Maruny: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 46: Linia 46:
 
W 1656 roku nowym właścicielem majątku został niejaki Pilchowitz. Ale już na początku XVIII wieku dobra przeszły w posiadanie Zygmunta Batyńskiego, który nadanie otrzymał od biskupa Potockiego. W XVIII stuleciu Maruny wędrowały z rąk do rąk. Za czasów kolejnego właściciela - radcy ziemskiego Kunckela, w majątku wybudowano okazały pałac.
 
W 1656 roku nowym właścicielem majątku został niejaki Pilchowitz. Ale już na początku XVIII wieku dobra przeszły w posiadanie Zygmunta Batyńskiego, który nadanie otrzymał od biskupa Potockiego. W XVIII stuleciu Maruny wędrowały z rąk do rąk. Za czasów kolejnego właściciela - radcy ziemskiego Kunckela, w majątku wybudowano okazały pałac.
 
W XIX wieku dwór w Marunach wchodził w skład parafii w Barczewie. Kolejnym właścicielem dóbr w XIX stuleciu był Bernard von Puttkammer. We wsi działała w tym czasie cegielnia. W roku 1864 Maruny były zamieszkane przez 218 osób (193 katolików, 25 ewangelików; 135 Polaków, 83 Niemców). Nieistniejący dziś pałac w Marunach wybudował ród Groeben. Jedyną pozostałością po dawnych właścicielach są pozostałości płyt nagrobne na rodowym cmentarzu. W 1945 roku pałac został rozgrabiony przez żołnierzy Armii Czerwonej; popadająca w ruinę budowla została ostatecznie rozebrana.
 
W XIX wieku dwór w Marunach wchodził w skład parafii w Barczewie. Kolejnym właścicielem dóbr w XIX stuleciu był Bernard von Puttkammer. We wsi działała w tym czasie cegielnia. W roku 1864 Maruny były zamieszkane przez 218 osób (193 katolików, 25 ewangelików; 135 Polaków, 83 Niemców). Nieistniejący dziś pałac w Marunach wybudował ród Groeben. Jedyną pozostałością po dawnych właścicielach są pozostałości płyt nagrobne na rodowym cmentarzu. W 1945 roku pałac został rozgrabiony przez żołnierzy Armii Czerwonej; popadająca w ruinę budowla została ostatecznie rozebrana.
 +
<br/>
 +
 +
==Gospodarka==
 +
We wsi znajduje się siedziba lesnictwa należącego do [[Nadleśnictwo Wipsowo |Nadleśnictwa Wipsowo]].
 
<br/>
 
<br/>
  
Linia 55: Linia 59:
 
== Turystyka ==
 
== Turystyka ==
 
*Szlak samochodowy: [[Olsztyn]] – [[Potryty]] – [[Tejstymy]] – [[Górowo (gmina Kolno) |Górowo]] – Maruny – [[Barczewko]] – [[Bałdy]] – [[Olsztyn]]
 
*Szlak samochodowy: [[Olsztyn]] – [[Potryty]] – [[Tejstymy]] – [[Górowo (gmina Kolno) |Górowo]] – Maruny – [[Barczewko]] – [[Bałdy]] – [[Olsztyn]]
*[[Gospodarstwo agroturystyczne ''Janczary'' w Barczewku|gospodarstwo agroturystyczne ''Janczary'']]
 
 
<br/>
 
<br/>
  

Wersja z 16:37, 24 lip 2014


Maruny

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat olsztyński
Gmina Barczewo
Liczba ludności (2010) 353
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Maruny
Maruny
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Maruny
Maruny
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Maruny (niem. Groß Maraunen) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Barczewo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Miejscowość w 2010 roku była zamieszkana przez 353 osoby. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Radosław Słomiński[1].



Położenie

Miejscowość położona na Pojezierzu Olsztyńskim nad Jeziorem Maryny i rzeką Maruną


Dzieje miejscowości

Miejscowość została założona w XIV wieku. W roku 1349 przybrała nazwę Marung od imienia jej zasadźcy, który otrzymał nadanie od biksupa Hermana z Pragi. W 1656 roku nowym właścicielem majątku został niejaki Pilchowitz. Ale już na początku XVIII wieku dobra przeszły w posiadanie Zygmunta Batyńskiego, który nadanie otrzymał od biskupa Potockiego. W XVIII stuleciu Maruny wędrowały z rąk do rąk. Za czasów kolejnego właściciela - radcy ziemskiego Kunckela, w majątku wybudowano okazały pałac. W XIX wieku dwór w Marunach wchodził w skład parafii w Barczewie. Kolejnym właścicielem dóbr w XIX stuleciu był Bernard von Puttkammer. We wsi działała w tym czasie cegielnia. W roku 1864 Maruny były zamieszkane przez 218 osób (193 katolików, 25 ewangelików; 135 Polaków, 83 Niemców). Nieistniejący dziś pałac w Marunach wybudował ród Groeben. Jedyną pozostałością po dawnych właścicielach są pozostałości płyt nagrobne na rodowym cmentarzu. W 1945 roku pałac został rozgrabiony przez żołnierzy Armii Czerwonej; popadająca w ruinę budowla została ostatecznie rozebrana.

Gospodarka

We wsi znajduje się siedziba lesnictwa należącego do Nadleśnictwa Wipsowo.

Zabytki

  • Grodzisko pruskie zlokalizowane w odległości 2,2 km od wsi, położone w lesie na stromym wzgórzu
  • Park podworski o charsakterze krajobrazowym, obecnie zaniedbany. Zlokalizowany po prawe stronie drogi z Tuławek do Barczewa. Łączna powierzchnia parku obejmuje obszar 5,5 ha. Na terenie parku znajduje się dawna wieża ciśnień i budynek mieszkalny.


Turystyka


Bibliografia

  1. Jadwiszczak Andrzej S., Klimek Robert, Kosińska Teresa, Warmia znana i nieznana: Ługwałd, Spręcowo, Sętal, Nowe Włóki, Plutki, Gradki, Tuławki, Gady, Frączki, Studzianka, Derc, Barczewko, Maruny, Gady 2011.
  2. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. Władysław Walewski, t. VI, Warszawa 1885.
  3. Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu: 12.12.2013]
  4. Dom Warmiński [data dostępu: 12.12.2013]
  5. Genealogy.net[data dostępu: 12.12.2013]


Przypisy

  1. http://barczewo.bip.net.pl/?a=972 [data dostępu: 4.12.2013]