Boleszyn

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Boleszyn

Zabytkowy kościół w Boleszynie Wikipedia [12.09.2013]
Zabytkowy kościół w Boleszynie Wikipedia [12.09.2013]
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo wamińsko-mazurskie
Powiat nowomiejski
Gmina Grodziczno
Sołectwo Boleszyn
Liczba ludności (2010) 531
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Boleszyn
Boleszyn
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Boleszyn
Boleszyn
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Boleszyn (Boleschino, Bollozin, od 1570 r. Boleszyn, od 1647 r. Bolesino, od 1772 r. Bolechin, niem. Bolleschin) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Grodziczno. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 531 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa pełni Maria Nadolska[1].

Położenie

Miejscowość leży nieopodal granicy województwa warmińsko–mazurskiego i kujawsko–pomorskiego, w odległości 10 km od Lidzbarka.

Dzieje miejscowości

Wieś istniała już w XIV w. Boleszyn należał do klucza kurzętnickiego biskupów chełmińskich. Nazwa miejscowości pochodzi najprawdopodobniej od imienia Bolesz. Boleszyn miał charakter wsi czynszowej. Podczas wojen polsko–szwedzkich został spustoszony. Przed 1653 r. we wsi erygowano parafię. W 1672 r. w Boleszynie istniała szkoła parafialna. W 1789 r. Boleszyn miał charakter wsi królewskiej. W XVIII w. na obszarze miejscowości były 34 domy. W 1880 r. teren wsi wynosił 4756 mórg. Do roku 1932 wieś należała do powiatu brodnickiego, a następnie znalazła się w powiecie działdowskim. W XX w. w Boleszynie działało 8 rzemieślników i 6 chałupników. Zajmowali się oni: szewstwem, kowalstwem, ciesielstwem, rzeźnictwem, murarstwem. Swoje wyroby sprzedawali w Nowym Mieście Lubawskim. W tym samym czasie były tu także 2 sklepy kolonialne i monopolowe. We wsi organizowano jarmarki, na które przybywali lokalni kupcy.

Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:

  • 1880 r. – 355 osób (w tym 320 katolików)
  • 1885 r. – 476 osób (447 katolików i 29 ewangelików)
  • 1910 r. – 672 osoby (648 Polaków i 24 Niemców)
  • 1921 r. – 693 osoby

Gospodarka

We wsi znajduje się gospodarstwo agroturystyczne.

Kultura

W XX w. we wsi działała biblioteka Towarzystwa Czytelni Ludowych. W 1935 r. powstało tu Kółko Rolnicze.

Ludzie związani z miejscowością

Zabytki

Na terenie miejscowości znajduje się późnobarokowy kościół zbudowany w latach 1721–1723 – obecnie siedziba parafii – oraz kaplica.

Bibliografia

  1. Korecki Andrzej, Dzieje Gminy Grodziczno, Pelplin 2003, 354 ss.
  2. Bank Danych Lokalnych GUS [12.09.2013]
  3. Wikipedia [12.09.2013]
  4. Portal informacyjny Gminy Grodziczno [02.07.2014]

Przypisy