Malinowo (gmina Pasłęk): Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Rodzaj miejscowości)
Linia 7: Linia 7:
 
  |zdjęcie              = Malinowo 2005.jpg   
 
  |zdjęcie              = Malinowo 2005.jpg   
 
  |opis zdjęcia          = Zdjęcie satelitarne z 2005 roku - Malinowo.<br>Źródło: Google Earth Pro  
 
  |opis zdjęcia          = Zdjęcie satelitarne z 2005 roku - Malinowo.<br>Źródło: Google Earth Pro  
  |rodzaj miejscowości  = wieś niesołecka
+
  |rodzaj miejscowości  = wieś nieistniejąca
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |powiat                = elbląski
 
  |powiat                = elbląski

Wersja z 12:38, 7 kwi 2023

Malinowo

Zdjęcie satelitarne z 2005 roku - Malinowo.Źródło: Google Earth Pro
Zdjęcie satelitarne z 2005 roku - Malinowo.
Źródło: Google Earth Pro
Rodzaj miejscowości wieś nieistniejąca
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat elbląski
Gmina Pasłęk
Liczba ludności (2023) 0
SIMC 1045134
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Malinowo
Malinowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Malinowo
Malinowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Malinowo (niem. Amalienhof) - dawny majątek, wieś niesołecka w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Pasłęk.

Dzieje miejscowości

Nie są znane prawie żadne szczegóły dotyczące historii wioski. Był tu majątek, należący do Kwitajn. Majątek ten w XIX w. zaczęli dzierżawić Liedtkowie - Friedrich Liedtke, który w 1849 poślubił Charlotte Daniel z Rogajn, otrzymał Malinowo (niem. Amalienhof) od rodziny Dönhoff z Kwitajn jako długoterminową dzierżawę. Malinowo musiało zmagać się z różnymi trudnościami, ale sytuacja gospodarcza pozostawała tam stabilna. W latach 80. XIX w. Friedrich Liedtke otrzymał możliwość przejęcia dwóch kolejnych gospodarstw jako długoterminowej dzierżawy dla swoich dzieci - były to Leżnica (niem. Lägs), którą otrzymała druga córka, oraz Kudyny (niem. Komthurhof), które otrzymał syn Gustav. Najstarsza córka dalej zarządzała Malinowem gdy Friedrich przeszedł na emeryturę. Zmarł on w wieku 75 lat w 1894.

W 1910 mieszkało tu 32 osób.

Malinowo jest wymienione w spisie majątków i folwarków podległym Kwitajnom z lat 1922-1939 - dzierżawcą miał być Johannes Foth, który przez pewien czas dzierżawił również majątek w Maciejowiznie.

Nie są znane nazwiska osób które osiedliły się tu po wojnie, ani data kiedy ostatnia osoba opuściła miejscowość. Na starych zdjęciach satelitarnych, pomiędzy 2005 a 2011, widać jeszcze jakby ostatnie zabudowania miejscowości - jeden, prawdopodobnie nie zachowany w całości, domek.

Bibliografia

Helga Tödt, Okondura: Von Ostpreußen nach Südwestafrika, 2013 (informacja o majątku)
Czesław Dziemidowicz, Kwitajny. Quittainen. Moja Ojczyzna (spis majątków)


Galeria zdjęć

<gallery mode=packed widths=200px heights=200px class="left">

File:Malinowo_1.jpg|
Miejsce gdzie stał budynek ze zdjęcia satelitarnego; przy dobrym spojrzeniu można zauważyć jeszcze resztki ścianek budynku. Zdjęcie zrobione przez użytkownika Batory, lipiec 2022.

File:Malinowo_2.jpg|<center>Główna droga w Malinowie, w kierunku rozejścia się dróg do Maciejowizny i Leżnicy. Zdjęcie zrobione przez użytkownika Batory, lipiec 2022.

File:Malinowo_3.jpg|<center>Miejsce, gdzie była droga. Widok w kierunku Maciejowizny. Zdjęcie zrobione przez użytkownika Batory, lipiec 2022.