Kurowo Braniewskie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 5: Linia 5:
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        =     
 
  |dopełniacz wsi        =     
  |zdjęcie              = Kurowo Braniewskie. Kaplica.jpg  
+
  |zdjęcie              =   
 
  |opis zdjęcia          = Kurowo Braniewskie. Kaplica  
 
  |opis zdjęcia          = Kurowo Braniewskie. Kaplica  
 
  |rodzaj miejscowości  =
 
  |rodzaj miejscowości  =

Wersja z 16:28, 28 wrz 2014

Kurowo Braniewskie

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat elbląski
Gmina Młynary
Liczba ludności (2010) 306[1]
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Kurowo Braniewskie
Kurowo Braniewskie
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Kurowo Braniewskie
Kurowo Braniewskie
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Kurowo Braniewskie (niem. Kurau, Curau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Młynary. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 306 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Witold Falkowski[2].


Położenie

Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wysoczyzny Elbląskiej, nad rzeką Okrzejką, 4,5 km na północ od Młynary, w pobliżu granicy z powiatem braniewskim; na zachód od linii kolejowej na odcinku Elbląg - Braniewo.

Dzieje miejscowości

W 1297 roku biskup Henryk Fleming nadał niejakiemu Gerkowi 40 łanów położonych na staropruskich polach Geckeriten, Curwe i Clopetiten oraz część łąki zwanej Poziegen. Na początku XIV wieku synowie Gerka nadali niejakiemu Fryderykowi dwa łany sołeckie z zadaniem założenia wsi czynszowej na 32 łanach. Kurowo zostało całkowicie zniszczone podczas wojen polsko-krzyżackich w XV i na początku XVI wieku. W czasie ostatniej z nich wieś posiadała zaledwie dziewięć łanów - wszystkie leżały odłogiem. Z powodu wolnego postępu ponownego zasiedlania biskup Jan Dantyszek w 1539 roku zwolnił mieszkańców z obowiązku płacenia płużnego - wieś wówczas należała do Fryderyka von Oelsnitza (Oleśnickiego). W 1702 roku kapituła odkupiła Kurowo i pozostało ono w jej rękach aż do I rozbioru Polski; w późniejszym czasie była to wieś królewska licząca 40 łanów. Szkoła w Kurowie została założona pod koniec XVIII wieku.

Przed wybuchem II wojny światowej ponad połowa mieszkańców utrzymywała się z rolnictwa i leśnictwa, 152 osoby pracowały w przemyśle i rzemiośle, a 25 w handlu i komunikacji.


Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych

1783 - 10 gospodarstw

1820 - 83 osoby, 28 gospodarstw

1857 - 339 osób

1905 - 407 osób

1933 - 419 osób

1939 - 393 osoby

Kultura

We wsi znajduje się punkt biblioteczny Biblioteki Publicznej w Młynarach.

Zabytki

Przyroda

Na terenie tutejszego leśnictwa znajduje się pomnik przyrody - głaz narzutowy.

Bibliografia

  1. Braniewo. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.
  2. Pasłęk. Z dziejów miasta i okolic 1297-1997, red. Józef Włodarski, Pasłęk 1997.
  3. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
  4. Plan odnowy miejscowości Kurowo Braniewskie [data dostępu: 12.11.2013]
  5. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.11.2013]
  6. Verwaltungsgeschichte [data dostępu: 12.11.2013]

Przypisy