Paprotki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja zweryfikowana][wersja zweryfikowana]
Linia 31: Linia 31:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
<big>'''Paprotki''' (niem. ''Paprodtken'', w latach 1938-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Goldensee'') – wieś sołecka położona w Polsce, w [[województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[powiat giżycki|powiecie giżyckim]] w [[gmina Miłki|gminie Miłki]]. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do [[województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. Wieś położona jest nad [[Jezioro Paproteckie|Jeziorem Paproteckim]]. Obecnie sołtysem wsi jest [[Jolanta Trynkiewicz]].   
+
<big>'''Paprotki''' (niem. ''Paprodtken'', w latach 1938-1945 miejscowość nosiła nazwę ''Goldensee'') – [[wieś sołecka]] położona w Polsce, w [[Województwo warmińsko-mazurskie|województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat giżycki|powiecie giżyckim]] w [[Miłki (gmina wiejska)|gminie Miłki]]. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała [[Podział administracyjny |administracyjnie]] do [[Województwo suwalskie|województwa suwalskiego]]. Wieś położona jest nad [[Jezioro Paproteckie|Jeziorem Paproteckim]]. Obecnie sołtysem wsi jest [[Jolanta Trynkiewicz]].   
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 49: Linia 49:
 
<br/>
 
<br/>
 
=== Zabytki ===
 
=== Zabytki ===
Ciekawa architektura mazurska, a szczególnie budynek szkoły i resztki młyna wodnego.
+
*Ciekawa architektura mazurska, a szczególnie budynek szkoły i resztki młyna wodnego.
 +
*W najbliższej okolicy znajdują się trzy cmentarze wojenne z 1914 i 1915 roku. Największy został założony 2,5 km w kierunku na południe od Paprotek, na tarasowym zboczu. Są też dwa stare cmentarze ewangelickie pod wsią „kamienny Park”. W 2010 roku przed zagładą cmentarz został  uratowany dzięki niemieckim żołnierzom z Berlina i uczniom klasy o profilu wojskowym [[Liceum Ogólnokształcące w Orzyszu |Liceum Ogólnokształcącego w Orzyszu]]. Cmentarz wtedy został uporządkowany.
  
W najbliższej okolicy znajdują się trzy cmentarze wojenne z 1914 i 1915 roku. Największy został założony 2,5 km w kierunku na południe od Paprotek, na tarasowym zboczu. Są też dwa stare cmentarze ewangelickie pod wsią „kamienny Park”. W 2010 roku przed zagładą cmentarz został  uratowany dzięki niemieckim żołnierzom z Berlina i uczniom klasy o profilu wojskowym liceum Ogólnokształcącego w [[Orzysz|Orzyszu]]. Cmentarz wtedy został uporządkowany.
+
<br/>
 +
===Turystyka===
 +
*Szlak rowerowy o długości 140 km; przebieg trasy: [[Giżycko]] – [[Sulimy]] – [[Pieczonki]] – [[Sołdany]] – [[Kruklanki]] – [[Wydminy]] – [[Lipińskie (gmina Miłki) |Lipińskie]] – [[Miłki]] – Paprotki – [[Górkło]] – [[Szymonka]] – [[Ławki Skorupki]] – [[Rybical]] – [[Ryn]] – [[Knis]] – [[Salpik]] – [[Nakomiady]] – [[Owczarnia]] – [[Pożarki Kronowo]] – [[Bogacko]] – Giżycko
  
 
<br/>
 
<br/>
Linia 62: Linia 65:
 
<br/>
 
<br/>
  
== Zobacz też ==
+
[[Kategoria: Powiat giżycki]]
 
+
[[Kategoria: Miłki (gmina wiejska)]]
 
+
[[Kategoria: Wsie sołeckie]]
[[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria: Powiat giżycki]][[Kategoria: Gmina Miłki]][[Kategoria: Wieś sołecka]]
+
[[Kategoria: 1501-1600]]
([[Dyskusja użytkownika:Asiuulek|dyskusja]]) 16:29, 25 wrz 2013 (CEST)
 

Wersja z 13:11, 6 sie 2014


Paprotki

Cmentarz z czasów I wojny światowej w Paprotkachźródło: Olsztyńska Strona Rowerowa, dostęp 25 września 2013
Cmentarz z czasów I wojny światowej w Paprotkach
źródło: Olsztyńska Strona Rowerowa, dostęp 25 września 2013
Rodzaj miejscowości Wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat giżycki
Gmina Miłki
Tablice rejestracyjne NGI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Paprotki
Paprotki
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Paprotki
Paprotki
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Paprotki (niem. Paprodtken, w latach 1938-1945 miejscowość nosiła nazwę Goldensee) – wieś sołecka położona w Polsce, w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie giżyckim w gminie Miłki. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa suwalskiego. Wieś położona jest nad Jeziorem Paproteckim. Obecnie sołtysem wsi jest Jolanta Trynkiewicz.


Charakterystyka fizjograficzna

Od Rudzisk w kierunku Rynu ciągnie się linia moren. Na wschód od tej miejscowości tworzy ona kilka kulminacji sięgających 180 metrów n.p.m. Zewnętrzna linia moren tej fazy przebiega w kierunku na Prażmowo, wewnętrzna linia ciągnie się równolegle do szosy Ryn-Giżycko i skręca na południowy wschód w kierunku Bogaczewa. Następnie te łuki morenowe przecinają rynnę jeziorną i biegną na Paprotki. Dalej znajdują przedłużenie we wzgórzach koło Konopek Wielkich i Talk.


Dzieje miejscowości

W 1555 roku starosta giżycki sprzedał Janowi, Maciejowi i Stefanowi z Konopek Małych, braciom stryjecznym, włóki sołeckie. Mieli założyć tu wieś czynszową na 70 włókach. W 1625 roku mieszkali w Paprotkach tylko Polacy.

Szkoła Podstawowa w Paprotkach powstała w 1734 roku, zreorganizowana w 1737 roku. Pierwszym nauczycielem był Paweł Szymańczyk.


Ludzie związani z miejscowością

Paweł Szymańczyk - pierwszy nauczyciel pracujący w Szkole Podstawowej w Paprotkach.


Zabytki

  • Ciekawa architektura mazurska, a szczególnie budynek szkoły i resztki młyna wodnego.
  • W najbliższej okolicy znajdują się trzy cmentarze wojenne z 1914 i 1915 roku. Największy został założony 2,5 km w kierunku na południe od Paprotek, na tarasowym zboczu. Są też dwa stare cmentarze ewangelickie pod wsią „kamienny Park”. W 2010 roku przed zagładą cmentarz został uratowany dzięki niemieckim żołnierzom z Berlina i uczniom klasy o profilu wojskowym Liceum Ogólnokształcącego w Orzyszu. Cmentarz wtedy został uporządkowany.


Turystyka


Bibliografia

Panfil Jan, Pojezierze Mazurskie, Warszawa 1968.
Michniewska-Szczepkowska Barbara, Szczepkowski Bohdan, Województwo olsztyńskie, środowisko geograficzne tekst i mapy krajoznawcze, Olsztyn 1969.
Wakar Andrzej, Willan Tadeusz, Giżycko, z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1996.
Maślij Stefania, Giżycko i okolice. Przewodnik, 2004.