Mikołaj Kmita: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Utworzono nową stronę "{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Mikołaj Kmita |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = Pole-obowiązkowe-zdjęcie |opis ...")
 
(Bibliografia)
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 3: Linia 3:
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |pseudonim            =
 
  |pseudonim            =
  |grafika              = Pole-obowiązkowe-zdjęcie
+
  |grafika              =  
  |opis grafiki        = Pole-obowiązkowe
+
  |opis grafiki        =  
 
  |podpis              =
 
  |podpis              =
 
  |data urodzenia      =  
 
  |data urodzenia      =  
 
  |miejsce urodzenia    =  
 
  |miejsce urodzenia    =  
 
  |imię przy narodzeniu =
 
  |imię przy narodzeniu =
  |data śmierci        =  
+
  |data śmierci        = 1447 r.
 
  |miejsce śmierci      =  
 
  |miejsce śmierci      =  
 
  |przyczyna śmierci    =
 
  |przyczyna śmierci    =
Linia 20: Linia 20:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
 +
'''Mikołaj Kmita''' (zm. 1447 r.) – rycerz herbu Szreniawa z Wiśnicza koło Jędrzejowa, Sobienia (koło Opoczna), Dubiecka pod Przemyślem; uczestnik [[Bitwa pod Grunwaldem|bitwy grunwaldzkiej]].<br/><br/>
 +
== Życiorys ==
 +
Był synem Piotra Kmity z Wiśniczy. Jego ojciec był wierny dynastii Andegawenów. Po śmierci króla polskiego Ludwika Piotr Kmita razem z panami małopolskimi bronił kraju dla Jadwigi aż do momentu jej przybycia do Polski. Od Jagiełły ojciec Mikołaja Kmity dostał Dubiecko z przyległymi wsiami. Ponadto król mianował go wojewodą krakowskim. Dało to początek bogactwa Kmitów.
  
'''Mikołaj Kmita''' – uczestnik bitwy grunwaldzkiej.
+
Piotr Kmita zostawił dwóch synów, młodszy Mikołaj wziął udział w wyprawie wojennej do Prus pod swoją chorągwią. Mikołajowi Kmicie udał się wyjść zwycięsko z bitwy pod [[Grunwald|Grunwaldem]]. W oblężeniu Malborka pełnił razem ze swoją chorągwią straż przy działach. Udało mu się odeprzeć zbrojny napad z zamku.  
 
 
 
 
== Życiorys ==
 
Rycerz herbu Szreniawa z Wiśnicza koło Jędrzejowa, Sobienia (koło Opoczna), Dubiecka pod Przemyślem. Syn Piotra Kmity z Wiśniczy. Jego ojciec był wierny dynastii Andegawenów. Po śmierci króla polskiego Ludwika, Piotr Kmita razem z panami małopolskimi bronił kraju dla Jadwigi aż do momentu jej przybycia do Polski. Od Jagiełły ojciec Mikołaja Kmity dostał Dubiecko z przyległymi wsiami. Ponadto król mianował go wojewodą krakowskim. Dało to początek bogactwa Kmitów. Piotr Kmita zostawił dwóch synów młodszy Mikołaj wziął udział w wyprawie wojennej do Prus pod swoją chorągwią. Mikołajowi Kmicie udał się wyjść zwycięsko z bitwy pod Grunwaldem. Co ważne w oblężeniu Malborka pełnił razem ze swoją chorągwią straż przy działach. Udało mu się odeprzeć zbrojny wypad z zamku. W późniejszych latach Mikołaj Kmita dostał od króla Jagiełły kasztelanię przemyską.
 
Zmarł w 1447 r. – kiedy na Wawelu był koronowany Kazimierz IV Jagiellończyk.
 
  
 +
W późniejszych latach Mikołaj Kmita dostał od króla Jagiełły kasztelanię przemyską.
 +
Zmarł w 1447 r., kiedy na Wawelu był koronowany Kazimierz IV Jagiellończyk.
 
<br/>
 
<br/>
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
J. Sikorski, ''Bohaterowie Grunwaldu'', Olsztyn 2010.  
+
J. Długosz, ''Banderia Prutenorum'', wyd. K. Górski, Warszawa 1958.<br>
<br/>
+
J. Długosz [1415-1480], ''Grunwald 1410: proelii descriptio auctoris Joannis Dlugossi = opisanie bitwy według Jana Długosza = mušio aprašymas pagal Janą Dlugošą = popis bitvy podle Jana Długosze = Yan Dlugosqa köre urusmanin tasviri = Schlachtenbeschreibung nach Jan Długosz = a description of the battle according to Jan Długosz = description de la bataille d'apres Jan Długosz = opisanie bitvy po Ânu Dlugošu = opis bitvi za Ânom Dlugošem'', [moderator doctrinae deditus Jan Gancewski; moderator editionem ducens Anna Westfeld], Olsztyn 2010.<br>
== Zobacz też ==
+
''Jana Długosza Roczniki czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego'', przekł. J. Mrukówna, oprac. J. Garbacik, K. Pieradzka, Warszawa 1982. <br>
 
+
''Kronika konfliktu Władysława króla polskiego z Krzyżakami w roku Pańskim 1410'', przekład J. Danka, A. Nadolski, Olsztyn 1987.<br>
 
+
M. Duczmal, ''Jagiellonowie. Leksykon biograficzny'', Kraków 1996.<br>
[[Kategoria: Osoba]][[Kategoria: Zakon krzyżacki]][[Kategoria: Bitwa pod Grunwaldem]]
+
S. Ekdahl, ''Die Schlacht bei Tannenberg'', t. 1. ''Einführung und Quellenanlage'', Berlin 1982. <br>
 +
''Encyklopedia historii Polski. Dzieje polityczne'', t. 1-2, Warszawa 1994-1995.<br>
 +
S. Jóźwiak, K. Kwiatkowski, A. Szweda, S. Szybkowski, ''Wojna Polski i Litwy z zakonem krzyżackim w latach 1409-1411'', Malbork 2010. <br>
 +
L. Kolankowski, Polska Jagiellonów. Dzieje polityczne, Olsztyn 1991.<br>
 +
A. Nadolski, Grunwald. Problemy wybrane, Olsztyn 1990.<br>
 +
A. Nikżentaitis, Witold i Jagiełło, Poznań 2000.<br>
 +
''Polski Słownik Biograficzny'', Kraków 1978 - . <br>
 +
J. Sikorski, ''Bohaterowie Grunwaldu'', Olsztyn 2010. <br/>
 +
[[Kategoria:Osoby|Kmita, Mikołaj]][[Kategoria: Wielka wojna z zakonem krzyżackim|Kmita, Mikołaj]][[Kategoria: 1401-1500|Kmita, Mikołaj]]

Aktualna wersja na dzień 22:19, 29 mar 2015

Mikołaj Kmita

Data śmierci 1447 r.

Mikołaj Kmita (zm. 1447 r.) – rycerz herbu Szreniawa z Wiśnicza koło Jędrzejowa, Sobienia (koło Opoczna), Dubiecka pod Przemyślem; uczestnik bitwy grunwaldzkiej.

Życiorys

Był synem Piotra Kmity z Wiśniczy. Jego ojciec był wierny dynastii Andegawenów. Po śmierci króla polskiego Ludwika Piotr Kmita razem z panami małopolskimi bronił kraju dla Jadwigi aż do momentu jej przybycia do Polski. Od Jagiełły ojciec Mikołaja Kmity dostał Dubiecko z przyległymi wsiami. Ponadto król mianował go wojewodą krakowskim. Dało to początek bogactwa Kmitów.

Piotr Kmita zostawił dwóch synów, młodszy Mikołaj wziął udział w wyprawie wojennej do Prus pod swoją chorągwią. Mikołajowi Kmicie udał się wyjść zwycięsko z bitwy pod Grunwaldem. W oblężeniu Malborka pełnił razem ze swoją chorągwią straż przy działach. Udało mu się odeprzeć zbrojny napad z zamku.

W późniejszych latach Mikołaj Kmita dostał od króla Jagiełły kasztelanię przemyską. Zmarł w 1447 r., kiedy na Wawelu był koronowany Kazimierz IV Jagiellończyk.

Bibliografia

J. Długosz, Banderia Prutenorum, wyd. K. Górski, Warszawa 1958.
J. Długosz [1415-1480], Grunwald 1410: proelii descriptio auctoris Joannis Dlugossi = opisanie bitwy według Jana Długosza = mušio aprašymas pagal Janą Dlugošą = popis bitvy podle Jana Długosze = Yan Dlugosqa köre urusmanin tasviri = Schlachtenbeschreibung nach Jan Długosz = a description of the battle according to Jan Długosz = description de la bataille d'apres Jan Długosz = opisanie bitvy po Ânu Dlugošu = opis bitvi za Ânom Dlugošem, [moderator doctrinae deditus Jan Gancewski; moderator editionem ducens Anna Westfeld], Olsztyn 2010.
Jana Długosza Roczniki czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego, przekł. J. Mrukówna, oprac. J. Garbacik, K. Pieradzka, Warszawa 1982.
Kronika konfliktu Władysława króla polskiego z Krzyżakami w roku Pańskim 1410, przekład J. Danka, A. Nadolski, Olsztyn 1987.
M. Duczmal, Jagiellonowie. Leksykon biograficzny, Kraków 1996.
S. Ekdahl, Die Schlacht bei Tannenberg, t. 1. Einführung und Quellenanlage, Berlin 1982.
Encyklopedia historii Polski. Dzieje polityczne, t. 1-2, Warszawa 1994-1995.
S. Jóźwiak, K. Kwiatkowski, A. Szweda, S. Szybkowski, Wojna Polski i Litwy z zakonem krzyżackim w latach 1409-1411, Malbork 2010.
L. Kolankowski, Polska Jagiellonów. Dzieje polityczne, Olsztyn 1991.
A. Nadolski, Grunwald. Problemy wybrane, Olsztyn 1990.
A. Nikżentaitis, Witold i Jagiełło, Poznań 2000.
Polski Słownik Biograficzny, Kraków 1978 - .
J. Sikorski, Bohaterowie Grunwaldu, Olsztyn 2010.