Józef Łapot: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Praca) |
(→Praca) |
||
| Linia 32: | Linia 32: | ||
W szkołach kieleckich pracował jako katecheta. W latach 1942-1945 był profesorem etyki i katechetyki. Powierzono mu obowiązki diecezjalnego wizytatora nauczania religii i obrońcy węzła małżeńskiego w sadzie biskupim diecezji kieleckiej. | W szkołach kieleckich pracował jako katecheta. W latach 1942-1945 był profesorem etyki i katechetyki. Powierzono mu obowiązki diecezjalnego wizytatora nauczania religii i obrońcy węzła małżeńskiego w sadzie biskupim diecezji kieleckiej. | ||
| − | Funkcję profesora Warmińskiego Seminarium Duchownego | + | Funkcję profesora Warmińskiego Seminarium Duchownego powierzono mu 17 października 1949 roku. Pełnił ją do 13 sierpnia 1958 roku. |
| − | Ostatnie lata swojego życia spędził w Kielcach w domu księży emerytów. Napisał kilka książek, w tym ''Zbiór przykładów z życia współczesnego dla ambony i szkoły''. | + | Ostatnie lata swojego życia spędził w Kielcach w domu księży emerytów. Napisał kilka książek, w tym ''Zbiór przykładów z życia współczesnego dla ambony i szkoły''. |
===Ciekawostki=== | ===Ciekawostki=== | ||
Wersja z 16:49, 27 sty 2015
| Józef Łapot | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 3 marca 1903 roku Grabowiec k. Kielc |
| Data i miejsce śmierci | 19 lipca 1962 roku Kielce |
| Zawód | rektor Seminarium Duchownego Hosianum, kanonik warmiński |
Józef Łapot (ur. 3 marca 1903 roku w Grabowcu k. Kielc, zm. 19 lipca 1962 roku w Kielcach) – pierwszy powojenny rektor Seminarium Duchownego "Hosianum" w Olsztynie, kanonik warmiński.
Życiorys
Józef Łapot urodził się jako syn rolnika Antoniego i Józefy z d. Dutkiewicz.
Szkoła i wykształcenie
Gimnazjum ukończył w Kielcach w 1922 roku i wstąpił do miejscowego seminarium duchownego. 6 czerwca 1926 roku przyjął święcenia kapłańskie. W Wiślicy podjął pracę duszpasterską. Studiował we Fryburgu w latach 1927-1931 i tam uzyskał tytuł doktora teologii moralnej.
Praca
W szkołach kieleckich pracował jako katecheta. W latach 1942-1945 był profesorem etyki i katechetyki. Powierzono mu obowiązki diecezjalnego wizytatora nauczania religii i obrońcy węzła małżeńskiego w sadzie biskupim diecezji kieleckiej.
Funkcję profesora Warmińskiego Seminarium Duchownego powierzono mu 17 października 1949 roku. Pełnił ją do 13 sierpnia 1958 roku.
Ostatnie lata swojego życia spędził w Kielcach w domu księży emerytów. Napisał kilka książek, w tym Zbiór przykładów z życia współczesnego dla ambony i szkoły.
Ciekawostki
W 1972 roku, w dziesiątą rocznicę śmierci, została wmurowana płyta pamiątkowa, którą ufundowali profesorowie i wychowankowie seminarium. Wykonał ją olsztyński plastyk Hubert Maciejczyk.
Bibliografia
Jan Chłosta, Ludzie Olsztyna, Olsztyn 2003.
