Joachim Kalnassy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(→‎Twórczość)
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 4: Linia 4:
 
Urodził się w 1741 roku w Wartemborku, w rodzinie posiadającej węgierskie korzenie, która osiadła na terenie [[Warmia|Warmii]] w pierwszych latach XVIII wieku. Był synem Zygmunta, miejscowego burgrabiego, i Barbary Demut. Pierwsze nauki pobierał w rodzinnym Wartemborku i pobliskim [[Reszel|Reszlu]].  
 
Urodził się w 1741 roku w Wartemborku, w rodzinie posiadającej węgierskie korzenie, która osiadła na terenie [[Warmia|Warmii]] w pierwszych latach XVIII wieku. Był synem Zygmunta, miejscowego burgrabiego, i Barbary Demut. Pierwsze nauki pobierał w rodzinnym Wartemborku i pobliskim [[Reszel|Reszlu]].  
  
−
W wieku 25 lat (około roku 1766) został osobistym sekretarzem [[lkwim:Ignacy Krasicki| Krasickiego]], współpracując równocześnie z czasopismem [[Monitor (czasopismo)|''Monitor'']]. Jego bliskie kontakty i współpraca z [[lkwim:Ignacy Krasicki| Krasickim] trwała niemal 30 lat. W tym okresie prowadził kancelarię [[lkwim:Ignacy Krasicki|Krasickiego]], a ponadto wielokrotnie otrzymywał najbardziej poufne i osobiste misje. Często jeździł do Warszawy (1767, 1773, 1780, 1781, 1782 i 1788), gdzie przyjmowany był przez króla i Kajetana Ghigiottiego (członka [[Gabinet Jego Królewskiej Mości|Gabinetu Królewskiego]], z którym kontaktował się w sprawach swego mecenasa.
+
W wieku 25 lat (około roku 1766) został osobistym sekretarzem [[lkwim:Ignacy Krasicki|Krasickiego]], współpracując równocześnie z czasopismem [[Monitor (czasopismo)|''Monitor'']]. Jego bliskie kontakty i współpraca z [[lkwim:Ignacy Krasicki|Krasickim]] trwała niemal 30 lat. W tym okresie prowadził kancelarię [[lkwim:Ignacy Krasicki|Krasickiego]], a ponadto wielokrotnie otrzymywał najbardziej poufne i osobiste misje. Często jeździł do Warszawy (1767, 1773, 1780, 1781, 1782 i 1788), gdzie przyjmowany był przez króla i Kajetana Ghigiottiego (członka Gabinetu Królewskiego), z którym kontaktował się w sprawach swego mecenasa.
  
−
W roku 1788 został [[Biskup koadiutor|koadiutorem]] Ghigiottiego na kanonii warmińskiej, instalowany tamże 12 października roku 1789 (12 lutego wyświęcony na księdza). W roku 1790 był proboszczem kolejno w Kwiecowie, [[Lamkowo|Lamkowie]] i [[Lubomino|Lubominie]]. Najczęściej jednak przebywał na dworze [[lkwim:Ignacy Krasicki| Krasickiego]]. Dwa lata później (1792) został proboszczem w [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarku Warmińskim]]. Po śmierci Ghigiottiego (1796) otrzymał kanonię warmińską, a 3 lata później (4 listopada 1799) obrano go prałatem i kustoszem katedralnym [[Frombork|Fromborka]], na którą to godność instalowany został 6 maja roku 1800.
+
W roku 1788 został [[Biskup koadiutor|koadiutorem]] Ghigiottiego na kanonii warmińskiej, instalowany tamże 12 października roku 1789 (12 lutego wyświęcony na księdza). W roku 1790 był proboszczem kolejno w Kwiecowie, [[Lamkowo|Lamkowie]] i [[Lubomino|Lubominie]]. Najczęściej jednak przebywał na dworze [[lkwim:Ignacy Krasicki|Krasickiego]]. Dwa lata później (1792) został proboszczem w [[Lidzbark Warmiński|Lidzbarku Warmińskim]]. Po śmierci Ghigiottiego (1796) otrzymał kanonię warmińską, a 3 lata później (4 listopada 1799) obrano go prałatem i kustoszem katedralnym [[Frombork|Fromborka]], na którą to godność instalowany został 6 maja roku 1800.
  
 
Zmarł niespełna 2 lat później (2 kwietnia 1802) we [[Frombork|Fromborku]].
 
Zmarł niespełna 2 lat później (2 kwietnia 1802) we [[Frombork|Fromborku]].
Linia 27: Linia 27:
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
−
* {{cytuj książkę |rozdział = T. 5: Oświecenie | tytuł = Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut | wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy | miejsce = Warszawa | rok = 1967 | strony = 49–50}}
+
* {{cytuj książkę |rozdział = T. 5: Oświecenie |tytuł = Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut |wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy |miejsce = Warszawa |rok = 1967 |strony = 49–50}}
 
* Wikipedia.pl  
 
* Wikipedia.pl  
  
−
; Lektura uzupełniająca (wybrana)
 
−
* ''Korespondencja Ignacego Krasickiego'': wyd. Z. Goliński, M. Klimowicz, R. Wołoszyński, t. 1-2, Wrocław 1958 (liczne wzmianki w listach)
 
−
* M. Fox: ''Diariusz z Heilsberga'', Kraków 1898 (liczne wzmianki)
 
−
* A. Eichhorn: ''Die Prälaten des ermländischen Domkapitels'', "Zeitschr. f. die Geschichte u. Alterthumskunde Ermlands" (Braniewo) t. 3 (1866), s. 578-579
 
−
* A. M. Kurpiel: ''"Prawa ręka" X. Biskupa Warmińskiego'', "Pamiętnik Literacki" rocznik 6 (1907), s. 492-500
 
−
* G. Lühr: ''Die Schüler des Rösseler Gymnasiums nach dem Album der Marianischen Kongregation'' cz. 2: 1749-1797, "Zeitschr. f. die Geschichte u. Alterthumskunde Ermlands" (Braniewo) t. 17 (1908), s. 52
 
−
* L. Bernacki: ''Materiały do życiorysu i twórczości Ignacego Krasickiego'', "Pamiętnik Literacki" rocznik 30 (1933), s. 429
 
−
* W. Ogrodziński: ''Polskie przekłady Horacego'', "Commentationes Horatianae" t. 2, Kraków 1935 i odb.
 
−
* J. Obłąk: ''Polska prezbyteriologia warmińska'', "Warmińskie Wiadomości Diecezjalne" rocznik 7 (1951), nr 2, s. 18
 
−
* J. Obłąk: ''Stosunek niemieckich władz kościelnych do ludności polskiej w diecezji warmińskiej w l. 1800-1870'', Lublin 1960, s. 121
 
−
* H. Szymańska: ''J. Kalnassy – poeta nieznany, w świetle twórczości zawartej w rękopisie Biblioteki Czartoryskich'', praca magisterska 1960 (maszynopis w Archiwum Katedry Literatury Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego sygn. 264).
 
  
−
[[Kategoria: Osoba]]
+
[[Kategoria:Osoby|Kalnassy, Joachim Otto Zygmunt]]
−
[[Kategoria:Pisarze i poeci]]
+
[[Kategoria:Ludzie kultury|Kalnassy, Joachim Otto Zygmunt]] [[Kategoria:Pisarze i poeci|Kalnassy, Joachim Otto Zygmunt]]
−
[[Kategoria:1701-1800]]
+
[[Kategoria:1701-1800|Kalnassy, Joachim Otto Zygmunt]]
−
[[Kategoria:1801-1900]]
+
[[Kategoria:1801-1918|Kalnassy, Joachim Otto Zygmunt]]
 +
[[Kategoria:Powiat braniewski||Kalnassy, Joachim Otto Zygmunt]]
 +
[[Kategoria:Frombork (gmina miejsko-wiejska)|Kalnassy, Joachim Otto Zygmunt]]

Aktualna wersja na dzień 08:46, 26 sie 2015

Joachim Otto Zygmunt Kalnassy (ur. w listopadzie 1741 w Wartemborku, zm. 2 kwietnia 1802 we Fromborku) – polski poeta i tłumacz.

Życiorys

Urodził się w 1741 roku w Wartemborku, w rodzinie posiadającej węgierskie korzenie, która osiadła na terenie Warmii w pierwszych latach XVIII wieku. Był synem Zygmunta, miejscowego burgrabiego, i Barbary Demut. Pierwsze nauki pobierał w rodzinnym Wartemborku i pobliskim Reszlu.

W wieku 25 lat (około roku 1766) został osobistym sekretarzem Krasickiego, współpracując równocześnie z czasopismem Monitor. Jego bliskie kontakty i współpraca z Krasickim trwała niemal 30 lat. W tym okresie prowadził kancelarię Krasickiego, a ponadto wielokrotnie otrzymywał najbardziej poufne i osobiste misje. Często jeździł do Warszawy (1767, 1773, 1780, 1781, 1782 i 1788), gdzie przyjmowany był przez króla i Kajetana Ghigiottiego (członka Gabinetu Królewskiego), z którym kontaktował się w sprawach swego mecenasa.

W roku 1788 został koadiutorem Ghigiottiego na kanonii warmińskiej, instalowany tamże 12 października roku 1789 (12 lutego wyświęcony na księdza). W roku 1790 był proboszczem kolejno w Kwiecowie, Lamkowie i Lubominie. Najczęściej jednak przebywał na dworze Krasickiego. Dwa lata później (1792) został proboszczem w Lidzbarku Warmińskim. Po śmierci Ghigiottiego (1796) otrzymał kanonię warmińską, a 3 lata później (4 listopada 1799) obrano go prałatem i kustoszem katedralnym Fromborka, na którą to godność instalowany został 6 maja roku 1800.

Zmarł niespełna 2 lat później (2 kwietnia 1802) we Fromborku.

Twórczość

Ważniejsze utwory

  1. Tłomaczenia różne i własnej myśli wiersze, autograf sprzed roku 1790, Biblioteka Czartoryskich, sygn. 938, s. 167-253; wiersz "Na ogrody zamku heilsberskiego, ogł. T. Mikulski: "Gość w Heilsbergu", Zeszyty Wrocławskie 1952, nr 1, s. 14-15, przedr. w: W kręgu oświeconych, Warszawa 1960; przedr. J. Kott w: Poezja polskiego Oświecenia. Antologia, wyd. 2 Warszawa 1956; całość wyd. Z. Goliński, M. Klimowicz w zbiorze: "Miscellanea z doby Oświecenia" nr 2, wrocław 1965, Archiwum Literatury nr 9; rękopis zawiera tłumaczenia z Horacego (4 pieśni), Propercjusza (2 elegie) i wiersze oryginalne Kalnassiego
  2. Tłomaczenia różne i własnej myśli wiersze, autograf Archiwum Fromborskiego, obecnie zaginiony; fragmenty ogł. A. M. Kurpiel: "Prawa ręka" X. Biskupa Warmińskiego, Pamiętnik Literacki, rocznik 6 (1907), s. 492-500; (był to późniejszy zbiór wierszy wpisywanych do rękopisu aż do śmierci autora; rękopis zawierał wiersze okolicznościowe, sielanki, bajki oraz przekłady z Horacego i Propercjusza.
  3. Gramatyka polsko-grecka, niedokończony rękopis w roku 1803 znajdował się w Archiwum Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Warszawie; później zaginął.

Przez pewien czas współpracował z czasopismem Monitor (jest autorem nr 78 z roku 1766).

Przekłady

  • Franciszek Salezy: Przygotowania pożyteczne do pobożnego życia i szczęśliwej śmierci, Kwidzyn 1802
  • Elegie Propercjusza. Ks. I-II, rękopis w roku 1803 znajdował się w Archiwum Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Warszawie; później zaginął, (porównaj też: Ważniejsze utwory poz. 1 i 2).

Listy

  • Do I. Krasickiego z 15 lutego 1773, wyd. Z. Goliński, M. Klimowicz, R. Wołoszyński w: Korespondencja I. Krasickiego, t. 1, Wrocław 1958.

Ponadto pozostawił wiele dopisków w listach Krasickiego do rodziny, a także w listach Antoniego Krasickiego do żony, Róży z Charczewskich, (rękopis: Biblioteka Narodowa, sygn. III 6102, k. 12v).

Bibliografia

  • T. 5: Oświecenie. W: Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1967, s. 49–50.
  • Wikipedia.pl
Źródło: „http://encyklopedia.warmia.mazury.pl/index.php?title=Joachim_Kalnassy&oldid=152813”