go na karę śmierci przez ścięcie. Wykazał szczególną odwagę i hart ducha. Przewieziono go do więzienia w Brandenburgu, gdzie 6 października 1942 r. wykonano wyrok.
Alfons Żurawski, będąc Polakiem żyjącym w państwie niemieckim, musiał służyć w Wehrmachcie. Mimo zakazów i surowych konsekwencji nie odmówił pomocy głodnym jeńcom wojennym. Wspierał ich również duchowo. Pamiętał o czynie miłosierdzia, by głodnych nakarmić, a strapionych pocieszyć.
W dniu egzekucji Alfons Żurawski napisał do swoich rodziców i rodzeństwa list pożegnalny. Jego treść ukazuje nie tylko przywiązanie do swojej rodziny, ale również głęboką wiarę i znaczenie sakramentów świętych. List daje również świadectwo chrześcijańskiego umierania. Przy końcu swego krótkiego życia Alfons był przekonany, że prowadzi go Boża Opatrzność, a on sam oddaje się losowi śmierci i traktuje to jako wolę Bożą.
Bibliografia
olsztyn.gosc.pl [15.11.2014]
