Bruno Bludau: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Bibliografia)
Linia 1: Linia 1:
 
{{Biogram infobox
 
{{Biogram infobox
  |imię i nazwisko      = ks. Bruno Bludau  
+
  |imię i nazwisko      = Bruno Bludau  
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |pseudonim            =
 
  |pseudonim            =
Linia 20: Linia 20:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
 
+
''' Bruno Bludau''' (ur. 9 września 1890 r. w Miejskiej Woli, zm. 5 maja 1945 r.) – ksiądz włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.
'''Ks. Bruno Bludau''' (ur. 9 września 1890 r., zm. 5 maja 1945 r.) – włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.
 
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
== Życiorys ==  
 
== Życiorys ==  
===Sylwetka===
+
Urodził się 9 września 1890 r. w Miejskiej Woli (dawn. Bügerwalde) w parafii [[Mingajny]] (dawn. Mingehnen). Był synem właściciela ziemskiego.  
Urodził się 9 września 1890 r. w Miejskiej Woli (dawn. Bügerwalde) w parafii [[Mingajny]] (dawn. Mingehnen). Był synem właściciela ziemskiego. Maturę uzyskał w 1912 r. w gimnazjum w [[Reszel|Reszlu]], następnie wstąpił do Seminarium Duchownego w [[Braniewo|Braniewie]]. 9 lipca 1916 r. przyjął święcenia kapłańskie.<br/>
+
 
Pierwszą parafią, w której ks. Bludau rozpoczął pracę duszpasterską jako wikariusz były [[Jeziorany]], a od 25 września 1917 r. podjął obowiązki wikariusza w [[Długobór|Długoborze]]. 14 lipca 1919 r. został mianowany czwartym wikariuszem w Królewcu, gdzie przepracował 12 lat. Biskup warmiński 9 grudnia 1931 r. powierzył mu jako proboszczowi parafię w [[Pluty|Plutach]], w której pracował przez kolejnych 14 lat. W lutym 1945 r., już po wkroczeniu Armii Czerwonej, ks. Bruno Bludau został przetransportowany przez Rosjan do [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarka Warmińskiego]], następnie do Wystruci i dalej do obozu na Uralu, gdzie zmarł 5 maja 1945 r.<br/>
+
===Szkoła i wykształcenie===
 +
Maturę uzyskał w 1912 r. w gimnazjum w [[Reszel|Reszlu]], następnie wstąpił do Seminarium Duchownego w [[Braniewo|Braniewie]]. 9 lipca 1916 r. przyjął święcenia kapłańskie.
 +
 
 +
===Praca===
 +
Pierwszą parafią, w której ks. Bludau rozpoczął pracę duszpasterską jako wikariusz, były [[Jeziorany]]. 25 września 1917 r. podjął obowiązki wikariusza w [[Długobór|Długoborze]]. 14 lipca 1919 r. został mianowany czwartym wikariuszem w [[Królewiec|Królewcu]], gdzie przepracował przez 12 lat.  
 +
 
 +
Biskup warmiński 9 grudnia 1931 r. powierzył mu jako proboszczowi parafię w [[Pluty|Plutach]], w której pracował przez kolejnych 14 lat. W lutym 1945 r., już po wkroczeniu Armii Czerwonej, ks. Bruno Bludau został przetransportowany przez Rosjan do [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarka Warmińskiego]], następnie do Wystruci i dalej do obozu na Uralu, gdzie zmarł 5 maja 1945 r.
 +
 
 
===Śmierć męczeńska===
 
===Śmierć męczeńska===
Przed wkroczeniem Rosjan ksiądz udał się wraz ze swoją siostrą, która prowadziła mu dom, na gospodarstwo państwa Hohmann, położone w Zdroju, kilka kilometrów od Plut. Tam w z małą grupą parafian ukryli się w piwnicy, gdy weszli Rosjanie. Wówczas wszyscy mieszkańcy i osoby ukrywające się zostali zagonieni przez wojsko sowieckie do [[Lechowo|Lechowa]].<br/>
+
Przed wkroczeniem Rosjan ksiądz udał się wraz ze swoją siostrą, która prowadziła mu dom, do gospodarstwa rodziny Hohmann, położonego w [[Zdrój|Zdroju]], kilka kilometrów od Plut. Tam wraz z małą grupą parafian ukrył się w piwnicy. Gdy nadeszli Rosjanie, wszyscy zostali zagonieni przez wojsko sowieckie do [[Lechowo|Lechowa]].
Ks. Bludau został związany i, mając na nogach jedynie drewniane chodaki, przeprowadzony do Lidzbarka Warmińskiego. W czasie drogi był bity i popychany przez Rosjan, ale zawsze wstawał, żeby iść dalej. Jak opisuje świadek tamtych wydarzeń, który widział wówczas ks. Bludaua, był on bardzo pobity i miał sińce na twarzy. Według relacji świadka z miejscowości Kaszuny, ks. Bludau został przetransportowany z Lidzbarka Warmińskiego razem z czterema innymi księżmi samochodem w kierunku Wystruci. Siostra księdza Bludaua zmarła w obozie koło Wystruci. Ks. Bludau zmarł 5 maja 1945 r. na Uralu.<br>
+
 
 +
Ks. Bludau został związany i, mając na nogach jedynie drewniane chodaki, przeprowadzony do Lidzbarka Warmińskiego. W czasie drogi był bity i popychany przez Rosjan, ale zawsze wstawał, żeby iść dalej. Jak opisuje naoczny świadek tamtych wydarzeń, ks. Bludau był bardzo pobity i miał sińce na twarzy. Z kolei według relacji świadka z miejscowości [[Kaszuny]] ks. Bludau został przetransportowany z Lidzbarka Warmińskiego razem z czterema innymi księżmi samochodem w kierunku Wystruci.  
 +
 
 +
Siostra księdza Bludaua zmarła w obozie koło Wystruci. Ks. Bludau zmarł 5 maja 1945 r. na Uralu.<br>
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
Linia 39: Linia 48:
 
[[Kategoria: Pieniężno (gmina miejsko-wiejska)|Bludau, Bruno]]
 
[[Kategoria: Pieniężno (gmina miejsko-wiejska)|Bludau, Bruno]]
 
[[Kategoria: Warmińscy męczennicy|Bludau, Bruno]]
 
[[Kategoria: Warmińscy męczennicy|Bludau, Bruno]]
[[Kategoria: 1900-1945|Bludau, Bruno]]
+
[[Kategoria: 1919-1945|Bludau, Bruno]]

Wersja z 15:53, 28 sty 2015

Bruno Bludau

ks. Bruno Bludau
ks. Bruno Bludau
Data i miejsce urodzenia 9 września 1890 r.
Miejska Wola
Data śmierci 5 maja 1945 r.
Przyczyna śmierci śmierć męczeńska

Bruno Bludau (ur. 9 września 1890 r. w Miejskiej Woli, zm. 5 maja 1945 r.) – ksiądz włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.

Życiorys

Urodził się 9 września 1890 r. w Miejskiej Woli (dawn. Bügerwalde) w parafii Mingajny (dawn. Mingehnen). Był synem właściciela ziemskiego.

Szkoła i wykształcenie

Maturę uzyskał w 1912 r. w gimnazjum w Reszlu, następnie wstąpił do Seminarium Duchownego w Braniewie. 9 lipca 1916 r. przyjął święcenia kapłańskie.

Praca

Pierwszą parafią, w której ks. Bludau rozpoczął pracę duszpasterską jako wikariusz, były Jeziorany. 25 września 1917 r. podjął obowiązki wikariusza w Długoborze. 14 lipca 1919 r. został mianowany czwartym wikariuszem w Królewcu, gdzie przepracował przez 12 lat.

Biskup warmiński 9 grudnia 1931 r. powierzył mu jako proboszczowi parafię w Plutach, w której pracował przez kolejnych 14 lat. W lutym 1945 r., już po wkroczeniu Armii Czerwonej, ks. Bruno Bludau został przetransportowany przez Rosjan do Lidzbarka Warmińskiego, następnie do Wystruci i dalej do obozu na Uralu, gdzie zmarł 5 maja 1945 r.

Śmierć męczeńska

Przed wkroczeniem Rosjan ksiądz udał się wraz ze swoją siostrą, która prowadziła mu dom, do gospodarstwa rodziny Hohmann, położonego w Zdroju, kilka kilometrów od Plut. Tam wraz z małą grupą parafian ukrył się w piwnicy. Gdy nadeszli Rosjanie, wszyscy zostali zagonieni przez wojsko sowieckie do Lechowa.

Ks. Bludau został związany i, mając na nogach jedynie drewniane chodaki, przeprowadzony do Lidzbarka Warmińskiego. W czasie drogi był bity i popychany przez Rosjan, ale zawsze wstawał, żeby iść dalej. Jak opisuje naoczny świadek tamtych wydarzeń, ks. Bludau był bardzo pobity i miał sińce na twarzy. Z kolei według relacji świadka z miejscowości Kaszuny ks. Bludau został przetransportowany z Lidzbarka Warmińskiego razem z czterema innymi księżmi samochodem w kierunku Wystruci.

Siostra księdza Bludaua zmarła w obozie koło Wystruci. Ks. Bludau zmarł 5 maja 1945 r. na Uralu.

Bibliografia

olsztyn.gosc.pl [15.11.2014]