Bielice: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 30: | Linia 30: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Bielice'''</big> (niem. Bielitz) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko- mazurskim]], [[powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], [[gmina Biskupiec Pomorski |gminie Biskupiec Pomorski]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. | + | <big>'''Bielice'''</big> (niem. Bielitz) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], [[powiat nowomiejski| powiecie nowomiejskim]], [[gmina Biskupiec Pomorski |gminie Biskupiec Pomorski]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Biskupiec |gminy Biskupiec]], której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26 % powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są: wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.),wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska, a w okolicach miejscowości [[Łąkorz]] wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach [[Mierzyn|Mierzyna]], na zachód od [[Sumin |Sumina]] oraz na północ od Tymawy Wielkiej) i kemy (w rejonie [[Sumin |Sumina]], [[Łąkorek|Łąkorka]], [[Wonna| Wonny]] i [[Szwarcenowo|Szwarcenowa]]). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska. Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest [[Góra Szwedzka]] – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie [[Osa |Osy]] u ujścia jej do [[Jezioro Płowęż|Jeziora Płowęż]]. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny [[„Jezioro Karaś”]], torfowiskowy [[„Kociołek”]], [[„Łabędź”]], [[„Uroczysko Piotrowice”]] oraz częściowo [[Brodnicki Park Krajobrazowy]]. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to:gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe. | + | Miejscowość położona jest na terenie [[gmina Biskupiec Pomorski |gminy Biskupiec Pomorski]], której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26% powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są: wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.), wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska, a w okolicach miejscowości [[Łąkorz]] wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach [[Mierzyn|Mierzyna]], na zachód od [[Sumin |Sumina]] oraz na północ od [[Tymawa Wielka| Tymawy Wielkiej) i kemy (w rejonie [[Sumin |Sumina]], [[Łąkorek|Łąkorka]], [[Wonna| Wonny]] i [[Szwarcenowo|Szwarcenowa]]). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska. Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest [[Góra Szwedzka]] – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie [[Osa |Osy]] u ujścia jej do [[Jezioro Płowęż|Jeziora Płowęż]]. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny [[„Jezioro Karaś”]], torfowiskowy [[„Kociołek”]], [[„Łabędź”]], [[„Uroczysko Piotrowice”]] oraz częściowo [[Brodnicki Park Krajobrazowy]]. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to: gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe. |
| Linia 42: | Linia 42: | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | W 1222 r. Bielice zostały podarowane przez Konrada Mazowieckiego ówczesnemu biskupowi Prus - Chrystianowi. Wieś otrzymała przywilej łowiecki. Nawa miejscowości wywodzi się od określenia terenu położonego nad brzegami jezior i bagien, nad którymi bielono płótna. Na terenie Bielic istniał prawdopodobnie drewniany kościół z cmentarzem położony na wzgórzu, na wprost jeziora. Podczas prac budowlanych gimnazjum odkryto szczątki ludzkich kości oraz fragmenty fundamentów drewnianej budowli. Nie | + | W 1222 r. Bielice zostały podarowane przez Konrada Mazowieckiego ówczesnemu biskupowi [[Prusy |Prus]] - [[Chrystian| Chrystianowi]]. Wieś otrzymała przywilej łowiecki. Nawa miejscowości wywodzi się od określenia terenu położonego nad brzegami jezior i bagien, nad którymi bielono płótna. |
| − | W XIX w. Bielice znajdowały się w rękach [[rodzina Kowalskich |rodziny Kowalskich]], polskich obszarników ziemskich. Pod koniec XIX w. we wsi wybudowany został dworzec kolejowy, tartak i mleczarnia. Bielice stanowiły wówczas obszar dworski z zabudowaniami folwarcznymi a właścicielem majątku był Pritzman. W okresie międzywojennym zaś funkcjonowała w Bielicach jednoklasowa szkoła podstawowa | + | <br/> |
| + | |||
| + | Na terenie Bielic istniał prawdopodobnie drewniany kościół z cmentarzem położony na wzgórzu, na wprost jeziora. Podczas prac budowlanych gimnazjum odkryto szczątki ludzkich kości oraz fragmenty fundamentów drewnianej budowli. Nie wiele wiemy na temat sytuacji wsi w kolejnych stuleciach. Może jej obszar był wyludniony w wyniku panujących powszechnie wojen i zaraz. | ||
| + | <br/> | ||
| + | |||
| + | W XIX w. Bielice znajdowały się w rękach [[rodzina Kowalskich |rodziny Kowalskich]], polskich obszarników ziemskich. Pod koniec XIX w. we wsi wybudowany został dworzec kolejowy, tartak i mleczarnia. Bielice stanowiły wówczas obszar dworski z zabudowaniami folwarcznymi, a właścicielem majątku był Pritzman. W okresie międzywojennym zaś funkcjonowała w Bielicach jednoklasowa szkoła podstawowa. | ||
===Gospodarka=== | ===Gospodarka=== | ||
| − | Po II wojnie światowej zniszczoną mleczarnię Pritzmana przebudowano na fabrykę środków piorących. Ponadto w Bielicach utworzono oddział poczty-Krotoszyny, wybudowano rozlewnię wód gazowanych i masarnię. Powstała tutaj także baza [[Gminna Spółdzielnia Biskupiec |Gminnej Spółdzielni | + | Po II wojnie światowej zniszczoną mleczarnię Pritzmana przebudowano na fabrykę środków piorących. Ponadto w Bielicach utworzono oddział poczty-Krotoszyny, wybudowano rozlewnię wód gazowanych i masarnię. Powstała tutaj także baza [[Gminna Spółdzielnia Biskupiec |Gminnej Spółdzielni Biskupiec]] oraz siedziba [[Spółdzielnia Kółek Rolniczych |Spółdzielni Kółek Rolniczych]]. W obrębie miejscowości funkcjonuje firma budowlana Eurobud. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 53: | Linia 58: | ||
===Kultura=== | ===Kultura=== | ||
| − | + | We wsi działa [[Publiczne Gimnazjum w Bielicach]] oraz [[Szkoła Podstawowa im. Bohaterów Kosmosu w Bielicach]]. | |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 66: | Linia 71: | ||
=== Zabytki=== | === Zabytki=== | ||
| − | Na terenie miejscowości znajduje się zabytkowa stacja kolejowa „Biskupiec | + | Na terenie miejscowości znajduje się zabytkowa stacja kolejowa „Biskupiec Pomorski” oraz stary młyn. |
[[File:Młyn w Bielicach.jpg|thumb|Młyn w Bielicach, źródło: http://www.gminabiskupiec.pl, 12.09.2013.]] | [[File:Młyn w Bielicach.jpg|thumb|Młyn w Bielicach, źródło: http://www.gminabiskupiec.pl, 12.09.2013.]] | ||
Wersja z 13:47, 7 lis 2013
| Bielice | |
| | |
 Dworzec w Bielicach, źródło: http://www.gminabiskupiec.pl, 12.09.2013.
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | nowomiejski |
| Gmina | Biskupiec Pomorski |
| Sołectwo | Bielice |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 56 |
| Tablice rejestracyjne | NNM |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Bielice | |
| Położenie na mapie Polski  Bielice | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Bielice (niem. Bielitz) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, powiecie nowomiejskim, gminie Biskupiec Pomorski. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie gminy Biskupiec Pomorski, której powierzchnię zajmują przede wszystkim lasy i jeziora. W całości lasy stanowią 26% powierzchni gminy a jeziora 3,28%. Zasadniczymi elementami morfologicznymi tego obszaru są: wysoczyzna morenowa (średnia wysokość 90-110 m n.p.m.), wzgórza i pagórki morenowe,sandry, rynny jeziorne i doliny rzeczne. Powierzchnia wysoczyzny charakteryzuje się występowaniem licznych drobnych zagłębień wytopiskowych. Znajdziemy tutaj tzw. oczka polodowcowe, mokradła i torfowiska, a w okolicach miejscowości Łąkorz wyspy otoczone sandrem. Na terenie gminy występują również tzw. ozy (w okolicach Mierzyna, na zachód od Sumina oraz na północ od [[Tymawa Wielka| Tymawy Wielkiej) i kemy (w rejonie Sumina, Łąkorka, Wonny i Szwarcenowa). Na terenie gminy napotkamy także na zastoiska. Największe z nich to zastoisko biskupieckie – o płaskim, rozległym i podmokłym dnie. Natomiast najwyższym punktem położonym na terenie gminy jest Góra Szwedzka – o wysokości 121,3 m n.p.m. Najniżej położony punkt zaś o wysokości ok. 62 m n.p.m. znajduje się w dolinie Osy u ujścia jej do Jeziora Płowęż. W obrębie gminy znajdują się także rezerwaty przyrody: ornitofaunistyczny „Jezioro Karaś”, torfowiskowy „Kociołek”, „Łabędź”, „Uroczysko Piotrowice” oraz częściowo Brodnicki Park Krajobrazowy. Na obszarze gminy występują zasadniczo trzy typy gleb. Są to: gleby brunatne, gleby bielicowe, gleby mułowo-torfowo-murszaste. Ponadto odnajdziemy tutaj czarne ziemie i gleby szare oraz mady glejowe i wody powierzchniowe.
Dzieje miejscowości
W 1222 r. Bielice zostały podarowane przez Konrada Mazowieckiego ówczesnemu biskupowi Prus - Chrystianowi. Wieś otrzymała przywilej łowiecki. Nawa miejscowości wywodzi się od określenia terenu położonego nad brzegami jezior i bagien, nad którymi bielono płótna.
Na terenie Bielic istniał prawdopodobnie drewniany kościół z cmentarzem położony na wzgórzu, na wprost jeziora. Podczas prac budowlanych gimnazjum odkryto szczątki ludzkich kości oraz fragmenty fundamentów drewnianej budowli. Nie wiele wiemy na temat sytuacji wsi w kolejnych stuleciach. Może jej obszar był wyludniony w wyniku panujących powszechnie wojen i zaraz.
W XIX w. Bielice znajdowały się w rękach rodziny Kowalskich, polskich obszarników ziemskich. Pod koniec XIX w. we wsi wybudowany został dworzec kolejowy, tartak i mleczarnia. Bielice stanowiły wówczas obszar dworski z zabudowaniami folwarcznymi, a właścicielem majątku był Pritzman. W okresie międzywojennym zaś funkcjonowała w Bielicach jednoklasowa szkoła podstawowa.
Gospodarka
Po II wojnie światowej zniszczoną mleczarnię Pritzmana przebudowano na fabrykę środków piorących. Ponadto w Bielicach utworzono oddział poczty-Krotoszyny, wybudowano rozlewnię wód gazowanych i masarnię. Powstała tutaj także baza Gminnej Spółdzielni Biskupiec oraz siedziba Spółdzielni Kółek Rolniczych. W obrębie miejscowości funkcjonuje firma budowlana Eurobud.
Kultura
We wsi działa Publiczne Gimnazjum w Bielicach oraz Szkoła Podstawowa im. Bohaterów Kosmosu w Bielicach.
Ludzie związani z miejscowością
Na kartach historii miejscowości zapisała się rodzina Pritzman. Obecnym sołtysem wsi (2013 r.) jest Jerzy Dembek.
Zabytki
Na terenie miejscowości znajduje się zabytkowa stacja kolejowa „Biskupiec Pomorski” oraz stary młyn.
Bibliografia
http://www.gminabiskupiec.pl/asp/pl_start.asp?typ=14&sub=6&subsub=25&menu=114&strona=1, 13.09.2013.
