Karol Woelky: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 20: Linia 20:
 
|wikicytaty          =   
 
|wikicytaty          =   
 
|www                  =
 
|www                  =
}}<br/>
+
}}
 +
''' Karol Piotr Woelky ''' (ur. l września 1822 r. w [[Dobre Miasto|Dobrym Mieście]], zm. 4 kwietnia 1891 r. we [[Frombork|Fromborku]]) – historyk, bibliotekarz, redaktor i wydawca, duchowny rzymskokatolicki, kanonik warmiński.
 +
<br/><br/>
 +
[[Plik:K. Woelky_1.jpg|thumb|right|290px|Wydawnictwo Nabu Press, 2013.]]
 +
[[Plik:K. Woelky_2.jpg|thumb|right|290px|Wydawnictwo Nabu Press, 2013.
 +
]]
 +
==Życiorys==
 +
Urodził się w niemieckiej rodzinie mieszczańskiej Piotra i Magdaleny z domu Wagner. Ojciec był kupcem. Karol Piotr był jednym z trzech synów. Starszy, Wilhelm, ukończył studia medyczne i był lekarzem w [[Nidzica|Nidzicy]], jednak zmarł w młodym wieku. Najmłodszy z braci, Augustyn, przejął rodzinną firmę po śmierci ojca. Wcześnie osierocone rodzeństwo trafiło pod opiekę wuja Albrechta, dobromiejskiego nadzorcy finansowego.
  
''' Karol Piotr Woelky ''' (ur. l września 1822 r. w [[Dobre Miasto|Dobrym Mieście]] – zm. 4 kwietnia 1891 r. we [[Frombork|Fromborku]]) – historyk, bibliotekarz, redaktor i wydawca, duchowny rzymskokatolicki, kanonik warmiński.  
+
Zmarł w 1891 r. we [[Frombork|Fromborku]]. Po czterech dniach pochowano go w tamtejszej [[lkwim: Bazylika Archikatedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku|katedrze]].
  
{{Galeria|Nazwa=Publikacje|wielkość=200|pozycja=right
+
===Szkoła i wykształcenie===
|Plik:K. Woelky_1.jpg|Wydawnictwo Nabu Press, 2013.
+
Początkowo naukę pobierał w [[Dobre Miasto|Dobrym Mieście]]. W latach 1834–1841 uczył się w braniewskim gimnazjum. Po ukończeniu tej szkoły jesienią 1841 r. rozpoczął naukę teologii we Wrocławiu. Tam też 20 kwietnia 1844 r. zdał egzamin maturalny. Po krótkiej przerwie w nauce powrócił do [[Braniewo|Braniewa]], by 15 października 1844 r. podjąć studia w seminarium duchownym.  
|Plik:K. Woelky_2.jpg|Wydawnictwo Nabu Press, 2013.
 
}}
 
  
==Życiorys==
+
Niespełna dwa lata później, 11 stycznia 1846 r., w katedrze fromborskiej otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa warmińskiego [[Józef Ambroży Geritz|Józefa Ambrożego Geritza]]. Podczas pobytu we Fromborku otrzymał tytuł ''doktora honoris causa'' [[Uniwersytet Albertyna |Uniwersytetu w Królewcu]].  
Urodził się w niemieckiej rodzinie mieszczańskiej Piotra i Magdaleny z domu Wagner. Ojciec był kupcem. Karol Piotr był jednym z trzech synów. Starszy - Wilhelm ukończył studia medyczne i był lekarzem w [[Nidzica|Nidzicy]], jednak zmarł w młodym wieku. Najmłodszy z braci – Augustyn, przejął rodzinną firmę po śmierci ojca. Rodzeństwo wcześnie osierocone trafiło pod opiekę wuja Albrechta, dobromiejskiego nadzorcy finansowego. Zmarł 1891 r. we [[Frombork|Fromborku]] i po czterech dniach pochowano go w tamtejszej [[lkwim: Bazylika Archikatedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku|katedrze]].
 
 
 
===Szkoła i wykształcenie===
 
Początkowo naukę pobierał w [[Dobre Miasto|Dobrym Mieście]]. W latach 1834-1841 uczył się w braniewskim gimnazjum. Po ukończeniu tej szkoły jesienią 1841 r. rozpoczął naukę teologii we Wrocławiu. Tam też 20 kwietnia 1844 r. zdał egzamin maturalny. Po krótkiej przerwie w nauce powrócił do [[Braniewo|Braniewa]] by 15 października 1844 r. podjąć studia w seminarium duchownym. Niespełna dwa lata później, 11 stycznia 1846 r., w [[lkwim: Bazylika Archikatedralna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku|katedrze fromborskiej]] otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa warmińskiego, [[Józef Ambroży Geritz|Józefa Ambrożego Geritza]]. Podczas pobytu we Fromborku otrzymał tytuł ''doktora honoris causa'' [[Uniwersytet Albertyna |Uniwersytetu w Królewcu]].  
 
  
 
===Praca===
 
===Praca===
 
Rozpoczął pracę jako wikariusz katedralny we [[Frombork|Fromborku]] i nauczyciel gimnazjalny w [[Reszel|Reszlu]]. W późniejszych latach został kanonikiem kapituły fromborskiej. Pełnił też funkcję sekretarza kapitulnego.
 
Rozpoczął pracę jako wikariusz katedralny we [[Frombork|Fromborku]] i nauczyciel gimnazjalny w [[Reszel|Reszlu]]. W późniejszych latach został kanonikiem kapituły fromborskiej. Pełnił też funkcję sekretarza kapitulnego.
  
===Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna===
+
===Działalność kulturalna i naukowa===
Poświęcił się pracy historyka i bibliotekarza. W pierwszych latach działalności skatalogował bibliotekę kapituły fromborskiej. Do dziś ceniony jest jako wydawca źródeł do historii [[Warmia|Warmii]] i Pomorza, warmińskiego kodeksu dyplomatycznego czy kroniki Lidzbarskiej. Największe jego prace to:
+
Poświęcił się pracy historyka i bibliotekarza. W pierwszych latach działalności skatalogował bibliotekę kapituły fromborskiej. Do dziś ceniony jest jako wydawca źródeł do historii [[Warmia|Warmii]] i Pomorza, warmińskiego kodeksu dyplomatycznego czy kroniki lidzbarskiej. Najznaczniejsze jego prace to:
 
*''Codex diplomaticus Warmiensies oder Regesten und Urkunden zur Geschichte Ermlands'' (1858)
 
*''Codex diplomaticus Warmiensies oder Regesten und Urkunden zur Geschichte Ermlands'' (1858)
 
*''Scriptores Rerum Warmiensium oder Quellenschriften zur Geschichte Ermlands'' (1860-1889)
 
*''Scriptores Rerum Warmiensium oder Quellenschriften zur Geschichte Ermlands'' (1860-1889)
*''Preussische Urkundenbuch'' (1882)
+
*''Preussisches Urkundenbuch'' (1882)
*''Der Katalog der Bischofe von Culm'' (1877-1878)
+
*''Der Katalog der Bischöfe von Culm'' (1877–1878)
 
*''Urkundenbuch des Bistums Samland'' (1891)
 
*''Urkundenbuch des Bistums Samland'' (1891)
*''Urkundenbuch des Bistums Culm'' (1884-1887)
+
*''Urkundenbuch des Bistums Culm'' (1884–1887)
W 1856 r. był współzałożycielem niemieckiego [[Warmińskie Towarzystwo Historyczne |Warmińskiego Towarzystwa Historycznego]] (Historischer Verein für Ermland), a od 1860 r. naukowego pisma „Zeitschrift für die Geschichte und Altertumskunde Ermlands” poświęconego przeszłości Warmii.
+
W 1856 r. był współzałożycielem niemieckiego [[Warmińskie Towarzystwo Historyczne |Warmińskiego Towarzystwa Historycznego]] (Historischer Verein für Ermland). W 1860 r. rozpoczął współtworzenie naukowego pisma "Zeitschrift für die Geschichte und Altertumskunde Ermlands" poświęconego przeszłości Warmii.
Wraz z J. Voigtem oraz M. Perlbachem i innymi założył Historyczne Towarzystwo dla Prus Wschodnich i Zachodnich (Vereins für die Geschichte von Ost und Westpreussen).
+
 
 +
Wraz z J. Voigtem oraz M. Perlbachem i innymi założył Historyczne Towarzystwo dla Prus Wschodnich i Zachodnich (Verein für die Geschichte von Ost- und Westpreussen).
  
 
==Ciekawostki==
 
==Ciekawostki==
*[[Józef Ambroży Geritz]], biskup warmiński, należał do rodziny Karola Woelky’ego. Był prawdopodobnie jego wujem.
+
*Józef Ambroży Geritz, biskup warmiński, należał do rodziny Karola Woelky’ego. Był prawdopodobnie jego wujem.
*Karol Piotr Woelky, pomimo niemieckiego pochodzenia, utrzymywał kontakty z polskim środowiskiem naukowym, m.in. z [[lkwim:Wojciech Kętrzyński|Wojciechem Kętrzyńskim]].
+
*Karol Woelky, pomimo niemieckiego pochodzenia, utrzymywał kontakty z polskim środowiskiem naukowym, m.in. z [[lkwim:Wojciech Kętrzyński|Wojciechem Kętrzyńskim]].
 
 
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
#Oracki Tadeusz, ''Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku)'', Warszawa 1983, Pax, s. 86.
+
Oracki Tadeusz, ''Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku)'', Warszawa 1983, s. 86.<br/>
#Przeracki Jerzy, ''Sławni obywatele Dobrego Miasta'', „Rocznik Dobromiejski”, T. 4 (2010) [wyd. 2011], s. 211.  
+
Przeracki Jerzy, ''Sławni obywatele Dobrego Miasta'', "Rocznik Dobromiejski", T. 4 (2010) [wyd. 2011], s. 211.  
  
[[Kategoria: Osoba|Woelky, Karol]]
+
[[Kategoria:Osoby|Woelky, Karol]]
 
[[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Woelky, Karol]]
 
[[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Woelky, Karol]]
[[Kategoria: Badacze historii i kultury|Woelky, Karol]]
+
[[Kategoria:Ludzie kultury|Woelky, Karol]] [[Kategoria:Badacze historii i kultury|Woelky, Karol]]
[[Kategoria: Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych|Woelky, Karol]]
+
[[Kategoria:Ludzie oświaty|Woelky, Karol]][[Kategoria: Nauczyciele i dyrektorzy placówek oświatowych|Woelky, Karol]]
[[Kategoria: Bibliotekarze i księgarze|Woelky, Karol]]
+
[[Kategoria:Bibliotekarze i księgarze|Woelky, Karol]]
[[Kategoria: Wydawcy|Woelky, Karol]]
+
[[ Kategoria:Wydawcy|Woelky, Karol]]
 
[[Kategoria: Powiat olsztyński|Woelky, Karol]]
 
[[Kategoria: Powiat olsztyński|Woelky, Karol]]
 
[[Kategoria: Dobre Miasto (gmina miejsko-wiejska)|Woelky, Karol]]
 
[[Kategoria: Dobre Miasto (gmina miejsko-wiejska)|Woelky, Karol]]

Aktualna wersja na dzień 10:05, 26 sie 2015

Karol Woelky

Data i miejsce urodzenia l września 1822 r.
Dobre Miasto
Data i miejsce śmierci 4 kwietnia 1891 r.
Frombork

Karol Piotr Woelky (ur. l września 1822 r. w Dobrym Mieście, zm. 4 kwietnia 1891 r. we Fromborku) – historyk, bibliotekarz, redaktor i wydawca, duchowny rzymskokatolicki, kanonik warmiński.

Wydawnictwo Nabu Press, 2013.
Wydawnictwo Nabu Press, 2013.

Życiorys

Urodził się w niemieckiej rodzinie mieszczańskiej Piotra i Magdaleny z domu Wagner. Ojciec był kupcem. Karol Piotr był jednym z trzech synów. Starszy, Wilhelm, ukończył studia medyczne i był lekarzem w Nidzicy, jednak zmarł w młodym wieku. Najmłodszy z braci, Augustyn, przejął rodzinną firmę po śmierci ojca. Wcześnie osierocone rodzeństwo trafiło pod opiekę wuja Albrechta, dobromiejskiego nadzorcy finansowego.

Zmarł w 1891 r. we Fromborku. Po czterech dniach pochowano go w tamtejszej katedrze.

Szkoła i wykształcenie

Początkowo naukę pobierał w Dobrym Mieście. W latach 1834–1841 uczył się w braniewskim gimnazjum. Po ukończeniu tej szkoły jesienią 1841 r. rozpoczął naukę teologii we Wrocławiu. Tam też 20 kwietnia 1844 r. zdał egzamin maturalny. Po krótkiej przerwie w nauce powrócił do Braniewa, by 15 października 1844 r. podjąć studia w seminarium duchownym.

Niespełna dwa lata później, 11 stycznia 1846 r., w katedrze fromborskiej otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa warmińskiego Józefa Ambrożego Geritza. Podczas pobytu we Fromborku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Królewcu.

Praca

Rozpoczął pracę jako wikariusz katedralny we Fromborku i nauczyciel gimnazjalny w Reszlu. W późniejszych latach został kanonikiem kapituły fromborskiej. Pełnił też funkcję sekretarza kapitulnego.

Działalność kulturalna i naukowa

Poświęcił się pracy historyka i bibliotekarza. W pierwszych latach działalności skatalogował bibliotekę kapituły fromborskiej. Do dziś ceniony jest jako wydawca źródeł do historii Warmii i Pomorza, warmińskiego kodeksu dyplomatycznego czy kroniki lidzbarskiej. Najznaczniejsze jego prace to:

  • Codex diplomaticus Warmiensies oder Regesten und Urkunden zur Geschichte Ermlands (1858)
  • Scriptores Rerum Warmiensium oder Quellenschriften zur Geschichte Ermlands (1860-1889)
  • Preussisches Urkundenbuch (1882)
  • Der Katalog der Bischöfe von Culm (1877–1878)
  • Urkundenbuch des Bistums Samland (1891)
  • Urkundenbuch des Bistums Culm (1884–1887)

W 1856 r. był współzałożycielem niemieckiego Warmińskiego Towarzystwa Historycznego (Historischer Verein für Ermland). W 1860 r. rozpoczął współtworzenie naukowego pisma "Zeitschrift für die Geschichte und Altertumskunde Ermlands" poświęconego przeszłości Warmii.

Wraz z J. Voigtem oraz M. Perlbachem i innymi założył Historyczne Towarzystwo dla Prus Wschodnich i Zachodnich (Verein für die Geschichte von Ost- und Westpreussen).

Ciekawostki

  • Józef Ambroży Geritz, biskup warmiński, należał do rodziny Karola Woelky’ego. Był prawdopodobnie jego wujem.
  • Karol Woelky, pomimo niemieckiego pochodzenia, utrzymywał kontakty z polskim środowiskiem naukowym, m.in. z Wojciechem Kętrzyńskim.

Bibliografia

Oracki Tadeusz, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku), Warszawa 1983, s. 86.
Przeracki Jerzy, Sławni obywatele Dobrego Miasta, "Rocznik Dobromiejski", T. 4 (2010) [wyd. 2011], s. 211.