Osiniak-Piotrowo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
 
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
 
  |nazwa                = Osiniak-Piotrowo   
 
  |nazwa                = Osiniak-Piotrowo   
Linia 7: Linia 5:
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
 
  |dopełniacz wsi        = Osiniaka-Piotrowa   
 
  |dopełniacz wsi        = Osiniaka-Piotrowa   
  |zdjęcie              = Pole-obowiązkowe 
+
  |zdjęcie              = osiniak.jpg
  |opis zdjęcia          = Pole-obowiązkowe   
+
  |opis zdjęcia          = Cmentarz starowierców. <br>Fot. Mieczysław Kalski   
  |rodzaj miejscowości  =wieś sołecka
+
  |rodzaj miejscowości  = wieś sołecka
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie  
 
  |powiat                = piski  
 
  |powiat                = piski  
Linia 30: Linia 28:
 
  |wikisłownik          =
 
  |wikisłownik          =
 
  |www                  =
 
  |www                  =
}}
+
}}<br/>
<big>''' Osiniak-Piotrowo''' (niem. ''Fedorwalde-Peterhein'') – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Ruciane-Nida.  
+
''' Osiniak-Piotrowo''' (niem. ''Fedorwalde-Peterhein'') – wieś sołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat piski |powiecie piskim]], w [[Ruciane-Nida (gmina miejsko-wiejska)|gminie Ruciane–Nida]]. Do 1972 roku wieś należała do gminy (później gromady) [[Gmina Ukta|Ukta]] w [[Powiat mrągowski|powiecie mrągowskim]]. W 1973 roku weszła w skład powiatu piskiego, gminy Ruciane–Nida. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. W 2010 roku wieś liczyła 186 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje [[Zbigniew Zęgota]]<ref> [http://www.ruciane-nida.pl/strona-92-Solectwa.html/ Strona Gminy Ruciane-Nida] [30.08.2013]</ref>.
 +
<br/><br/>
  
Do 1972 roku wieś należała do gminy (później gromady) Ukta w powiecie mrągowskim. W 1973 roku weszła w skład powiatu piskiego, gminy Ruciane-Nida. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
+
== Położenie ==
 +
Wieś położona jest we wschodniej części [[Równina Mazurska|Równiny Mazurskiej]], obejmującej częściowo południową część [[Kraina Wielkich Jezior Mazurskich|Krainy Wielkich Jezior Mazurskich]]. Miejscowość leży w zachodniej części [[Puszcza Piska|Puszczy Piskiej]], około 5 km na zachód od [[Ruciane-Nida |Rucianego–Nidy]], na północ od drogi krajowej nr 58.
 +
<br/>
  
<br/>
+
== Dzieje miejscowości ==
 +
Wieś powstała w 1874 roku z połączenia dwóch osad:
 +
*Osiniak (''Fiedorowo'', ''Fedorwalde'') – założony przez [[Staroobrzędowcy|starowierców]] około 1830 roku. Osiniakiem nazywana była leśna okolica, w której wioska powstała. Około 1835 roku osadzie nadano nazwę Fiedorowo od nazwiska najbogatszego gospodarza Szczepana Fiedorowa. W 1839 roku wieś liczyła 13 gospodarstw chłopskich i 82 mieszkańców.
 +
*Piotrowo (''Peterhein'') – założona przez starowierców około 1830 roku. Nazwa pochodzi od imienia najbogatszego gospodarza Piotra Jakublewa. W 1839 roku w Piotrowie było 7 gospodarstw chłopskich i 36 mieszkańców.
 +
 
 +
Szkoła powstała w 1898 roku. Obejmowała jedną klasę również w 1935 roku, gdy uczęszczało do niej 75 dzieci. Ponownie otwarto ją 20 września 1955 roku; w 1979 roku pracował w niej jeden nauczyciel, zaś uczęszczało 15 dzieci.
  
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
+
Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.  
Wieś położona jest we wschodniej części Równiny Mazurskiej, obejmującą częściowo południową część Krainy Wielkich Jezior Mazurskich będących częścią Pojezierza Wschodniobałtyckiego. Miejscowość leży w zachodniej części Puszczy Piskiej, około 5 km na zachód od Rucianego-Nidy, na północ od drogi krajowej nr 58.
 
  
<br/>
 
  
=== Dzieje miejscowości ===
+
Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych w poszczególnych latach:
Wieś powstała w 1874 roku z połączenia dwóch osad:
 
*Osiniak (Fiedorowo, Fedorwalde) – założony przez starowierców około 1830 roku. Osiniakiem nazywana była leśna okolica, w której wioska powstała. Około 1835 roku osadzie nadano nazwę Fiedorowo od nazwiska najbogatszego gospodarza, Szczepana Fiedorowa. W 1839 roku wieś liczyła 13 gospodarstw chłopskich i 82 mieszkańców.
 
*Piotrowo (Peterhein) – założona przez starowierców około 1830 roku. Nazwa pochodzi od imienia najbogatszego gospodarza, Piotra Jakublewa. W 1839 roku w Piotrowie było 7 gospodarstw chłopckich i 36 mieszkańców.
 
  
Szkoła powstała w 1898 roku. Obejmowała ona jedną klasę, również w 1935 roku, gdy uczęszczało do niej 75 dzieci. Ponownie otwarto ją 20 września 1955 roku; w 1979 roku pracował w niej jeden nauczyciel, zaś uczęszczało 15 dzieci.
+
*1939 r. – 303 osoby, 32 gospodarstwa
  
Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych
+
*1949 r. – 49 gospodarstw  
  
1939 303 osoby, 32 gospodarstwa
+
*1970 r. 239 osób, 40 gospodarstw
  
1949 49 gospodarstw  
+
*1978 r. 204 osoby, 36 gospodarstw  
  
1970 239 osób, 40 gospodarstw
+
*1987 r. 220 osób
  
1978 204 osoby, 36 gospodarstw
+
== Ludzie związani z miejscowością==
 +
*[[lkwim: Anastazja Makarowska|Anastazja Makarowska]] (1897–1981) tkaczka ludowa, artystka amatorka z [[Wojnowo|Wojnowa]]; urodziła się w Osiniaku
  
1987 220 osób
+
== Zabytki ==
 +
*cmentarz starowierców z początku XIX wieku, na północno–zachodnim krańcu wsi
 +
*cmentarz starowierców, rodzinny, z początku XX wieku, w centrum wsi (zob. [[Cmentarze starowierskie na Mazurach]])
 +
*cmentarz ewangelicki z początku XX wieku, przy wjeździe do wsi od wschodu
 +
*cmentarz ewangelicki, rodzinny, z początku XX wieku, w centrum wsi, na wzniesieniu
 +
*cmentarz ewangelicki z XIX wieku, Osiniak–Zdrużno, po lewej stronie drogi leśnej Osiniak [[Zdrużno]], na północ od leśniczówki
 +
*zespół budynków szkolnych z przełomu XIX i XX wieku: szkoła i budynek gospodarczy
 +
*kilka przykładów budownictwa z początku XX wieku (domy nr 7, 8, 16, 19, 35)
  
<br/>
+
== Bibliografia ==
=== Zabytki: ===
+
Bielawny Krzysztof, ''Nekropolie w granicach parafii ewangelickich Nawiady, Piecki i Stara Ukta'', Znad Pisy, nr 15, 2006, ss. 162–211.<br/>
*Cmentarz starowierców z początku XIX wieku, na północno-zachodnim krańcu wsi
+
Kossert Andreas, ''Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich'', przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004. <br/>
*Cmentarz starowierców, rodzinny, z początku XX wieku, w centrum wsi
+
''Mrągowo. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1975.<br/>
*Cmentarz ewangelicki z początku XX wieku, przy wjeździe do wsi od wschodu
+
Śliwiński Józef, ''Z dziejów Rucianego-Nidy i okolic'', Olsztyn 1993.<br/>
*Cmentarz ewangelicki, rodzinny, z początku XX wieku, w centrum wsi, na wzniesieniu
+
Żurkowska Tekla, ''Mazurskie cmentarze. Symbole w krajobrazie'', Olsztyn 2008.<br/>
*Cmentarz ewangelicki z XIX wieku, Osiniak-Zdrużno, po lewej stronie drogi leśnej Osiniak – Zdrużno, na północ od leśniczówki
+
[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [15.08.2013]<br/>
*Zespół budynków szkolnych z przełomu XIX i XX wieku: szkoła i budynek gospodarczy
+
[http://www.bip.ruciane-nida.pl/zalaczniki/prawo/130215093910.pdf/ Strona Urzędu Gminy Ruciane-Nida] [15.08.2013]<br/>
*Kilka przykładów budownictwa z początku XX wieku (domy nr 7, 8, 16, 19, 35)
+
[http://www.wuoz.olsztyn.pl/ Wojewódzka Ewidencja Zabytków] [15.08.2013]
<br/>
 
=== Bibliografia: ===
 
#Bielawny Krzysztof, ''Nekropolie w granicach parafii ewangelickich Nawiady, Piecki i Stara Ukta'', Znad Pisy, nr 15, 2006, s. 162-211.
 
#Kossert Andreas, ''Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich'', przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.  
 
#''Mrągowo. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1975.
 
#Śliwiński Józef, ''Z dziejów Rucianego-Nidy i okolic'', Olsztyn 1993.
 
#Żurkowska Tekla, ''Mazurskie cmentarze. Symbole w krajobrazie'', Olsztyn 2008.
 
#Bank Danych Lokalnych GUS: http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims [data dostępu: 15.08.2013]
 
#Gminna Ewidencja Zabytków www.bip.ruciane-nida.pl/zalaczniki/prawo/130215093910.pdf [data dostępu: 15.08.2013]
 
#Wojewódzka Ewidencja Zabytków http://www.wuoz.olsztyn.pl/ [data dostępu: 15.08.2013]
 
  
 
{{Przypisy}}
 
{{Przypisy}}
 
+
<references/>
  
 
<br/>
 
<br/>
  
== Zobacz też ==
+
[[Kategoria: Powiat piski]] 
 
+
[[Kategoria: Ruciane-Nida (gmina miejsko-wiejska)]]  
 
+
[[Kategoria: Wsie sołeckie]]  
[[Kategoria: Miejscowość]]
+
[[Kategoria: 1801-1918]]
[[Użytkownik:Emes|Emes]] ([[Dyskusja użytkownika:Emes|dyskusja]]) 13:02, 24 wrz 2013 (CEST)
 

Aktualna wersja na dzień 09:56, 11 maj 2015

Osiniak-Piotrowo

Cmentarz starowierców. Fot. Mieczysław Kalski
Cmentarz starowierców.
Fot. Mieczysław Kalski
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat piski
Gmina Ruciane-Nida
Liczba ludności (2010) 186
Strefa numeracyjna (+48) 87
Kod pocztowy 12-220
Tablice rejestracyjne NPI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Osiniak-Piotrowo
Osiniak-Piotrowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Osiniak-Piotrowo
Osiniak-Piotrowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Osiniak-Piotrowo (niem. Fedorwalde-Peterhein) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Ruciane–Nida. Do 1972 roku wieś należała do gminy (później gromady) Ukta w powiecie mrągowskim. W 1973 roku weszła w skład powiatu piskiego, gminy Ruciane–Nida. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 186 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Zbigniew Zęgota[1].

Położenie

Wieś położona jest we wschodniej części Równiny Mazurskiej, obejmującej częściowo południową część Krainy Wielkich Jezior Mazurskich. Miejscowość leży w zachodniej części Puszczy Piskiej, około 5 km na zachód od Rucianego–Nidy, na północ od drogi krajowej nr 58.

Dzieje miejscowości

Wieś powstała w 1874 roku z połączenia dwóch osad:

  • Osiniak (Fiedorowo, Fedorwalde) – założony przez starowierców około 1830 roku. Osiniakiem nazywana była leśna okolica, w której wioska powstała. Około 1835 roku osadzie nadano nazwę Fiedorowo od nazwiska najbogatszego gospodarza Szczepana Fiedorowa. W 1839 roku wieś liczyła 13 gospodarstw chłopskich i 82 mieszkańców.
  • Piotrowo (Peterhein) – założona przez starowierców około 1830 roku. Nazwa pochodzi od imienia najbogatszego gospodarza Piotra Jakublewa. W 1839 roku w Piotrowie było 7 gospodarstw chłopskich i 36 mieszkańców.

Szkoła powstała w 1898 roku. Obejmowała jedną klasę również w 1935 roku, gdy uczęszczało do niej 75 dzieci. Ponownie otwarto ją 20 września 1955 roku; w 1979 roku pracował w niej jeden nauczyciel, zaś uczęszczało 15 dzieci.

Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.


Liczba mieszkańców i gospodarstw rolnych w poszczególnych latach:

  • 1939 r. – 303 osoby, 32 gospodarstwa
  • 1949 r. – 49 gospodarstw
  • 1970 r. – 239 osób, 40 gospodarstw
  • 1978 r. – 204 osoby, 36 gospodarstw
  • 1987 r. – 220 osób

Ludzie związani z miejscowością

Zabytki

  • cmentarz starowierców z początku XIX wieku, na północno–zachodnim krańcu wsi
  • cmentarz starowierców, rodzinny, z początku XX wieku, w centrum wsi (zob. Cmentarze starowierskie na Mazurach)
  • cmentarz ewangelicki z początku XX wieku, przy wjeździe do wsi od wschodu
  • cmentarz ewangelicki, rodzinny, z początku XX wieku, w centrum wsi, na wzniesieniu
  • cmentarz ewangelicki z XIX wieku, Osiniak–Zdrużno, po lewej stronie drogi leśnej Osiniak – Zdrużno, na północ od leśniczówki
  • zespół budynków szkolnych z przełomu XIX i XX wieku: szkoła i budynek gospodarczy
  • kilka przykładów budownictwa z początku XX wieku (domy nr 7, 8, 16, 19, 35)

Bibliografia

Bielawny Krzysztof, Nekropolie w granicach parafii ewangelickich Nawiady, Piecki i Stara Ukta, Znad Pisy, nr 15, 2006, ss. 162–211.
Kossert Andreas, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.
Mrągowo. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1975.
Śliwiński Józef, Z dziejów Rucianego-Nidy i okolic, Olsztyn 1993.
Żurkowska Tekla, Mazurskie cmentarze. Symbole w krajobrazie, Olsztyn 2008.
Bank Danych Lokalnych GUS [15.08.2013]
Strona Urzędu Gminy Ruciane-Nida [15.08.2013]
Wojewódzka Ewidencja Zabytków [15.08.2013]

Przypisy