Michałki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja zweryfikowana] | [wersja zweryfikowana] |
(→Charakterystyka fizjograficzna) |
|||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>'''Michałki'''</big> (Michalowo, niem. Michalken, od 1938 r. Michelsau) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[ | + | <big>'''Michałki'''</big> (Michalowo, niem. Michalken, od 1938 r. Michelsau) – [[wieś sołecka]] w Polsce w [[Województwo warmińsko - mazurskie| województwie warmińsko-mazurskim]], w [[Powiat nidzicki |powiecie nidzickim]], w [[Kozłowo (gmina wiejska)|gminie Kozłowo]]. W latach 1975-1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo olsztyńskie |województwa olsztyńskiego]]. W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest [[Benedykt Chaliński]]. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Wieś znajduje się nieopodal [[Jezioro Szkotowskie |Jeziora Szkotowskiego]]. Miejscowość położona jest na terenie [[gmina | + | Wieś znajduje się nieopodal [[Jezioro Szkotowskie |Jeziora Szkotowskiego]]. Miejscowość położona jest na terenie [[Kozłowo (gmina wiejska)|gminy Kozłowo]], przez którą przepływają dwie rzeki – [[Rzeka Nida|Nida]] i [[Rzeka Szkotówka|Szkotówka]], łączą się tworzą [[Rzeka Wkra |rzekę Wkrę]] – dopływ Narwi. Ponadto znajduje się tu 9 jezior o pow. 347 ha. Większe z nich to: [[Jezioro Kownatki]], [[Jezioro Kąty]] oraz [[Jezioro Szkotowskie]]. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
===Kultura=== | ===Kultura=== | ||
| − | |||
We wsi działa świetlica. | We wsi działa świetlica. | ||
| Linia 69: | Linia 68: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | [[Kategoria: Powiat nidzicki]] | |
| − | [[ | + | [[Kategoria: Kozłowo (gmina wiejska)]] |
| + | [[Kategoria: Wsie sołeckie]] | ||
| + | [[Kategoria: 1401-1500]] | ||
Wersja z 13:33, 25 lip 2014
| Michałki | |
| | |
 Cmentarz w Michałkach z XX w., źródło: Rowery Olsztyn, 12.09.2013.
| |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | nidzicki |
| Gmina | Kozłowo |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NNI |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Michałki | |
| Położenie na mapie Polski  Michałki | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Michałki (Michalowo, niem. Michalken, od 1938 r. Michelsau) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Kozłowo. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W kadencji 2011-2015 sołtysem wsi jest Benedykt Chaliński.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Wieś znajduje się nieopodal Jeziora Szkotowskiego. Miejscowość położona jest na terenie gminy Kozłowo, przez którą przepływają dwie rzeki – Nida i Szkotówka, łączą się tworzą rzekę Wkrę – dopływ Narwi. Ponadto znajduje się tu 9 jezior o pow. 347 ha. Większe z nich to: Jezioro Kownatki, Jezioro Kąty oraz Jezioro Szkotowskie.
Dzieje miejscowości
Nazwa wsi pochodzi od kolonistów z ziemi michałowskiej. Pierwsze informacje o wsi zawierały księgi czynszowe z lat 1436–1437. W 1475 r. Marcin Truchses wystawił Jerzemu z Sitna nowy przywilej lokacyjny na 18 włók w Michałowie. Zatwierdził także prawo chełmińskie, które posiadali już przodkowie Jerzego. W 1600 r. we wsi mieszkali sami Polacy. W 1717 r. gospodarowało tu 7 wolnych chłopów. W tym okresie sołtysem był Jan Kiliana. W 1783 r. 3 puste łany przekazano Jakobowi Buchowskiemu i Adamowi Gurrowskiemu. Za panowania Fryderyka Wilhelma III założono tutaj szkołę. W XIX w. wieś wchodziła w skład powiatu niborskiego. W 1856 r. było tu 109 mieszkańców.
Kultura
We wsi działa świetlica.
Zabytki
We wsi zachował się cmentarz z I wojny światowej.
Bibliografia
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. IV, Warszawa 1883, 960 ss.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Reznera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.
Zobacz też
